|
شراب در قرآن
مطلقاً حرام نشده، به فایده‌هایی از آن نیز تصریح شده است؟ این ادعا را
حتی مسلمانان عرب‌‌زبان نیز مطرح و شایع می‌کنند، آیا چنین است؟
همان‌طور که اشاره نموده‌اید، این ادعا هم زمان با ایران، در میان
سایر مسلمانان در کشورهای عربی و ترکیه نیز شایع شده است و همین امر
نشان می‌دهد که برای تهاجم فرهنگی و اشاعه‌ی فساد و فحشا در میان
مسلمانان، اقدامات هدفدار و سازماندهی شده‌ای صورت می‌پذیرد.
کسانی که بر این ادعا بوده و یا آن را مطرح و ترویج می‌کنند، معمولاً
از سه گروه خارج نیستند: الف – افراد ناآگاه به اسلام، قرآن و احکلام.
ب – افرادی که به جای تلاش برای تطبیق خود با اسلام، سعی می‌نمایند
اسلام و قرآن را با امیال نفسانی خود تطبیق و وفق داده و برای خطاهای
خود توجیه قرآنی نیز بیاورند. ج – افرادی که به صورت سازماندهی شده در
ایجاد انحراف از اسلام و قرآن در اذهان عمومی تلاش می‌نمایند. دقت شود
که معمولاً هر سه گروه اعتقادات و تقیدات محکمی نداشته و اساساً کاری
با اسلام، قرآن و احکام ندارند، اما هر سه گروه [در توجیه اغلب
انحرافات] به آیات قرآن کریم استناد می‌کنند(؟!)
آیه‌ای که مدعیان فوق بدان استناد می‌کنند، به شرح ذیل است:مندذ
«يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فيهِما إِثْمٌ
كَبيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما
...» (البقره - 219)
ترجمه: در باره شراب و قمار از تو سؤال مىكنند، بگو: «در آنها گناه و
زيان بزرگى است و منافعى (از نظر مادى) براى مردم در بردارد (ولى) گناه
آنها از نفع‌شان بيشتر است... .
استناد به این آیه برای توجیه مفید قلمداد نمودن شراب، مانند همان
قصه‌‌ی قدیمی است که از کسی پرسیدند: چرا نماز نمی‌خوانی؟ گفت: به امر
قرآن کریم که فرمود: «لا تَقْرَبُوا الصَّلاة – به نماز نزدیک نشوید» و
او با بقیه‌ی آیه که می‌فرماید «وَ أَنْتُمْ سُكارى - در حالی که مست
هستید» کاری نداشت! اینها نیز دو کلمه‌ی «مَنافِعُ لِلنَّاسِ» را گرفته
و اول و آخر و نیتجه‌گیری را رها کرده‌اند.
خداوند متعال در کلام وحی ابتدا به گناه کبیره بودن شرب خمر و قمار
تصریح می‌نماید «فيهِما إِثْمٌ كَبيرٌ»، سپس به برخی منافع شراب اشاره
می‌نماید «وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ» اشاره می‌نماید [مثل این که می‌تواند
در هضم غذا یا آب کردن چربی‌ها یا زدودن برخی رسوبات از عروق مفید باشد
و یا چرخه‌ی اقتصادی کلانی را به حرکت درآورد] و مجدداً تصریح می‌نماید
که گناه [ضرر، زیان و خسران] آن به مراتب بیشتر از منافعش می‌باشد
«إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما». حال چرا باید به رغم دو بار
تأکید بر گناه کبیره و مضر بودن شراب، به برخی از فایده‌های آن استناد
کرده و آن را حلال شمرده و این دروغ را نیز به خدا نسبت دهند؟! سؤالی
است که هر عاقل منصفی با حتی با اندک توجهی به ظاهر آیه، به راحتی پاسخ
را می‌یابد. دروغ می‌گویند، و بدتر از همه آن که دروغ‌شان را به خدا و
قرآن نسبت می‌دهند.
*- گناه کبیره و بالتبع حرام بودن شراب و قمار، فقط در آیه‌ی فوق بیان
نشده است، بلکه در آیه‌ی ذیل به صراحت بیان شده که این اعمال شیطانی
است و دستور به اجتناب از آن [خودداری به ارتکاب به آنها] نیز بیان
گردیده است. اگر چه حتی اگر به دستور اجتناب نیز تصریح نمی‌شد، همین
که بیان شد از اعمال شیطان است، برای حرام شمردن آن کافی بود:
«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ
الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ
فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (المائده - 90)
ترجمه: اى كسانى كه ايمان آوردهايد! شراب و قمار و بت‌ها و ازلام
[نوعى بختآزمايى]، پليد و از عمل شيطان است، از آنها دورى كنيد تا
رستگار شويد.
بدیهی است وقتی «فلاح و رستگاری» منوط به اجتناب از شراب، قمار،
بت‌پرستی و ازلام می‌گردد، ارتکاب به آنها موجب ضلالت و هلاکت می‌گردد.
پس حرام است. لذا دستور به اجتناب می‌دهد.
*- در آیه‌ی دیگری به هدف شیطان از ترویج شراب‌خواری و قمار مبنی بر
ایجاد اختلاف و دشمنی بین خودتان از یک سو و دور کردن انسان از یاد خدا
و نماز از سوی دیگر تصریح شده است:
«إِنَّما يُريدُ الشَّيطانُ أَن يُوقِعَ بَينَكُمُ العَداوَةَ وَ
الْبَغضاءَ فِي الخَمرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَن ذِكرِ
اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَل أَنتُم مُنْتَهُونَ» (المائده - 91)
ترجمه: شيطان مىخواهد به وسيله‌ی شراب و قمار، در ميان شما عداوت و
كينه ايجاد كند و شما را از ياد خدا و از نماز بازدارد. آيا (با اين
همه زيان و فساد، و با اين نهى اكيد) خوددارى خواهيد كرد؟!
نتیجه: حال آیا می‌توان باز مدعی شد که شراب‌خواری در عین حال که گناه
کبیره، مضر، عمل شیطان قلمداد شده، در ردیف قمار و بت پرستی شمرده
شده، عامل اختلاف و دشمنی و دوری از یاد خدا و نماز بیان شده و به
اجتناب از آن تصریح شده، در اسلام و قرآن کریم «حرام» نگردیده است؟!
آیا این ادعا و ترویج و شایع نمودن این دروغ و نسبت دادن آن به خدا و
قرآن کریم، خودش مصداق کامل و عینی عمل شیطان در ایجاد اختلاف و دشمنی
بین مسلمانان و دور کردن آنها از یاد خدا و نماز نیست؟
x-shobhhe.com | 
