701
إنّ اللَّه تعالى رفيق يحبّ الرّفق و يعطي عليه ما لا يعطي على العنف.
خداوند ملايمست و ملايمت را دوست دارد و بوسيله آن چيزها ميدهد كه بوسيله خشونت
نمى دهد.
702
إنّ اللَّه تعالى سائل كلّ راع عمّا استرعاه، أحفظ ذلك أم ضيّعه حتّى يسأل
الرّجل عن أهل بيته.
خداوند از هر كس در باره زير دستش ميپرسد كه آيا آن را نگهداشته يا ضايع گذاشته
است تا آن جا كه از مرد در باره اهل خانه اش پرسش ميكند.
703
إنّ اللَّه تعالى طيّب يحبّ الطّيب نظيف يحبّ النّظافة، كريم يحبّ الكرم، جواد
يحبّ الجود فنظّفوا أفنيتكم و لا تشبّهوا باليهود.
خداوند خوشبو است و بوى خوش را دوست دارد، پاكيزه است و پاكيزگى را دوست دارد
بزرگوار است و بزرگوارى را دوست دارد بخشنده است و بخشش را دوست دارد پس جلو
خانه هاى خويش را پاكيزه سازيد و مانند يهودان مباشيد.
704
إنّ اللَّه تعالى عفوّ يحبّ العفو.
خداوند بخشنده است و بخشش را دوست دارد.
705
إنّ اللَّه تعالى عند لسان كلّ قائل فليتّق اللَّه عبده و لينظر ما يقول.
خداوند مراقب زبان هر گوينده ايست بنده بايد از خدا بترسد و بنگرد كه چه
ميگويد.
706
إنّ اللَّه تعالى غيور يحبّ الغيور.
خداوند غيرتمند است و مرد غيرتمند را دوست دارد.
707
إنّ اللَّه تعالى قد حرّم على النّار من قال لا إله إلّا اللَّه يبتغي بذلك وجه
اللَّه.
خداوند هر كسى را كه بگويد لا اللَّه الا اللَّه و از اين سخن جز خدا منظورى
نداشته باشد بجهنم حرام كرده است.
708
إنّ اللَّه تعالى كتب الحسنات و السّيّئات ثمّ بين ذلك فمن همّ بحسنة فلم
يعملها كتبها اللَّه تعالى عنده حسنة كاملة فإن همّ بها فعملها كتبها اللَّه عنده
عشر حسنات إلى سبعمائة
ضعف إلى أضعاف كثيرة، و إن همّ بسيّئة فلم يعملها كتبها
اللَّه عنده حسنة كاملة فإن همّ بها فعملها كتبها اللَّه سيّئة واحدة و لا يهلك على
اللَّه إلّا هالك.
خداوند نيكى ها و بديها و چيزهائى را كه ميان آنهاست رقم زد هر كس انجام نيكى
را در دل گيرد و انجام ندهد خداوند براى او يك نيكى كامل رقم زند و اگر در دل گيرد
و انجام دهد خداوند ده نيكى تا هفتصد برابر و بيشتر رقم زند و اگر بدى اى را در دل
گيرد و انجام ندهد خداوند آن را نيكى
كامل رقم زند و اگر در دل گيرد و انجام دهد خداوند فقط يك بدى رقم ميزند، بنا بر
اين هر كه در پيشگاه خدا هلاك شود سزاوار هلاك است.
709
إنّ اللَّه تعالى كتب عليكم السّعي فاسعوا.
خداوند كوشش را بر شما مقرر داشته است پس بكوشيد.
710
إنّ اللَّه تعالى كتب الغيرة على النّساء و الجهاد على الرّجال فمن صبر منهنّ
إيمانا و احتسابا كان لها مثل أجر الشّهيد.
خداوند رنج هوودارى را نصيب زنان و جنگ را قسمت مردان قرار داد هر زنى از روى
ايمان و در انتظار پاداش خدا بر رنج هو و دارى صبر كند ثواب شهيد دارد.
711
إنّ اللَّه تعالى كتب على ابن آدم حظه من الزّناء أدرك ذلك لا محالة، فزنا
العين النّظر، و زنا اللّسان المنطق و النّفس تمنّى و تشتهي و الفرج يصدّق ذلك أو
يكذّبه.
خداوند بر آدميزاد قسمتى از زنا رقم زده است كه ناچار مرتكب آن مى شود، زناى
چشم نگاه نارواست و زناى زبان سخن بيجاست نفس آرزو ميكند و ميخواهد و عورت آن را
راست يا دروغ ميسازد
712
إنّ اللَّه تعالى كريم يحبّ الكرم.
خداوند بزرگوار است و بزرگوارى را دوست دارد.
713
إنّ اللَّه تعالى لا يحبّ الفاحش المتفحّش و لا الصّيّاح في الاسواق.
خداوند مردم بد گو و بد زبان و بانگزنان در بازار را دوست ندارد.
714
إنّ اللَّه تعالى لا يحبّ الذّوّاقين و لا الذّوّاقات.
خداوند مردانى را كه مكرر زن بگيرند و زنانى را كه مكرر شوهر كنند دوست ندارد.
715
إنّ اللَّه تعالى لا يظلم المؤمن حسنة يعطي عليها في الدّنيا و يثاب عليها في
الآخرة و أمّا الكافر فيطعم بحسناته في الدّنيا حتّى إذا أفضى إلى الآخرة لم تكن له
حسنة يعطى بها خيرا.
خداوند هيچ يك از كارهاى نيك مؤمن را از قلم نمى اندازد و در دنيا و آخرت پاداش
آن را مى دهد؛ ولى كافر در دنيا بوسيله كارهاى نيك خود روزى ميخورد و همين كه بآخرت
رسيد كار نيكى ندارد كه بوسيله آن پاداش يابد.
716
إنّ اللَّه تعالى لا يعذّب من عباده إلّا المارد المتمرّد الّذي يتمرّد على
اللَّه و أبى أن يقول لا إله إلّا اللَّه.
خداوند از بندگان خود جز سركش مغرورى را كه از اطاعت خدا سركشى كند و از گفتن
لا اله الا اللَّه امتناع دارد عذاب نمى كند.
717
إنّ اللَّه تعالى لا يقبل من العمل إلّا ما كان له خالصا و ابتغي به وجهه.
خداوند از عبادت ها جز آنچه خاص او باشد و بخاطر او انجام گيرد نميپذيرد.
718
إنّ اللَّه تعالى لا يقدّس أمّة لا يعطون الضّعيف منهم حقّه.
خداوند ملتى را كه حق ضعيفان خود را نميدهند، تقديس نميكند.
719
إنّ اللَّه تعالى لا ينظر إلى صوركم و أموالكم و لكن ينظر إلى قلوبكم و
أعمالكم.
خداوند بصورت ها و اموال شما نمينگرد، بلكه بدلها و اعمال شما مينگرد.
720
إنّ اللَّه تعالى لا ينام و لا ينبغي له أن ينام يخفض القسط و يرفعه، يرفع إليه
عمل اللّيل قبل عمل النّهار و عمل النّهار قبل عمل اللّيل حجابه النّور، لو كشفه
لأحرقت سبحات وجهه ما انتهى إليه بصره من خلقه.
خداوند نميخوابد و خواب بر او روا نيست قسمت كسان را پائين مى آورد و بالا
ميبرد عمل شب را پيش از عمل روز و عمل روز را پيش از عمل شب بسوى او بالا مى برند،
پرده او نور است و اگر پرده بردارد جلوه روى او همه مخلوقاتى را كه چشم بر او
ميگشايند خواهدسوخت.
721
إنّ اللَّه تعالى لا يهتك ستر عبد فيه مثقال ذرّة من خير.
خداوند وقتى پرده بنده اى را كه يك ذره نيكى در او باشد نميدرد.
722
إنّ اللَّه تعالى لمّا خلق الدّنيا أعرض عنها فلم ينظر إليها من هوانها عليه.
خداوند وقتى دنيا را آفريد روى از آن بگردانيد و چنان در نظر خدا ناچيز بود كه
بر آن ننگريست.
723
إنّ اللَّه تعالى لمّا خلق الخلق كتب بيده على نفسه أنّ رحمتي تغلب غضبي.
خداوند وقتى خلق را بيافريد بر خويش مقرر داشت كه رحمت من بر خشم من غلبه خواهد
يافت.
724
إنّ اللَّه تعالى لم يخلق خلقا هو أبغض إليه من الدّنيا و ما نظر إليها منذ
خلقها بغضا لها.
خداوند مخلوقى كه در نظر او مبغوضتر از دنيا باشد نيافريده و از بس آن را دشمن
دارد از هنگام آفرينش بر آن ننگريسته است.
725
إنّ اللَّه تعالى لم يبعثني معنّتا و لا متعنّتا و لكن بعثني معلّما ميسّرا.
خداوند مرا اشكال گير و اشكال تراش نفرستاده بلكه آموزگار و آسانگير فرستاده
است.
726
إن اللَّه تعالى ليؤيّد الإسلام برجال ما هم من أهله.
خداوند اسلام را بمردانى كه مسلمان نيستند يارى ميكند.
727
إنّ اللَّه تعالى ليحمي عبده المؤمن من الدّنيا و هو يحبّه كما تحمون مريضكم
الطّعام و الشّراب تخافون عليه.
خداوند چون بنده مؤمن خود را دوست دارد او را از دنيا پرهيز ميدهد چنان كه شما
مريض خود را از بيم مرض از خوردن و نوشيدن پرهيز ميدهيد.
728
إنّ اللَّه تعالى ليدفع بالمسلم الصّالح عن مائة أهل بيت من جيرانه البلاء.
خداوند بخاطر مسلمان پارسا بلا را از صد خانه همسايه او دفع ميكند.
729
إنّ اللَّه تعالى ليعجب من الشّاب ليست له صبوة.
خداوند جوانى را كه جوانى نميكند بديده تحسين مينگرد.
730
إنّ اللَّه تعالى لينفع العبد بالذّنب يذنبه.
گاه باشد، خداوند بنده را به گناهى كه ميكند منتفع مى سازد.
731
إنّ اللَّه تعالى محسن فأحسنوا.
خداوند نيكوكار است شما نيز نكوئى كنيد.
732
إنّ اللَّه تعالى مع القاضي ما لم يحف عمدا.
خداوند تا هنگامى كه قاضى از
روى عمد ستم نكند يار اوست.
733
إنّ اللَّه تعالى مع الدّائن حتّى يقضي دينه ما لم يكن دينه فيما يكره اللَّه.
خداوند يار قرض دار است تا قرض خود را بپردازد بشرط آنكه قرض وى بر خلاف رضاى
خداوند نباشد.
734
إنّ اللَّه تعالى وضع عن أمّتي الخطاء و النّسيان و ما- استكرهوا عليه.
خداوند خطا و فراموشى و اضطرار را بر امت من بخشيده است.
735
إنّ اللَّه تعالى وكّل
بالرّحم ملكا يقول أي ربّ نطفة، أي ربّ علقة، أي ربّ مضغة، فإذا أراد اللَّه أن
يقضي خلقها قال أي ربّ شقيّ أو سعيد؟ ذكر أو أنثى؟ فما الرّزق فما الأجل؟ فيكتب كذلك في بطن أمّه.
خداوند بشكم مادر فرشته اى گماشته است كه ميگويد خدايا اكنون نطفه است، خدايا
اكنون علقه است، خدايا اكنون مضغه است، وقتى خداوند خواست خلقت او را كامل كند گويد
خدايا بدبخت يا خوشبخت؟.. نر يا ماده؟ روزى و عمر او چيست؟.. و بهمين طريق در شكم
مادر او رقم ميزند.
736
إنّ اللَّه تعالى يباهي بالشّاب العابد الملائكة، يقول أنظروا إلى عبدي ترك
شهوته من أجلي.
خدا بجوان عابد بر فرشتگان مباهات ميكند و ميگويد بنده مرا
بنگريد كه بخاطر من از تمايلات خود چشم پوشيده است.
738
إنّ اللَّه تعالى يبغض الطّلاق.
خداوند طلاق را دشمن دارد.
739
إنّ اللَّه تعالى يبغض الغنيّ الظّلوم و الشّيخ الجهول و العائل المختال.
خداوند ثروتمند ستمگر و پير نادان و فقير متكبر را دشمن دارد.
740
إنّ اللَّه تعالى يبغض المعبّس في وجوه إخوانه.
خداوند كسى را كه در مقابل برادران خود عبوس باشد دشمن دارد.
741
إنّ اللَّه تعالى يبغض الوسخ و الشّعث.
خداوند كثافت و ژوليدگى را دشمن دارد.
742
إنّ اللَّه تعالى يبغض البخيل في حياته السّخيّ عند موته.
خداوند كسى را كه در زندگى بخيل باشد و هنگام مرگ بخشنده شود. دشمن دارد.
743
إنّ اللَّه تعالى يبغض المؤمن الّذي لا زبر له.
خداوند مؤمنى را كه عقل ندارد دشمن دارد.
744
إنّ اللَّه تعالى يبغض الفاحش المتفحّش.
خداوند شخص بد گو و بد زبان را دشمن دارد.
745
إنّ اللَّه تعالى يبغض ابن السّبعين في أهله ابن عشرين في مشيته و منظره.
خداوند پير هفتاد ساله را كه نيت و رفتار وى چون جوانان بيست ساله باشد دشمن
دارد.
746
إنّ اللَّه تعالى يحبّ إذا عمل أحدكم عملا أن يتقنه.
خداوند دوست دارد كه وقتى يكى از شما كارى ميكند آن را كامل كند.
747
إنّ اللَّه تعالى يحبّ الرّفق في الأمر كلّه.
خداوند ملايمت را در همه چيز دوست دارد.
748
إنّ اللَّه تعالى يحبّ السّهل الطّليق.
خداوند شخص آسانگير آزاده را دوست دارد.
749
إنّ اللَّه تعالى يحبّ الشّاب التّائب.
خداوند جوان توبه كار را دوست دارد.
750
إنّ اللَّه تعالى يحبّ العبد المؤمن المحترف.
خداوند بنده مؤمن پيشه ور را دوست دارد.
751
إنّ اللَّه تعالى يحبّ المداومة على الإخاء القديم فداوموا.
خداوند ادامه دوستى
ديرينه را دوست دارد، بنا بر اين دوستى ديرينه را ادامه دهيد.
752
إنّ اللَّه تعالى يحبّ من عباده الغيور.
خداوند از بندگان خود شخص غيور را دوست دارد.
753
إنّ اللَّه تعالى يحبّ عبده المؤمن الفقير المتعفّف أبا العيال.
خداوند بنده مؤمن فقير عفيف عيالمند را دوست دارد.
754
إنّ اللَّه تعالى يحبّ أن تعدلوا بين أولادكم حتّى في القبل.
خداوند دوست دارد كه ميان فرزندان خود حتى در بوسيدن آنها بعدالت رفتار كنيد.
755
إنّ اللَّه تعالى يزيد في عمر الرّجل ببرّه والديه.
خداوند بوسيله نيكى با پدر و مادر عمر انسان را فزون ميكند.
756
إنّ اللَّه تعالى يحبّ إغاثة الّلهفان.
خداوند يارى كردن كسانى را كه كمك مى جويند دوست دارد.
757
إنّ اللَّه تعالى يحبّ العبد التّقيّ الغنيّ الحفيّ.
خداوند بنده پرهيزكار ثروتمند مهربان را دوست دارد.
758
إنّ اللَّه تعالى يدخل بالسّهم الواحد ثلاثة الجنّة: صانعه يحتسب في صنعته
الخير و الرّامي به و منبله.
خداوند بوسيله يك تير سه نفر را ببهشت ميبرد: آنكه تير را ميسازد و از ساختن آن
منظور نيك دارد و آنكه تير را مى اندازد و آنكه تير را به تير انداز دهد.
759
إنّ اللَّه تعالى يدني المؤمن فيضع عليه كنفه و ستره من النّاس و يقرّره بذنوبه
فيقول أتعرف ذنب كذا؟ أتعرف ذنب كذا؟ فيقول نعم أي ربّ حتّى إذا قرّره بذنوبه و رأى
في نفسه أنّه قد هلك
قال فإنّي قد سترتها عليك في الدّنيا و أنا أغفرها لك اليوم
ثمّ يعطي كتاب حسناته بيمينه و أمّا الكافر و المنافق فيقول الأشهاد «هؤلاء الّذين
كذّبوا على ربّهم ألا لعنة اللَّه على الظّالمين»
خداوند مؤمن را پيش آرد و او را از مردم مستور و محفوظ دارد و بگناهان خود
معترف كند و گويد آيا فلان گناه را ميشناسى؟.. آيا فلان گناه را مى شناسى؟.. و او
جواب ميدهد بله خدايا تا وقتى كه او را بگناهانش معترف ساخت و در خاطرش گذشت كه از
كثرت گناهان هلاك شده است خدا گويد من گناهان تو را در دنيا مستور داشتم و امروز بر
تو ميبخشم سپس نامه كارهاى نيك او را بدست راستش دهد ولى در باره كافر و منافق
آشكارا گويد:
«اينها كسانى هستند كه بر خداى خود دروغ بستند لعنت خداوند بر گروه ستمكاران».
760
إنّ اللَّه تعالى يدخل بلقمة الخبز و قبضة التّمر و مثله ممّا ينفع المسكين
ثلاثة الجنّة، صاحب البيت الآمر به و الزّوجة المصلحة و الخادم الّذي يناول
المسكين.
خداوند بوسيله يك لقمه نان و يك مشت خرما و امثال آن كه فقير را سودمند افتد سه
تن را ببهشت ميبرد صاحب خانه كه بدادن آن فرمان دهد و زنى كه آن را آماده كند و
خادمى كه آن را بفقير دهد.
761
إنّ اللَّه تعالى يسأل العبد عن فضل علمه كما يسأله عن فضل ماله.
خداوند از بنده ميپرسد كه فزونى دانش خود را كجا صرف كرده همچنان كه از فزونى
مال مى پرسد
762
إنّ اللَّه تعالى يعافي الامّيّين يوم القيامة مالا يعافي العلماء.
خداوند روز رستاخيز بر بيسوادان چيزهائى را مى بخشد كه بر دانشمندان نميبخشد.
763
إنّ اللَّه تعالى يعذّب يوم القيامة الّذين يعذّبون النّاس في الدّنيا.
خداوند روز رستاخيز كسانى را كه در دنيا مردم را عذاب كرده اند عذاب ميكند.
764
إنّ اللَّه تعالى يغار و إنّ المؤمن يغار و غيرة اللَّه أن يأتي المؤمن ما حرّم
اللَّه عليه.
خداوند غيرت ميبرد و مؤمن غيرت ميبرد غيرت خدا اينست كه مؤمن مرتكب كارى شود كه
خدا حرام كرده است.
765
إنّ اللَّه تعالى يقبل الصّدقة و يأخذها بيمينه فيربّيها لأحدكم كما يربّي
أحدكم مهره، حتّى إنّ اللّقمة تصير مثل أحد.
خداوند صدقه را ميپذيرد و آن را بدست راست خود ميگيرد و براى شما بزرگ ميكند
همچنان كه كره اسب خود را بزرگ ميكنيد تا آنجا كه يك لقمه باندازه كوه احد شود.
766
إنّ اللَّه تعالى يقبل توبة العبد ما لم يغرغر.
خداوند تا دم واپسين توبه بنده را را ميپذيرد.
767
إنّ اللَّه تعالى يقول أنا ثالث الشّريكين ما لم يخن أحدهما صاحبه فإذا خانه
خرجت من بينهما.
خداوند گويد تا هنگامى كه يكى از دو شريك با ديگرى خيانت نكند من سومى آنها
هستم و همين كه خيانت بميان آمد من از ميان آنها ميروم.
768
إنّ اللَّه تعالى يقول أنا مع عبدي ما ذكرني و تحرّكت بي شفتاه.
خداوند گويد تا هنگامى كه بنده ام مرا ياد ميكند و لبهايش بنام من ميجنبد با او
هستم.
769
إنّ اللَّه تعالى يقول
أنا خير قسيم لمن أشرك بي من أشرك بي شيئا فإنّ عمله قليله
خداوند گويد من عمل كسى را كه براى من شريك قرار مى دهد خوب تقسيم ميكنم هر كه
چيزى را با من شريك كند عمل.
770
و كثيره لشريكه الّذي أشرك بي، أنا عنه غني.
او از كم و زياد متعلق بشريكست و من از آن بى نيازم.
771
إنّ اللَّه تعالى يقول أنا عند ظنّ عبدي بي إن خيرا فخيرا و إن شرّا فشرّا.
خداوند گويد من ناظر گمان بنده خويشم اگر گمان خوب بمن برد خوبى بيند و اگر
گمان بد برد بدى بيند.
772
إنّ اللَّه تعالى يقول إنّ الصّوم لي و أنا أجزي به إنّ للصائم فرحتين، إذا
أفطر فرح و إذا لقى اللَّه تعالى فجزاه فرح.
خداوند گويد روزه براى من است و من پاداش آن را ميدهم روزه دارد و خوشحالى
دارد، وقتى افطار كند خوشحال مى شود و همين كه خدا را ديدار كند و او را پاداش دهد
باز خوشحال مى شود.
773
إنّ اللَّه يقول لأهون أهل النّار عذابا لو أنّ لك ما في الأرض من شى ء كنت
تفتدي به؟ قال نعم فقد سألتك ما هو أهون من هذا و أنت في صلب آدم أن لا تشرك بي
شيئا فأبيت إلّا الشّرك.
خداوند بآن كه از همه اهل جهنم عذابش آسان تر است گويد اگر همه دنيا مال تو بود
ميدادى كه از عذاب رها شوى؟.. گويد بله خدا گويد هنگامى كه در پشت آدم بودى از تو
چيزى خواستم كه از اين آسان تر بود از تو خواستم كسى را با من شريك نسازى و دريغ
كردى.
774
إنّ اللَّه تعالى يقول يا ابن آدم تفرّغ لعبادتي إملاء صدرك غنى و أسدّ فقرك و
إلّا تفعل ملأت يديك شغلا و لم أسدّ فقرك.
خداوند گويد آدميزاد وقت خود را صرف عبادت من كن تا سينه ترا از بى نيازى پر
كنم و فقر را از تو دور سازم و اگر چنين نكنى ترا سخت بدنيا مشغول سازم و فقر را از
تو دور نكنم.
775
إنّ اللَّه تعالى يقول يوم القيامة يا ابن آدم مرضت فلم تعدني، قال يا ربّ كيف
أعودك و أنت ربّ العالمين؟ قال أما علمت أنّ عبدي فلانا مرض فلم تعده؟ أما علمت
أنّك لو عدته لوجدتني عنده؟ يا ابن آدم استطعمتك فلم تطعمني فقال يا ربّ و كيف
أطعمك و أنت ربّ العالمين؟ قال أما علمت أنّه استطعمك عبدي فلان فلم تطعمه؟ أما
علمت أنّك لو أطعمته لوجدت ذلك عندي؟ يا ابن آدم إستسقيتك فلم تسقني قال يا ربّ كيف
أسقيك و أنت ربّ العالمين؟ قال استسقاك عبدي فلان فلم تسقه أما إنّك لو سقيته لوجدت
ذلك عندي.
خداوند روز رستاخيز گويد آدميزاد! بيمار شدم مرا عيادت نكردى، گويد خدايا چگونه
ترا كه پروردگار جهانيانى عيادت كنم گويد مگر نمى دانى كه فلان بنده من بيمار بود و
او را عيادت نكردى مگر نمى دانى كه اگر او را عيادت ميكردى مرا پيش او مى يافتى؟... آدميزاد! من از تو غذا خواستم بمن غذا ندادى! گويد پروردگارا چگونه ترا كه
پروردگار جهانيانى غذا دهم؟ گويد مگر نمى دانى كه فلان بنده من از تو غذا خواست و
باو غذا ندادى! مگر نمى دانى كه اگر او را غذا مى دادى اكنون پاداش آن را پيش من
مييافتى آدميزاد از تو آب خواستم بمن
آب ندادى! گويد چگونه ترا كه پروردگار جهانيانى آب بدهم؟
گويد فلان بنده من از تو آب خواست باو آب ندادى اگر باو آب داده بودى اكنون پاداش
آن را پيش من مى يافتى.
776
إنّ اللَّه تعالى ينزل المعونة على قدر المئونة و ينزل الصّبر على قدر البلاء.
خداوند كمك را بقدر احتياج نازل ميسازد و صبر را باندازه بلا مى دهد.
777
إنّ اللَّه تعالى ينهاكم أن تحلفوا بآبائكم.
خداوند نهى كرده كه بپدران خود قسم بخوريد.
778
إنّ اللَّه تعالى يوصيكم بأمّهاتكم ثلاثا، إنّ اللَّه تعالى يوصيكم بآبائكم
مرّتين إنّ اللَّه تعالى يوصيكم بالأقرب فالأقرب.
خداوند شما را در باره مادرانتان سه بار سفارش ميكند خداوند شما را در باره
پدرانتان دو بار سفارش ميكند خداوند شما را در باره نزديكان بترتيب سفارش مى كند.
779
إنّ اللَّه تعالى يوصيكم بالنّساء خيرا فإنّهنّ أمّهاتكم و بناتكم و خالاتكم.
خداوند شما را در باره زنان به نيكى سفارش ميكند، زيرا زنها مادران و دختران و
خاله هاى شما هستند.
780
إنّ اللَّه جميل يحبّ الجمال.
خداوند زيباست و زيبائى را دوست دارد.
781
إنّ اللَّه خلق يوم خلق السّموات و الأرض مائة رحمة كلّ رحمة طباق ما بين
السّماء و الأرض فجعل منها في الأرض رحمة فبها تعطف الوالدة على ولدها و الوحش و
الطّير بعضها على بعض
و أخّر تسعا و تسعين فإذا كان يوم القيامة أكملها بهذه
الرّحمة.
خداوند روزى كه آسمانها و زمين را آفريد صد رحمت بيافريد كه هر يك از آنها ميان
زمين و آسمان را پر ميكند و يكى را در زمين قرار داد كه بوسيله آن مادر بفرزند
مهربانست و وحش و طير بيكديگر مأنوسند و نود و نه رحمت را نگه داشته و همين كه روز
قيامت شود اين يك رحمت را نيز بر آن بيفزايد.
782
إنّ اللَّه عزّ و جلّ أحبّ الكذب في الصّلاح و أبغض الصّدق في الفساد.
خداوند دروغ مصلحت آميز را دوست دارد و از راست فساد انگيز بيزار است.
783
إنّ اللَّه عند لسان كلّ قائل، فليتّق اللَّه عبد، و لينظر ما يقول.
خداوند ناظر زبان هر گوينده ايست بنده بايد از خدا بترسد و ببيند چه ميگويد.
784
إنّ اللَّه لا يؤاخذ المزّاح الصّادق في مزاحه.
خداوند شوخى را كه در شوخى خود راستگو باشد مؤاخذه نميكند
785
إنّ اللَّه لا يرحم من عباده إلّا الرّحماء.
خداوند فقط ببندگان رحيم خود رحم ميكند.
886
إنّ اللَّه لا يقبل عمل عبد حتّى يرضى قوله.
خداوند عمل بنده را نميپذيرد مگر آنكه از گفتار وى خشنود باشد
787
إنّ اللَّه لم يضع داء إلّا وضع له شفاء.
خدا دردى پديد نياورده جز آنكه علاجى براى آن قرار داده است.
788
إنّ اللَّه لم ينزل داء إلا أنزل له شفاء إلّا الهرم.
خداوند دردى پديد نياورده جز آنكه علاجى براى آن قرار داده بجز پيرى.
789
إنّ اللَّه لم ينزل داء إلّا أنزل له دواء علمه من علمه و جهله من جهله، إلّا
السّام و هو الموت.
خداوند دردى پديد
نياورده جز اينكه دوائى براى آن فرستاده هر كه آن را بداند بداند و هر كه نداند
نداند بجز مرگ
790
إنّ اللَّه ليدرء بالصّدقة سبعين ميتة من السّوء
خداوند بوسيله صدقه هفتاد قسم مرگ بد را دفع ميكند.
791
إنّ اللَّه ليرضى عن العبد أن يأكل الأكلة فيحمده عليها أو يشرب الشّربة فيحمده
عليها.
خداوند از بنده خشنود مى شود باينكه غذا بخورد و خدا را سپاس گزارد، يا آب
بياشامد و خدا را سپاس گزارد.
792
إنّ اللَّه ليؤيّد هذا الدّين بالرّجل الفاجر.
خداوند اين دين را بمرد بدكار يارى ميكند.
793
إنّ اللَّه يبتلي عبده المؤمن بالسّقم حتّى يكفّر عنه كلّ ذنب.
خداوند بنده مؤمن خود را بمرض مبتلا مى كند تا همه گناهان او بريزد.
794
إنّ اللَّه يبغض
السّائل الملحف
خداوند گداى سمج را دشمن دارد.
795
إنّ اللَّه يبغض الشّيخ الزّاني و الغنيّ الظّلوم و الفقير المختال.
خداوند پير زناكار و ثروتمند ستمكار و فقير متكبر را دشمن دارد.
796
إنّ اللَّه
يبغض كلّ عالم بالدّنيا جاهل بالآخرة.
خداوند هر كس را كه بكار دنيا دانا و در كار آخرت نادان است دشمن دارد.
797
إنّ اللَّه يحبّ إذا أنعم على عبده أن يرى أثر نعمته عليه و يبغض البؤس و
التّباؤس.
خدا دوست دارد كه وقتى به كسى نعمت داد اثر نعمتش بر او آشكار ديده شود و از
فقر و اظهار فقر بيزار است.
798
إنّ اللَّه يحبّ الأبرار الأخفياء الأتقياء.
خدا نيكوكاران گمنام پرهيز كار را دوست دارد.
799
إنّ اللَّه يحبّ البصر النّاقد النّافذ عند مجي ء الشّهوات و الكامل عند نزول
الشّبهات يحبّ السّماحة و لو على تمرة و يحبّ الشّجاعة و لو على قتل حيّة.
خداوند چشمى را كه بهنگام شهوت باريك بين و پيش بين و بهنگام شبهه دقيق است
دوست دارد و بخشش را اگر چه يك خرما باشد و شجاعت را اگر چه بكشتن مارى باشد دوست
دارد.
800
إنّ اللَّه يحبّ الشّاب الّذي يفني شبابه في طاعة اللَّه.
خداوند جوانى را كه عمر خود را در عبادت خدا بسر ميبرد دوست دارد.
