پاورقی : 1 - سوره آل عمران ، آيه 139 : [ شما برتريد ] .
يك نفر مرجئی با همديگر درباره عقيده تشيع و عقيده ارجاء بحث میكردند .
اين میگفت اصول مرجئه صحيحتر است و او میگفت اصول شيعی . مرجئی میگفت
عمل هيچ است ، اساس تنها ايمان است ، شيعی میگفت عمل لازم است . در
اين بين يكی از مطربها پيدا شد ( چون " اغانی " ذكر كرده ، روی آن
قرينه میگويم مطرب بوده ) . گفتند از همين میپرسيم . البته اين هم يك
آدم فهيمی بود نه اينكه آدم بیخبری باشد . گفتند از اين میپرسيم كه آيا
حق با شيعه است يا با مرجئی ؟ گفتند آقا ! عقيده تو چيست ؟ آيا حق با
شيعه است يا با مرجئی ؟ حرف خوبی زد ، گفت : اعلای شيعی و اسفلی مرجئی
. گفت : بالا تنهام شيعه است ولی پائين تنهام مرجئی . يعنی در فكر و
عقيده ، من شيعه هستم اما پائين تنهام مرجئی است ، يعنی در عمل مرجئم .
میخواست بگويد من عقيده شيعه را قبول دارم ، عقيده آنها درست است ولی
من در عمل مرجئی هستم . حالا آيا بايد قبول كرد كه ما الان ملتی هستيم كه
اعلانا مرجئی و اسفلنا مرجئی . هم در فكر مرجئی هستيم هم در عمل .
اين يكی از آن مسائلی است كه بايد گفت فكر دينی در ما به صورت نيمه
مرده يا بگوئيم مرده درآمده است . البته با اين فكر مرجئی ديگر چه خواهد
شد ؟ ! فكری كه عمل را از كار بياندازد آنوقت دنيا میماند ؟ آخرت
میماند ؟ عزت میماند ؟ سعادت میماند ؟ " « انتم الاعلون »" ( 1 )
میماند ؟ ابدا .
فكر دينی ما بايد اصلاح بشود . تفكر ما درباره دين غلط است غلط .
پاورقی : 1 - سوره آل عمران ، آيه 139 : [ شما برتريد ] . |