امام باقر وامام صادق و امام كاظم توصيه می‏كردند و كميت‏ها و دعبل‏
خزاعی‏ها به وجود می‏آمد و آثاری بر مرثيه گوئيهای آنها مترتب بود . نبايد
كاری كرد كه احساسات مردم در اين زمينه خاموش شود ، بايد تندتر و تيزتر
كرد ، بايد كاری كرد كه احساسات مردم و عشق و علاقه مردم نسبت به حق‏
تيزتر شود و نسبت به باطل مطلقا احساسات نفرت‏آميز داشته باشند .
مبارزه حق و باطل هميشه در دنيا بوده و هست . موسی و فرعون هميشه در
دنيا هست ، ابراهيم و نمرود هميشه در دنيا هست ، محمد و ابوجهل هميشه‏
در دنيا هست . علی و معاويه هميشه در دنيا هست ، حسين و يزيد هميشه در
دنيا هست . منظور اين نيست كه هميشه در دنيا اشخاصی به مقام و درجه‏
ابراهيم و موسی و عيسی و محمد و علی و حسين هستند . مقصود اينست كه‏
هميشه حق و باطل در برابر يكديگر هستند ، جامعه هميشه بر سر دو راهی حق و
باطل است . اين جنبه اول و قسمت اول يعنی مرثيه خوانی و روضه خوانی .

ضرورت اصلاح امر به معروف‏ها

اما قسمت دوم يعنی ارشاد و هدايت و امر به معروف و نهی از منكر . در
اينجا بايد چه كرد و چگونه عمل كرد ؟
به نظر من بايد به همان دستوری كه درباره خطابه جمعه رسيده و ديشب‏
روايتی در اين زمينه از حضرت رضا ( ع ) نقل كردم عمل كرد . بسيار دستور
جامعی است . ما كه نماز جمعه نداريم كه آن دستور را در خطابه جمعه مورد
تا استفاده قرار دهيم ، پس لااقل در همين منابر و خطابه‏ها كه از بركت‏
حسين بن علی ( ع ) بپاست به آن دستور عمل كنيم .