هر گروهی به يكی از مختصات و امتيازات انسان توجه كردهاند از اين رو
انسان با تعبيرها و تعريفهای مختلف و متفاوتی تعريف شده است از قبيل :
حيوان ناطق ( تعقل كننده ) ، مطلق طلب ، لايتناهی ، آرمانخواه ، ارزشجو ،
حيوان ماوراء الطبيعی ، سيری ناپذير ، غير معين ، متعهد و مسؤول ،
آيندهنگر ، آزاد و مختار ، عصيانگر ، اجتماعی ، خواستار نظم ، خواستار
زيبايی ، خواستار عدالت ، دو چهره ، عاشق ، مكلف ، صاحب وجدان ، دو
ضميری ، آفريننده و خلاق ، تنها ، مضطرب ، عقيده پرست ، ابزارساز ،
ماورا جو ، تخيل آفرين ، معنوی ، دروازه معنويت ، و . . .
بديهی است كه هر يك از اين امتيازات به جای خود صحيح است اما شايد
اگر بخواهيم تعبيری بياوريم كه جامع تفاوتهای اساسی باشد همان به كه از
علم و ايمان ياد كنيم و بگوئيم انسان حيوانی است كه با دو امتياز " علم
و ايمان " از ديگر جانداران امتياز يافته است .
آيا انسانيت رو بناست ؟
دانستيم كه انسان نوعی حيوان است ، از اين رو مشتركات زيادی با ساير
جانداران دارد ، در عين حال يك سلسله امتيازات اساسی ، او را از ساير
جانداران متمايز ساخته است .
وجوه مشترك انسان با حيوان ، و وجوه امتياز او از حيوان سبب شده كه
انسان دارای دو زندگی باشد ، زندگی حيوانی و زندگی انسانی ، و به تعبير
ديگر زندگی مادی و زندگی فرهنگی .