كه ادراك عبارت است از تمثيل حقيقت ادراك شده در ادراك كننده ، ولی‏
آنها نه بر اين مدعا اقامه برهان كرده‏اند و نه آنرا به عنوان يك مسأله‏
مستقل از مسائل وجود و يك تقسيم مستقل از تقسيمات وجود تلقی كرده‏اند .