نفر پيدا میشود كه دين را تجديد و احياء میكند . عبارت حديث اين است :
" « ان الله يبعث لهذه الامة علی رأس كل مائة سنة من يجدد لها دينها »
" . خداوند بر سر هر يك سده ، بر سر هر صد سال ، يك نفر را میفرستد كه
وی دين اين امت را تجديد كند . مضمون اين حديث را مكرر در كتب ديدهام
حتی در كتبی كه بعضی از علمای خودمان نوشتهاند . حساب كردهاند كه مثلا
بعد از سده اول يعنی قرن دوم كی مجدد دين شد ، اول قرن سوم كی مجدد دين
شد ، همينطور حساب كردهاند تا زمان ما . خواستم ببينم اين حديث اصلش
از كجا است ؟ اساسی دارد ؟
قبل از اينكه تحقيق بكنم باور نمیكردم كه رسول اكرم ( ص ) يك همچو
جملهای را فرموده باشد ولی باز هم تحقيق كردم . در تحقيق معلوم شد : اما
در طرق شيعه كه اساسا اين حديث نيامده است . در عين حال بعضی علمای
شيعه روی اين حديث بحث كردهاند و حساب هم كردهاند . آنجائی كه يادم
بود كه در بيست و چند سال پيش يعنی سالهای اول تحصيلم در قم ديده بودم
" منتخب التواريخ " مرحوم حاج ملا هاشم خراسانی بود . آنجا رفتم گشتم و
پيدا كردم ديدم ايشان از " مستدرك " حاجی نوری نقل میكند ، حاجی هم از
يكی از كتب اهل تسنن نقل میكند . اين بهترين دليل است كه در هيچيك از
كتب شيعه چنين حديثی نيست . اگر میبود حاجی نوری ، محدث متتبع ، از
آنجا نقل میكرد . بعد با كمك يكی از دوستان بالاخره در " سنن " ابی
داود پيدا كرديم . سنن ابی داود يكی از صحاح سته اهل سنت است . در آنجا
اين حديث پيدا شد . معلوم شد در بعضی كتب ديگر حديث اهل تسنن هم هست
مثل " مستدرك " حاكم . شايد او هم از سنن ابی داود نقل كرده
|