مستعد و برافروخته بود قانع نشد و در تقاضای خود اصرار و سماجت كرد .
اميرالمؤمنين ( ع ) شروع به سخن كرد و با بيان بيش از صد صفت و ترسيم‏
بيش از صد رسم از خصوصيات معنوی و مشخصات فكری و اخلاقی و عملی متقيان‏
سخن را به پايان رسانيد . مورخين نوشته‏اند كه پايان يافتن سخن علی همان‏
بود و قالب تهی كردن همام بعد از يك فرياد همان .
مقصود اينست كه اين كلمه از كلمات شايع و رايج دينی است . در ميان‏
عامه مردم هم اين كلمه زياد استعمال می‏شود .
اين كلمه از ماده " وقی " است كه به معنای حفظ و صيانت و نگهداری‏
است . معنای " اتقاء " احتفاظ است . ولی تاكنون ديده نشده كه در
ترجمه‏های فارسی ، اين كلمه را به صورت حفظ و نگهداری ترجمه كنند . در
ترجمه‏های فارسی اگر اين كلمه را به صورت اسمی استعمال شود مثل خود كلمه‏
" تقوا " و يا كلمه " متقين " ، به پرهيزكاری ترجمه می‏شود . مثلا در
ترجمه " « هدی للمتقين »" گفته می‏شود : هدايت است برای پرهيزكاران .
و اگر به صورت فعلی استعمال شود خصوصا اگر فعل امر باشد و متعلقش ذكر
شود ، به معنای خوف و ترس ترجمه می‏شود . مثلا در ترجمه " « اتقوا الله‏
" يا " « اتقوا النار »" گفته می‏شود : از خدا بترسيد .
البته كسی مدعی نشده كه معنای " تقوا " ترس يا پرهيز و اجتناب است‏
بلكه چون ديده شده لازمه صيانت خود از چيزی ترك و پرهيز است و همچنين‏
غالبا صيانت و حفظ نفس از اموری ، ملازم است با ترس از آن امور ، چنين‏
تصور شده كه اين ماده مجازا در بعضی موارد به معنای پرهيز و در بعضی‏
موارد ديگر به معنای خوف و ترس استعمال شده است .