جزای عمل

يكی از مسائلی كه در بحث عدل الهی بايد مطرح گردد ، مسأله مجازات‏
اعمال در آخرت است . معاد و رسيدگی به اعمال نيك و زشت ، و پاداش و
كيفر دادن به نيكوكاران و بدكاران ، خود از مظاهر عدل الهی است . معمولا
يكی از دلائلی كه برای اثبات معاد اقامه می‏شود اين است كه چون خدا عادل‏
و حكيم است ، اعمال بشر را بی‏محاسبه و پاداش و كيفر نمی‏گذارد .
اميرالمؤمنين ( عليه‏السلام ) می‏فرمايد :
" « و لئن امهل الله الظالم فلن يفوت اخذه و هو له بالمرصاد علی مجاز
طريقه ، و بموضع الشجی من مساغ ريقه » " ( 1 ) .
" ممكن است خدا ستمگر را مهلت دهد ولی هرگز او را بی كيفر رها
نمی‏كند ، وی بر سر راه ستمگر كمين كرده و همچون استخوانی كه در گلو گير
كند راه را بر او می‏بندد " .
بحث ما در اين بخش ، درباره اثبات معاد از طريق عادل بودن خدا نيست‏
.

پاورقی :
. 1 نهج البلاغة ، خطبه . 96