|
ش
(اصفهان): اگر یک سکه را به دفعات محدود و در شرایط یکسان در هوا چرخش
دهیم، ممکن است که به هنگام فرود دفعات شکل (شیر یا خط) آن یکسان
نباشد، اما طبق فرضیه‌های آماری، تکرار این امر دفعات هر شکل را به سمت
مساوی بودن نزدیک می‌کند. آیا بر این اساس می‌توان گفت: جهان نیز به
صورت تصادفی ایجاد و منظم شده است؟
در بررسی این فرضیه و تناسب آن با حدوث تصادفی جهان لازم است
به نکات ذیل توجه شود:
الف – دلایل متقن، منطقی، عقلی و علمی (تجربی) بر حدوث غیر تصادفی و
حکیمانه‌ی جهان به مراتب متعدد‌تر (به تعداد هر مخلوق و هر عنصر) از
فرضیه‌های اثبات نشده و احتمال حدوث تصادفی خلقت است، حال چرا باید
دلایل متقن را رها نموده و به فرضیه‌های غیر علمی (اثبات نشده) رجوع و
استناد نمود؟
ب – در عالم احتمالات نیز احتمال این که هیچ چیزی (حتی خود تصادف) به
خودی خود به وجود نیامده و نمی‌آید، بسیار قریب به واقع‌تر است از
احتمال پیدایش و نظم تصادفی.
ج – مطرح کنندگان این نظریه‌ی اثبات نشده، طبق معمول یک مسئله (یا طول
حرکت) را با ندیدن اول و آخر آن از نیمه مورد مطالعه یا نگاه قرار
داده‌اند و بدیهی است که بدون نگاه به مبدأ و معاد (اول و آخر)،
نمی‌توان تعریفی ارائه داد و یا استنادی نمود و در چنین حالتی هر چیزی
نه تنها محتمل، بلکه مهمل خواهد بود.
در فرضیه‌ی مطروحه نیز بدیهی است که: نه سکه به خودی خود به وجود آمده
است و نه به خودی خود در به هوا پرتاب شده و به چرخش درآمده است و نه
به خودی خود فرود می‌آید و ... .
لذا تمامی روابط علمی مانند: علت و معلول – حرکت و محرک ... و نیز
قوانین متقن فیزیک مانند: جاذبه، فشار، جو و ... که همگی دال بر عدم
وقوع تصادفی یک حرکت است در این چرخش وجود دارد.
بدیهی است اگر در شرایط کاملاً مشابه یک سکه در فضا و جو ثابت، جاذبه‌ی
ثابت، محرک ثابت، فشار ثابت و ... ده میلیارد مرتبه نیز به هوا پرتاب
گردد، به یک شکل فرود می‌آید که اگر چنین نبود، کشف هیچ قانون و انجام
هیچ محاسبه‌ای ممکن نبود. شما می‌توانید با رعایت قوانین برنامه‌ریزی
کنید که اگر سکه‌ای تا آخر الزمان نیز در شرایط یکسان پرتاب شود، به یک
شکل فرود آید و یا مثلاً میلیاردها دفعه به یک شکل و چند دفعه به شکل
دیگر فرود آید.
د – در فرض مسئله‌ی فوق، وجود سکه، جو، پرتاب کننده، جاذبه و ... همه
لحاظ شده است، اما در عدم چگونه ممکن است تصادف رخ دهد. چه چیزی با چه
چیزی یا دست کم چه چیزی با خودش برخورد‌ی دیالیک‌تیکی یا فیزیکی دارد
که تصادفی رخ دهد.
لذا چنین فرضی مردود است و هر پدیده‌ای، پدید آورنده می‌خواهد. مگر این
که پدیده نبوده و «هستی» مطلق باشد.
x-shobhe.com | 
