ميدان مسابقه نيست ، امكان بالا رفتن و پايين رفتن وجود ندارد . انسان در
همان حال كه اجتماعی است ، از نوعی حريت و آزادی برخوردار است .
اجتماع انسان ميدان مسابقه‏ای است برای پيشروی و تكامل . قيد و بندهايی‏
كه آزادی فردی را در مسير تكامل محدود می‏كند ، مانع شكفتن استعدادهای‏
انسانی است .
انسان مدل نظريه ماترياليستی چون از درون به آزادی نرسيده و تنها
تعلقات بيرونی‏اش بريده شده ، مرغ بی‏بال و پری است كه قيد و بند از او
برداشته شده ولی در اثر بی‏بال و پر بودن قادر به پرواز نيست . و اما
انسان مدل نظريه ايده آليستی از درون آزاد است و از بيرون بسته ، مرغ با
بال و پری است كه پايش به جسم سنگينی بسته شده است . ولی انسان مدل‏
نظريه رئاليستی مرغ با بال و پری است كه هم وسيله پرواز دارد و هم‏
قيدوبندهای سنگين از پاهايش برگرفته