فرصت طلبی
پشت هم حرف می زد ،تند
غذا می خورد،سریع راه می رفت و به همین ترتیب هم نماز می خواند.عجله در
ذاتش بود.
هر چه می گفتیم: چه خبر است
بابا! لااقل این دو ركعت نماز را شمرده تر و با حوصله تر بخوان كه خودت
بفهمی چه می گویی.اما او توجیه می كرد و می گفت:در جبهه آدم باید نماز را
طوری بر گزار كند كه نه تنها دشمن نتواند فرصت طلبی و سو استفاده كند،بلكه
مجالی برای وسوسه شیطان هم باقی نماند.به این نحو تا آنها بخواهند به
خودشان بجنبند و ترتیب ما را بدهند ما بارمان را بسته و رفته ایم.
از کتاب فرهنگ جبهه جلد
سوم (شوخ طبعی ها) نوشته سید مهدی فهیمی