1،2،3,4،5،6،7،8،9،10،11،12

اصل وجود انسان همان «روح» اوست. آن موجودی که به نام «آدم» یا «انسان» در این دنیا زندگی می‌کند، همان «روح» است و بدن ابزاری است که به او داده شده تا بتواند جهت رتق و فتق امورش در این دنیای مادی به وسیله‌ی آن عمل نماید.

ادامه مطلب...

آیه مبارکه به شرح ذیل است:

«قُل لَّا أَقُولُ لَكمُ‏ْ عِندِى خَزَائنُ اللَّهِ وَ لَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ لَا أَقُولُ لَكُمْ إِنىّ‏ِ مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلىَ‏َّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِى الْأَعْمَى‏ وَ الْبَصِيرُ أَ فَلَا تَتَفَكَّرُونَ» (الأنعام، 50)

ترجمه: بگو من نمى‏گويم خزينه‏هاى خداوند نزد من است، و نيز نمى‏گويم علم غيب دارم، و نمى‏گويم فرشته‏اى هستم، من دنبال نمى‏كنم مگر همان چيزى را كه به سويم وحى مى‏شود، بگو آيا كور و بينا يكسان است؟ پس چرا تفكر نمى‏كنيد؟

ادامه مطلب...

آن قدر هم ساده نیست که بتوان در چند خط پاسخ داد. در این مورد بسیار کار شده و بسیار نیز باید کار شود. اما به صورت خلاصه به نکات ذیل اشاره می‌گردد:

الف - «بصیر» از نام‌های خداوند متعال است که در قرآن کریم مکرر ذکر شده است [ِ إِنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ - وَ اللَّهُ بَصیرٌ بِالْعِباد و...]، چنان چه علیم، حکیم، عادل، رئوف و رحیم نیز از نام‌های اوست و خداوند متعال توان، استعداد و امکان بروز و تجلی اسما یا نشانه‌های خود را به انسان عطا نموده است. پس انسان نیز باید «بصیر» باشد و اگر بصیر نشد و از چشم و گوش و قلب (عقل و فطرت) برای ژرف‌نگری و فهم حقایق استفاده نکرد، مانند حیوان و بلکه بدتر از آن می‌شود. چون حیوان هم این اعضا را دارد، اما بصیرت ندارد و فهم نمی‌کند.

ادامه مطلب...

در تحقیق و مطالعه جهت یافتن پاسخ یک سؤال یا به ویژه شبهه، همیشه دقت نمایید که گاهی توجه به «هدف» از طرح یک شبهه، بسیار مهم‌تر از «پاسخ» آن است و در واقع پاسخ جامع در همان «هدف» نهفته است. مسئله‌ی عزاداری برای امام حسین علیه‌السلام همیشه برای دشمنان اسلام نام و تشیع، یک معضل غیر قابل حل بوده است، چرا که همین عزاداری‌ها و ذکرها، یک فرهنگ را زنده نگه‌ می‌دارد و سبب تداوم آن حرکت می‌گردد. لذا همیشه سعی دارند که موضوع عزاداری مسلمین (به ویژه شیعیان) را به انحای مختلف زیر سؤال ببرند. و جالب آن که هجمه‌ی سؤالات و شبهات نیز با نزدیک شدن ایام (مثلاً از یک تا دو ماه قبل) به شدت افزایش می‌یابد.

ادامه مطلب...

ریشه‌ی این ادعای غیر معقول اندیشه‌ها و آموزه‌های «وهابیت» که می‌داند مسلمانان [اعم از شیعه و سنی] احساسات بسیار پاک و عمیقی نسبت به مقدسات خود دارند و می‌خواهد این عامل قدرتمند حفظ ایمان را از مسلمانان بگیرد، تا مثل آنان گرایشی خشک و تنفرآور به اسلام ایجاد شود.

ادامه مطلب...

البته که این ادعاها فقط بهانه‌های توجیهی است. وقتی انسان دلیلی برای کاری اقامه می‌کند، لابد آن کار باید دلیل مورد نظر را محقق نماید، مثلاً می‌گوید: این کار می‌کنم تا پول در بیاورم یا این ورزش را انجام می‌دهم تا سالم بمانم و ...، پس اگر از آن کار پولی در نیاورد و یا آن ورزش برایش مضر باشد، دلایل اقامه شده دیگر وارد و معقول نخواهد بود. دلایل اقامه‌ شده فوق برای توجیه بدحجابی نیز همین‌طور است.

ادامه مطلب...

یکی از توانایی‌های بزرگی که خداوند متعال به انسان عطا نموده است، بیان هر نکته‌ای در جای لازم و متناسب با ضرورت و مخاطب و به صورت روشن است. به گونه‌ای که ایجاد شک و شبهه ننماید. به طور قطع وقتی چنین مبحثی از سوی یک غیر کارشناس در مباحث فلسفی و عرفانی، در جمع مهندسین فنی و آن هم به صورت جمله‌ای کوتاه و ژورنالیستی مطرح می‌شود، مباحث و حتی شبهات بسیاری را نیز پیش می‌آورد.

ادامه مطلب...

شاید اگر این ادعا از ناحیه‌ی کسی مطرح شود که تمامی فضلیت‌های خود را شناخته و به تناسب آنها درست عمل کرده، جای بحث باقی می‌ماند (البته بحث برای روشن شدن موضوع و نه این که حق با او بود). اما از ناحیه‌ی ما که حتی غالباً امکانات و نعمات و فضیلت‌های اهدایی خداوند را هدر می‌دهیم، اصلاً جای طرح و بحث نیز ندارد.
دقت شود که نظام خلقت ایجاب می‌کند که مخلوقات در مراتب و ظرفیت‌های مختلف «وجودی» و تفاوت‌های «ماهیتی» خلق شوند و معنا ندارد که همه یکسان و یک شکل باشند و به همین تناسب نقش و وظایف متفاوتی در کارگاه هستی بر عهده هر کدام گذاشته داشته باشند... .

ادامه مطلب...

بدون تردید هیچ یک از این سایت‌ها متعلق به اهل سنت نیست، بلکه یا به طور کلی مسلمان نیستند و ستون پنجم امریکا، انگلیس و اسرائیل هستند و یا اگر به ظاهر نیز مسلمان باشند، اهل سنت نیستند، بلکه از منابع وهابیت سعودی ارتزاق می‌کنند. چرا که نظر اهل سنت اصلاً چنین نیست و خود آنها از ابتدا و آغاز اختلاف تا کنون، نه تنها حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام، بلکه همه اهل بیت (ع) را افضل می‌دانسته و می‌دانند. مضافاً بر این که افضلیت حضرت علی (ع) پس از رسول خدا (ص) بر همگان، ضعفی برای اهل سنت واقعی نیست که مخالفش باشند، چرا که می‌دانند او «وصی رسول الله (ص)، خلیفه‌ی خدا و نیز نزد آنان خلیفه‌ی چهارم» است که اطاعتش واجب است... .

ادامه مطلب...

بدیهی است که وقتی دو نفر یا دو قوم یا آحاد دو مکتب، دو دین یا دو مذهب، با یک دیگر نقاط اشتراک و نقاط افتراق یا اختلافی دارند، به بیان یا نقاط اختلاف یک دیگر نپرداخته و استناد نمی‌کنند، بلکه ابتدا نقاط اشتراک را مورد نظر قرار می‌دهند. حال اگر در مباحثه یکی از دو طرف به نکات اشتراک اشاره و استدلال کند، آیا هوای نفس می‌شود؟! اگر کسی به دیگری بگوید: این مطلب را که من قبول دارم، شما هم قبول دارید، آیا «هوای نفس» است؟ مثلاً اگر ما به اهل سنت یا آنان به ما بگویند که خدا، کعبه، قرآن، رسول، معاد، نماز و بسیاری از احکام ما یکی است، هوای نفس است؟!
خداوند متعال در قرآن کریم به پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید که به اهل کتاب بگو، بیایید دست کم در مواردی که مشترک هستیم اختلاف را کنار بگذاریم و متحد شویم. شما و ما موحدیم و به خداوند متعال اعتقاد داریم، پس بیایید شرکت نورزیم و دیگران را «رب» خود نگیریم. آیا این العیاذ بالله هوای نفس است؟!... .

ادامه مطلب...

متأسفانه گاه این رفتار‌ها یا گفتارها [که اغلب از تنبلی و برای توجیه است] شنیده می‌شود. می‌گویند: روزه می‌گیریم ولی نماز را قبول نداریم، یا نماز می‌خوانیم اما حجاب را قبول نداریم، یا همه را قبول داریم اما خمس را قبول نداریم ... و حتی برخی می‌گویند: این را که در قرآن آمده قبول داریم و آن را که حضرت رسول اکرم (ص) فرموده قبول نداریم (آیه را قبول داریم، ولی حدیث را قبول نداریم). چنین افرادی خواسته یا ناخواسته دین خدا را تجزیه می‌کنند و مصداق آیه‌ی ذیل می‌گردند:

«إِنَّ الَّذينَ يَكفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُريدُونَ أَن يُفَرِّقُوا بَينَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤمِنُ بِبَعضٍ وَ نَكفُرُ بِبَعضٍ وَ يُريدُونَ أَن يَتَّخِذُوا بَينَ ذلِكَ سَبيلاً»‌(البقره، 150)

ترجمه: بى‏گمان كسانى كه به خدا و پيامبرانش كفر مى‏ورزند و مى‏خواهند ميان خدا و پيامبرانش جدايى افكنند و مى‏گويند: به بعضى مى‏گرويم و به بعضى كفر مى‏ورزيم و مى‏خواهند ميان آن [دو] راهى پيش گيرند... .

ادامه مطلب...

بدیهی است که با توجه ارتباط همه‌ی اجزای عالم با یک دیگر، تا آنجا که به قول دانشمندان اگر مگسی در پکن بال زند، در آتمسفر لندن تأثیر می‌گذارد، اعمال و لقمه‌ی انسان نیز در روح و جسم او تأثیر می‌گذارد.
امروزه دانشمندان به اثبات رسانده‌اند که اگر به ظرف آبی حرف خوبی بخوانند و آن را منجمد کنند، کریستال‌هایش بسیار منظم شکل می‌گیرد و اگر حرف بدی بخوانند، کریستال‌هایش نامنظم شکل می‌گیرند. پس مطلب عجیب و غریبی نیست اگر باور کنیم که لقمه‌ی حرام در ساختار روح و اخلاق و قلب ما تأثیر گذار است.
اما، نباید یک سو نگری داشت و فقط به یک مقوله، صرف نظر از مقوله‌های دیگر نگاه کرد و نباید به اثر یک عامل، بدون توجه به تأثیرات عوامل دیگر توجه و تکیه نمود.
در این عالم هر چه هست، مخلوق خداوند متعال است و اثر آنها را نیز خداوند متعال وضع نموده است و بر همان اساس «باید‌ها و نباید‌ها» را بیان نموده است. لذا خداوند کریمی که به نقش لقمه‌ی حرام در ساختار روح انسان تصریح نموده است، به نقش رحمت الهی، اختیار، اتمام حجت، میل و اراده، توبه و ... نیز تصریح نموده است... .

ادامه مطلب...

این سؤال که گاهی به صورت شبهه نیز مطرح می‌گردد، به دفعات در برخی از سایت‌ها درج شده است و در همین پایگاه نیز به دفعات پاسخ داده شده است. اما مجدد توجه کاربران گرامی را به نکات ذیل جلب می‌نماییم:

الف - اول آن که حضرات موسی و عیسی علیهما‌السلام، با آن که صاحب شریعت و کتاب بودند، پیامبرانی جهانی نبودند که تبعیت و اطاعت از آنان بر همگان واجب باشد، بلکه فقط و فقط برای قوم «بنی‌اسرائیل» ارسال شده بودند و قرآن کریم در چندین آیه تصریح دارد که آنها فقط برای آن قوم برگزیده شده‌اند و پیامبر اکرم (ص) از قوم بنی‌اسرائیل نبودند.

«وَ آتَينا مُوسَى الكِتابَ وَ جَعَلناهُ هُدىً لِبَني‏ إِسرائيلَ أَلاَّ تَتَّخِذُوا مِن دُوني‏ وَكيلاً» (الأسراء، 2)

ترجمه: و ما كتاب (تورات) را به موسى عطا كرديم و آن را وسيله هدايت شدن بنى اسرائيل قرار داديم (و به آنان گفتيم) مبادا غير از من سر- پرستى اتخاذ نمائيد... !

ادامه مطلب...

این دروغ‌ها را برای این شایع و القاء می‌کنند که در دین مبین اسلام ایجاد اعوجاج کنند و با کشاندن مردم به سوی خرافات، مسلمین را منحرف و نابود و اهداف خود را محقق کنند.
دشمنان اسلام چون به خوبی آگاهند که نه تنها مسلمانان دست از اعتقاد خود بر نمی‌دارند، بلکه روز به روز به تعدادشان افزون می‌گردد، سعی و تلاش بسیاری در ایجاد اعوجاج و انحراف در مفاهیم اعتقادی داشته و دارند، تا اگر به اجبار اسلامی هست، به فرموده‌ی حضرت علی علیه‌السلام: مانند پوستینی باشد که وارونه به تن کرده‌اند.
اینها می‌خواهند با القای این دروغ‌ها، در حالی که فسق، فجور، فساد، گناه و حتی کفر و شرک و نفاق روز به روز علنی‌تر می‌شود، ایمان و عمل صالح مردم مسلمانان کم‌ رنگ‌تر شود، تا از کثرت و سرعت گرایش مردم [جهان] به اسلام نیز جلوگیری شود.
مصداق ریا، هر کار خوبی که دیده شود نیست، بلکه به هر کار خوبی که شخص برای «خودنمایی» انجام دهد اطلاق می‌گردد... .

ادامه مطلب...

توقیت، همان طور که از واژه‌اش پیداست به معنای وقت گذاشتن برای ظهور حضرت مهدی (عج) است. وقت گذاشتن نیز لازم نیست حتماً دقیق و با قید سال، ماه، روز و ساعت باشد [مثل این که کسی بگوید ظهور در سال فلان و ماه فلان و روز فلان اتفان می‌افتد] نیز توقیت است، بلکه حتی اگر کسی بگوید که ظهور ده قرن دیگر، پنج قرن دیگر یا سال دیگر اتفاق می‌افتد نیز نوعی توقیت (تعیین وقت) است. و همین طور اگر کسی به صورت قطع بگوید ظهور تا سال دیگر یا ده سال دیگر یا صد سال دیگر حتماً اتفاق نمی‌افتد نیز به نوعی توقیت و حرام است. به طور کلی دقت داشته باشیم که «وقت ظهور» فقط و فقط از ناحیه‌ی خداوند متعال معین می‌گردد و او نیز مانند «وقت قیامت» آن را به کسی نگفته‌ است. پس هر کس هر چه در این باب بگوید، دروغ و افترا است. چه بگوید فلان تاریخ اتفاق می‌افتد و چه بگوید تا فلان تاریخ اتفاق نمی‌افتد و چه بگوید تا فلان تاریخ حتماً اتفاق نمی‌افتد. و نیز دقت شود که از صفات بارز شیعه، «انتظار» است. پس کسی که وقتی تعیین می‌کند، حتماً از انتظار خارج می‌شود. شیعه هر آن منتظر، دعاگو و مترصد است که فرمان خدا صادر شده و ظهور محقق گردد... .

ادامه مطلب...

آبستگی دارد که «انسان» و «شادی» چگونه تعریف و توصیف گردد. بدیهی است اگر تعریف از انسان موجود عاقل و برخوردار از کمالات و شرافت انسانی باشد و منظور از شادی نیز غم ندیدن باشد، عاقل می‌داند که دنیا بهشت نیست و آدمی در دنیا هیچ گاه همیشه شاد نخواهد بود. چرا که دنیا دار فنا است و متاع دنیا نیز قلیل و فانی است و همین امر سبب می‌گردد که هیچ گاه دنیا برای انسان شادی مستمر و پایداری به همراه نداشته باشد و هر نعمت و لذت شادی‌آوری حتماً با غمی همراه باشد. به عنوان مثال اگر کسی از همه مواهب دنیوی نیز برخوردار باشد، باز شاهد گذر عمر، کهولت و فنای دنیوی خود از یک سو و زایل شدن و فنای نعمات دنیوی از سوی دیگر می‌باشد. و تازه این فقط برای انسانی است که جز خود و منافع خود را نبیند [که به چنین موجودی انسان نمی‌گویند]، لذا اگر نگاهی نیز به اطراف و اکناف بیاندازد، نه تنها همیشه شاد نخواهد بود، بلکه با دیدن مظالم و مصیبت‌های بشری، بیشتر مغموم خواهد گشت... .

ادامه مطلب...

اگر دقت بفرمایید سؤال کاملاً گنگ و نامفهوم است. یعنی چه «نقش خدا در بلای طبیعی چیست»؟ آیا یعنی بلای طبیعی را خدا فرستاده یا غیر خدا؟ خوب همگان می‌دانند که کسی در وقوع زلزله، باریش باران‌های سیل‌آسا، وزیدن طوفان‌های ویرانگر و ...، دخل و تصرفی ندارد. مگر این که انسان از روی عمد یا سهو دخل و تصرفی کرده باشد. مثل این که یک انفجار اتمی در عمق اقیانونس انجام دهند و یک سونامی رخ دهد. یا بر اثر تولید گاز‌های شیمیایی و گلخانه‌ای لایه‌ی اوزون سوراخ شده و سبب بالا رفتن حرارت زمین، آب شدن یخ‌های قطبی و ... گردد. یا با قطع بی رویه درختان جنگلی سبب تغییرات جوی و سرازیر شدن سیل گردد، با شکار بی‌رویه پرندگان مهاجر اکو سیستم را مختل کند و ... ، بدیهی است که به این دیگر «بلای طبیعی» نمی‌گویند، بلکه بلایی است که بشر با دست خود بر سر خود آورده است... .

ادامه مطلب...

این سخنان و باورها، ریشه در روش‌های تبلیغی حکام ظلم و جور در طول تاریخ از یک سو و جهل و نادانی مردم که منجر به خرافه‌گرایی‌شان می‌گردد، از سوی دیگر دارد و هیچ اعتباری ندارد.
دقت کنیم که هر حرکتی، چه حق باشد و چه باطل، فلسفه‌ای می‌خواهد که در حرکت‌های حق منطبق با عقل و منطق است و در حرکت‌های باطل، سفسطه‌ای برای توجیه و عوامفریبی است. لذا در طول تاریخ هیچ جنایت‌کاری دیده نشده که برای ظلم و جنایت خود، فلسفه‌ای جهت توجیه و عوامفریبی نبافته باشد.
یکی در قدیم مثل فرعون خود را رب «صاحب اختیار و تربیت کننده‌ی امور» می‌خواند و یکی مثل آمریکا با القابی چون: ابر قدرت – برادر بزرگ‌تر – انسان درجه یک و ...، خود را رب می‌خواند. یکی مثل هیتلر فلسفه اصلاح نژاد و نژاد برتن ژرمن را وسط می‌کشد و یکی دیگر مثل بوش، اوباما و ...، جنگ‌های پیش‌گیرانه و مبارزه با تروریسم و حقوق بشر را بهانه‌ی عوام‌فریبی می‌کند و یکی دیگر مانند صهیونیسم، سخن از کتاب الهی، آرماگدون و ... وسط می‌کشد. در مقابل نیز انبیای الهی، عقلا، انسان‌ها، علما، با شرافت‌ها، نوع‌دوست‌ها، مؤمنین، صلحا و مجاهدین اسلام نیز با فلسفه‌ی الهی، حرکت می‌کنند... .

ادامه مطلب...

البته که مقدر است. اما جهت روشن‌تر شدن مقوله «رزق مقدر» به نکات ذیل توجه نمایید:

الف - اگر بشر می‌فهمد و تجربه‌ی مدام می‌کند که از سویی محتاج رزق است و از سوی دیگر حتی اختیار کاملش در دست خودش نیست، چه رسد به اختیار سایر عناصر عالم هستی، و حتی برای نفس کشیدن نیز نیاز به غیر (هوا) دارد، بر او معلوم می‌شود که رزقش بر عهده‌ی دیگری است. حال برخی این دیگری را «دیگران» فرض نموده و از راه‌های متفاوت به دنبال اخذ رزق می‌روند و برخی (مؤمنین) می‌دانند که دیگران نیز خود مانند او محتاج هستند، پس لابد یک غنی و بی‌نیازی وجود دارد که رزق همگان را مقدر می‌نماید... .

ادامه مطلب...

به طور قطع مانند برخورد جامعه‌ی مسلمان امروزی و امثال روزنامه ایران نبوده است، چه رسد به برخورد جامعه‌ی جهانی و به ویژه اروپایی‌های مدعی تمدن و آزادی!

اگر چه حجاب که در قرآن کریم با واژه‌ی «تستر» به معنای پوشش از آن یاد شده است، یکی از احکام الهی است و به طور قطع در زمان حکومت اسلامی به صورت قاطع رعایت می‌شد و پیامبر اکرم (ص) نیز اجازه نمی‌دادند که احکام الهی به تسامح، تساهل و بازی گرفته شود، اما باید دقت شود که اساساً «تستر» فقط آورده‌ی اسلام و منحصر به مسلمانان نبوده و نیست. لذا نه تنها تمامی ادیان الهی تستر را فرض و واجب می‌دانسته و می‌دانند، بلکه حتی اقوام و ملل مختلف نیز هر چه متمدن‌تر بودند، نسبت به رعایت تستر جدی‌تر بودند. مثل ایران باستان... .

ادامه مطلب...

ماجرا (برای کسانی که این برنامه‌ را ندیدند) از این قرار بود که مجری محترم شبکه تلویزیونی قرآن، با خبرنگار این شبکه در مکه‌ی مکرمه مکالمه‌ای تلفنی داشت. خبرنگار در این گفتگو در بزرگداشت کسانی که پول سفرهای خود را صرف جهیزیه یا معالجه نیازمندان می‌کنند چند جمله‌ای ایراد نمود. پس از قطع مکالمه مجری گفت: اگر چه وی چنین گفت: اما بزرگان ما گفته‌اند پول حج مال حج است و پول جهیزیه مال جهیزیه ... و نباید پول حج را خرج جهیزیه‌ی یا مداوای نیازمند کرد ...! سپس در تأیید گفته‌های خود به فرازهایی از دعاهای ماه مبارک رمضان چون «اللهم ارزقنا حج بیتک الحرام فی عامی هذا و فی کل عام» اشاره نمود.
پاسخ: ظاهراً مجری محترم از روی صدق و صفا و علاقه‌ای که به زیارت خانه‌ی خدا دارد، در این مکالمه‌ی تلفنی مستقیم با همکار خود جو زده شد و مطالبی از خودش بیان نمود که بسیار بسیار غلط بود... .

ادامه مطلب...