چرا در ميان ما موعظه از خطابه رايجتر است ؟
در ميان ما موعظه از خطابه بيشتر رائج است ، با اينكه در اسلام همان طوری كه عرض كردم انواع خطابهها وجود داشته است . و شايد علت اينكه در ميان ما موعظه توانسته جا باز بكند و رايج گردد و مجالس ما بيشتر جنبه موعظه دارد اينست كه مجالس و خطابهای كه از نماز جمعه ناشی میشود و میتواند جامع انواع خطابهها باشد در ميان ما متروك شده . اين چيزی كه الان در ميان ما به نام مجالس وعظ باقی است از بقايای مجالسی است كه متصوفه ابتكار كردهاند . يعنی اينكه مجلسی رسما تشكيل شود وعدهای برای شنيدن جمع بشوند و يك نفر به عنوان واعظ و اندرزگو رسما برای مردم صحبت بكند علیالظاهر اولين بار به وسيله متصوفه ابتكار شده و كار خوبی بوده و بعد ديگران هم نظير آن مجالس را تشكيل دادهاند . لهذا ما از قرنها پيش كتابهائی داريم به عنوان مجالس موعظه كه از متصوفه باقی مانده مثل مجالسی كه از سعدی در دست است و مجالس مولانا و غير آنها . اين ، كار خوبی بوده و بعد ديگران هم نظير اين مجالس را تشكيل دادهاند . شيعه مخصوصا در مجالس رثا و عزاداری سيدالشهدا اين كار را شايع كردند و چه خوب كردند . گمان میكنم چون مجالس وعظ ابتدا از متصوفه تقليد شده و بنای