برزخ جريمه گناهان خود را میپردازند و جمعی ديگر در اهوال قيامت و شدائد
حساب ، كيفر خود را میبينند و عدهای به دوزخ میافتند و سالها در عذاب
درنگ میكنند ، چنانكه در تفسير آيه كريمه : « لابثين فيها احقابا »( 1 )
" در آتش ، ساليان درازی درنگ كنندهاند " از امام ششم حضرت امام
جعفر صادق ( ع ) روايت شده است كه اين آيه مربوط به كسانی است كه از
آتش نجات میيابند ( 2 ) .
اينك چند نمونه از رواياتی را كه از عذابهای هنگام مرگ و پس از مرگ
بازگو میكند میآوريم شايد موجب تنبه و بيداری گردد و ما را برای منازل
مخوف و خطرناكی كه در پيش داريم آماده سازد .
. 1 شيخ كلينی از حضرت صادق ( ع ) روايت كرده كه علی ( ع ) را درد
چشمی عارض شد ، حضرت رسول ( ص ) به عيادت آن حضرت تشريف بردند در
حالی كه فرياد علی از درد بلند بود ، فرمودند كه : آيا اين صيحه از جزع و
بيتابی است يا از شدت درد است ؟ اميرالمؤمنين ( ع ) عرض كرد : يا
رسول الله من هنوز دردی نكشيدهام كه سخت تر از اين درد باشد . رسول اكرم
در اينوقت جريان سخت و هولناك قبض روح كافر را نقل كرد . علی ( ع )
چون اين را شنيد برخاست و نشست و گفت : يا رسول الله اعاده فرما بر من
اين حديث را كه درد مرا فراموشی داد . آنگاه عرض كرد : يا رسول الله
آيا از امت شما كسی به اين نحو قبض روح میشود ؟ فرمود : بلی ، حاكمی كه
جور كند و كسی كه مال يتيم را به ظلم و ستم بخورد و كسی كه شهادت دروغ
بدهد ( 3 ) .
. 2 شيخ صدوق در كتاب " من لا يحضره الفقيه " روايت كرده كه چون "
ذر " فرزند ابوذر غفاری از دنيا رفت ابوذر در كنار قبر وی ايستاد و
دست بر قبر كشيد و گفت :
خدايت رحمت كند ، به خدا سوگند كه تو نسبت به من نيكرفتار بودی و
اكنون كه از دستم رفتهای از تو خشنودم ، به خدا قسم كه از رفتن تو باكم
|