بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس  صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک Instagram
 
 



نُورَهُ بِکرْهِهِمْ وَاَیدَهُ بِالْحَیاةِ حَتّى یظْهِرَ عَلى یدِهِ الْحَقَّ بِرَغْمِهِمْ

گرداند گرچه آنان را ناخوش آید و او را بوسیله زندگى (طولانى ) نگاه داشت تا برغم آنان حق را بدست او آشکار سازد

اَشْهَدُ اَنَّ اللَّهَ اصْطَفیک صَغیراً وَاَکمَلَ لَک عُلُومَهُ کبیراً وَاَنَّک حَىُّ لا

گواهى دهم که براستى خداوند تو را در کوچکى برگزید و علوم خود را براى تو در بزرگى کامل کرد و تو زنده هستى

تَمُوتُ حَتّى تُبْطِلَ الْجِبْتَ وَالطّاغُوتَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیهِ وَعَلى

و نخواهى مرد تا از میان بردارى جبت و طاغوت (معبودهاى ساختگى و یاغیان ) را خدایا درود فرست بر آن حضرت و بر

خُدّامِهِ وَاَعْوانِهِ عَلى غَیبَتِهِ وَنَاْیهِ وَاسْتُرْهُ سَتْراً عَزیزاً وَاجْعَلْ لَهُ

خدمتکاران و کمک کارانش در دوران غیبت و دوریش و مستور دار در پرده عزت (و نیرومندى ) و او را در پناهگاه محکمى

مَعْقِلاً حَریزاً وَاشْدُدِ اَللّهُمَّ وَطْاَتَک عَلى مُعانِدیهِ وَاحْرُسْ مَوالِیهُ

قرارش ده و پایمال کردن و سرکوبى خود را نسبت به دشمنانش سخت و شدید گردان و دوستان و زائرینش را (از گزند روزگار)

وَزآئِریهِ اَللّهُمَّ کما جَعَلْتَ قَلْبى بِذِکرِهِ مَعْمُوراً فَاجْعَلْ سِلاحى

حفظ کن خدایا چنانچه دل مرا به یاد آورى او آباد کردى اسلحه مرا نیز در

بِنُصْرَتِهِ مَشْهُوراً وَاِنْ حالَ بَینى وَبَینَ لِقآئِهِ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ

یارى او (آماده کن و) از نیام بدر آر و اگر حائل شد میان من و میان دیدار آن حضرت آن مرگى که مسلم کردى

عَلى عِبادِک حَتْماً وَاَقْدَرْتَ بِهِ عَلى خَلیقَتِک رَغْماً فَابْعَثْنى عِنْدَ

بر بندگانت و مقدر کردى آن را بر خلق خود تا بینیشان به خاک مالیده و زبونشان کنى پس مرا

خُرُوجِهِ ظاهِراً مِنْ حُفْرَتى مُؤْتَزِراً کفَنى حَتّى اُجاهِدَ بَینَ یدَیهِ

هنگام ظهورش برانگیز تا سر برآرم از قبرم و همانطور که کفن پوشیده ام پیکار کنم در پیش رویش

فى الصَّفِّ الَّذى اَثْنَیتَ عَلى اَهْلِهِ فى کتابِک فَقُلْتَ کاَ نَّهُمْ بُنْیانٌ

در آن صفى که ستایش کردى اهل آن صف را در قرآن و فرمودى ((گوئى آنها بنائى

مَرْصُوصٌ اَللّهُمَّ طالَ الاِْنْتِظارُ وَشَمِتَ مِنَّا الْفُجّارُ وَصَعُبَ عَلَینَا

استوارند)) خدایا انتظار ما به درازا کشید و مردمان فاجر بدکار ما را شماتت کنند و انتقام (از دشمن )

الاِْنْتِصارُ اَللّهُمَّ اَرِنا وَجْهَ وَلِیک الْمَیمُونِ فى حَیاتِنا وَبَعْدَ الْمَنُونِ

بر ما دشوار گشت خدایانشان ده به ما روى میمون بنده مقرب و نماینده ات را در حال زندگى و پس از مرگ

اَللّهُمَّ اِنّى اَدینُ لَک بِالرَّجْعَةِ بَینَ یدَىْ صاحِبِ هذِهِ الْبُقْعَةِ الْغَوْثَ

خدایا من اعتقاد دارم به رجعت در پیش روى صاحب این بقعه ، فریاد،

الْغَوْثَ الْغَوْثَ یا صاحِبَ الزَّمانِ قَطَعْتُ فى وُصْلَتِک الْخُلاّنَ

فریاد، فریاد، اى صاحب الزمان براى رسیدن به تو از دوستان صمیمى بریدم

وَهَجَرْتُ لِزِیارَتِک الاَْوْطانَ وَاَخْفَیتُ اَمْرى عَنْ اَهْلِ الْبُلْدانِ

و براى زیارتت وطن را ترک کردم و هدف و مقصودم را از مردم شهرها(ى سر راه ) پنهان داشتم

لِتَکونَ شَفیعاً عِنْدَ رَبِّک وَرَبّى وَ اِلى ابآئِک وَمَوالِىَّ فى حُسْنِ

تا تو شفیع من گردى در نزد پروردگار خود و پروردگار من و پیش پدرانت و سروران من در (خواستن )

التَّوْفیقِ لى وِاِسْباغِ النِّعْمَةِ عَلَىَّ وَسَوْقِ الاِْحْسانِ اِلَىَّ اَللّهُمَّ صَلِّ

خوش توفیقى براى من و فراوانى نعمت بر من و روان شدن احسان و بخشش بسوى من خدایا درود فرست

عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اَصْحابِ الْحَقِّ وَقادَةِ الْخَلْقِ وَاْسْتَجِبْ مِنّى

بر محمد و آل محمد ملازمین حق و راهبران خلق و به اجابت رسان برایم

ما دَعَوْتُک وَاَعْطِنى ما لَمْ اَنْطِقْ بِهِ فى دُعآئى مِنْ صَلاحِ دینى

آنچه دعا کردم و عطا کن به من آنچه را به زبان نیاوردم در دعایم از آنچه به صلاح دین

وَدُنْیاىَ اِنَّک حَمیدٌ مَجیدٌ وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ

و دنیاى من است که براستى توئى ستوده و بزرگوار و درود خدا بر محمد و آل پاکش باد

پس داخل صُفّه شو و دو رکعت نماز کن و بگو:

اَللّهُمَّ عَبْدُک الزّآئِرُ فى فِنآءِ وَلِیک

خدایا بنده زائر تو در آستان بنده مقرب تو است

الْمَزُورِ الَّذى فَرَضْتَ طاعَتَهُ عَلَى الْعَبیدِ وَالاَْحْرارِ وَاَنْقَذْتَ بِهِ

که به زیارتش آیند آنکه واجب کردى فرمانبرداریش را بر هر بنده و آزاد و نجات دادى بوسیله اش

اَوْلِیآئَک مِنْ عَذابِ النّارِ اَللّهُمَّ اجْعَلْها زِیارَةً مَقْبُولَةً ذاتَ دُعآءٍ

دوستان خود را از عذاب دوزخ خدایا این زیارت را زیارتى پذیرفته قرار ده و زیارتى که در آن دعائى

مُسْتَجابٍ مِنْمُصَدِّقٍ بِوَلِیکغَیرِمُرْتابٍاَللّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ

مستجاب باشد از فردى که تصدیق کرده ولى و نماینده تو را بدون هیچگونه شک و تردیدى خدایا قرارش مده آخرین بار آمدنم

بِهِ وَلا بِزِیارَتِهِ وَلا تَقْطَعْ اَثَرى مِنْ مَشْهَدِهِ وَزِیارَةِ اَبیهِ وَجَدِّهِ

به آستان این بزرگوار و زیارتش و پاى مرا از زیارتگاه او و زیارت پدر و جدش مبر،

اَللّهُمَّ اَخْلِفْ عَلَىَّنَفَقَتى وَانْفَعْنى بِما رَزَقْتَنى فى دُنْیاىَ وَآخِرَتى

خدایا آنچه در این راه خرج کردم عوض آن را به من بده و سود بخش کن و آنچه را روزى من کرده اى در دنیا و آخرتم

لى وَلاِِخْوانى وَاَبَوَىَّ وَجَمیعِ عِتْرَتى اَسْتَوْدِعُک اللَّهَ اَیهَا الاِْمامُ

و براى برادرانم و پدر و مادرم و همه خاندانم تو را به خدا مى سپارم اى امام بزرگوارى

الَّذى یفُوزُ بِهِ الْمُؤْمِنُونَ وَیهْلِک عَلى یدَیهِ الْکافِرُونَ الْمُکذِّبُونَ

که رستگار شوند بوسیله او مؤ منان و نابود گردند بدست او مردمان کافر و تکذیب کننده

یا مَوْلاىَ یا بْنَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی جِئْتُک زآئِراً لَک وَلاَِبیک وَجَدِّک

اى مولاى من اى فرزند حسن بن على به دربارت آمده ام براى زیارت تو و پدر و جدت

مُتَیقِّناً الْفَوْزَ بِکمْ مُعْتَقِداً اِمامَتَکمْ اَللّهُمَّ اکتُبْ هذِهِ الشَّهادَةَ

و یقین به رستگارى خویش بوسیله شما دارم و معتقد به امامت شما هستم خدایا ثبت کن این گواهى

وَالزِّیارَةَ لى عِنْدَک فى عِلِّیینَ وَبَلِّغْنى بَلاغَ الصّالِحینَ وَانْفَعْنى

و زیارت مرا نزد خودت در بلندترین جاها و برسانم بدانجا که رسیدند بدان مردمان شایسته و از دوستى

بِحُبِّهِمْ یا رَبَّ الْعالَمینَ

ایشان به من سود ده اى پروردگار جهانیان


زیارت دیگر حضرت (السّلامُ عَلَى الْحَقِّ الْجَدِیدِ...)

زیارت دیگر زیارتى است که سید بن طاوس نقل کرده و آن چنان است که مى گوئى :

اَلسَّلامُ عَلَى الْحَقِّ الْجَدیدِ وَالْعالِمِ الَّذى عِلْمُهُ لا

سلام بر آن حق تازه و جدید و آن دانشمند بزرگوارى که دانشش تمام نگردد

یبیدُ اَلسَّلامُ عَلى مُحْیى الْمُؤْمِنینَ وَمُبیرِ الْکافِرینَ اَلسَّلامُ عَلى

سلام بر زنده کننده مؤ منان و نابود کننده کافران سلام بر

مَهْدِىِّ الاُْمَمِ وَجامِعِ الْکلِمِ اَلسَّلامُ عَلى خَلَفِ السَّلَفِ وَصاحِبِ

مهدى همه ملل و جامع تمام کلمات (و احکام الهى ) سلام بر یادگار گذشتگان و صاحب

الشَّرَفِ اَلسَّلامُ عَلى حُجَّةِ الْمَعْبوُدِ وَکلِمَةِ الْمَحْموُدِ اَلسَّلامُ عَلى

شرف (و بزرگى ) سلام بر حجت (از طرف خداى ) معبود و کلمه ستوده سلام بر

مُعِزِّ الاَْوْلِیآءِ وَمُذِلِّ الاَْعْدآءِ اَلسَّلامُ عَلى وارِثِ الاَْنْبِیآءِ وَخاتَِمِ

عزت بخش دوستان حق و خوار کننده دشمنان او سلام بر وارث پیمبران و خاتم

الاَْوْصِیآءِ اَلسَّلامُ عَلَى الْقآئِمِ الْمُنْتَظَرِ وَالْعَدْلِ الْمُشْتَهَرِ اَلسَّلامُ

اوصیاء سلام بر حضرت قائم منتظر و آن (سر تا پا) عدالت مشهور سلام

عَلَى السَّیفِ الشّاهِرِ وَالْقَمَرِ الزّاهِرِ وَالنُّورِ الْباهِرِ اَلسَّلامُ عَلى

بر شمشیر از نیام کشیده (حق ) و ماه تابان و نور درخشان سلام بر

شَمْسِ الظَّلامِ وَبَدْرِ التَّمامِ اَلسَّلامُ عَلى رَبیعِ الاَْنامِ وَنَضْرَةِ الاَْیامِ

خورشید تاریکى و ماه شب چهارده سلام بر بهار (شکوفان ) مردمان و شادمانى و خرمى روزگار و دوران

اَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الصَّمْصامِ وَفَلاّقِ الْهامِ اَلسَّلامُ عَلَى الدّینِ

سلام بر صاحب شمشیر برّان و شکافنده سرها سلام بر دین و آئین

الْمَاْثوُرِ وَالْکتابِ الْمَسْطوُرِ اَلسَّلامُ عَلى بَقِیةِ اللَّهِ فى بِلادِهِ وَحُجَّتِهِ

مقرر (و رسیده از جانب خدا) و کتاب نگاشته سلام بر نماینده خدا در شهرهایش و حجت او

عَلى عِبادِهِ الْمُنْتَهى اِلَیهِ مَواریثُ الاَْنْبِیآءِ وَلَدَیهِ مَوْجوُدٌ آثارُ

بر بندگانش آنکه به او رسید میراث پیمبران و نزد او موجود است آثار

الاَْصْفِیآءِ الْمُؤْتَمَنِ عَلَى السِّرِّ وَالْوَلِىِّ لِلاَْمْرِ اَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْدِىِّ

برگزیدگان آن امین بر راز و سرپرست کار (امامت ) سلام بر مهدى که

الَّذى وَعَدَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ بِهِ الاُْمَمَ اَنْ یجْمَعَ بِهِ الْکلِمَ وَیلُمَّ بِهِ الشَّعَثَ

وعده کرده خداى عزوجل به آمدنش ملتها را تا گرد آورد بوسیله اش گفته ها(ى همه ) را و برطرف کند بوسیله اش پراکندگى را

وَیمْلاََ بِهِ الاَْرْضَ قِسْطاً وَعَدْلاً وَیمَکنَ لَهُ وَینْجِزَ بِهِ وَعْدَ

و پر کند بدست او زمین را از عدل و داد و موقعیتش را محکم و پابرجا کند و با آمدنش به وعده اى

الْمُؤْمِنینَ اَشْهَدُ یا مَوْلاىَ اَنَّک وَالاَْئِمَّةَ مِنْ آبآئِک اَئِمَّتى وَمَوالِىَّ

که به مؤ منین داده وفا کند گواهى دهم اى مولاى من که تو و پدران پیشواى تو امامان و سروران من هستید

فِى الْحَیوةِ الدُّنْیا وَیوْمَ یقوُمُ الاَْشْهادُ اَسْئَلُک یا مَوْلاىَ اَنْ تَسْئَلَ

در زندگى دنیا و هم در آن روزى که گواهان (خلق ) بپاخیزند از تو خواهم اى مولاى من که درخواست کنى

اللَّهَ تَبارَک وَتَعالى فى صَلاحِ شَاْنى وَقَضآءِ حَوآئِجى وَغُفْرانِ

از خداى تبارک و تعالى اصلاح کارم را و برآوردن حاجاتم و آمرزش

ذُنوُبى وَالاَْخْذِ بِیدى فى دینى وَدُنْیاىَ وَآخِرَتى لى وَلاِِخْوانى

گناهانم را و دستگیریت از من در دین و دنیا و آخرتم و هم چنین براى برادران

وَاَخَواتِىَ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ کآفَّةً اِنَّهُ غَفوُرٌ رَحیمٌ

و خواهران با ایمانم همگى که او خدائى است آمرزنده و مهربان

پس بجا آور نماز زیارت را به نحوى که پیش از این ذکر نمودیم یعنى دوازده رکعت بعد از هر دو رکعت سلام دهد و تسبیح زهراسلام الله علیها بگوید و هدیه کند بسوى آن حضرت و چون از نماز زیارت فارغ شدى بگو:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى حُجَّتِک فى اَرْضِک وَخَلیفَتِک فى بِلادِک

خدایا درود فرست بر حجت خود در روى زمینت و جانشین خود در شهرهایت

الدّاعى اِلى سَبیلِک وَالْقآئِمِ بِقِسْطِک وَالْفآئِزِ بِاَمْرِک وَلِىِّ الْمُؤْمِنینَ

آنکه دعوت کند به راه تو و قیام کند به عدل تو و کامیاب به فرمان تو سرپرست مؤ منان

وَمُبیرِ الْکافِرینَ وَمُجَلِّى الظُّلْمَةِ وَمُنیرِ الْحَقِّ وَالصّادِعِ بِالْحِکمَةِ

و نابود کننده کافران و برطرف کننده تاریکى و روشنى بخش حق و گویاى به حکمت

وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَالصِّدْقِ وَکلِمَتِک وَعَیبَتِک وَعَینِک فى اَرْضِک

و پند نیکو و راستى و کلمه (و دستور) تو و گنجینه ات و دیده ات در روى زمینت

الْمُتَرَقِّبِ الْخآئِفِ الْوَلِىِّ النّاصِحِ سَفینَةِ النَّجاةِ وَعَلَمِ الْهُدى وَنُورِ

آن نگران ترسان و آن دوستدار خیرخواه کشتى نجات و پرچم هدایت و نور

اَبْصارِ الْوَرى وَخَیرِ مَنْ تَقَمَّصَ وَارْتَدى وَالْوِتْرِ الْمَوْتُورِ وَمُفَرِّجِ

دیدگان مردم و بهترین کسى که پیراهن و قباى (خلافت ) به بر کند و انتقام کشنده خون مظلومان و گشاینده

الْکرْبِ وَمُزیلِ الْهَمِّ وَکاشِفِ الْبَلْوى صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیهِ وَعَلى آبائِهِ

گرفتارى و زداینده اندوه و برطرف کننده بلاء دردوهاى خدا بر او و بر پدرانش

الاَْئِمَّةِ الْهادینَ وَالْقادَةِ الْمَیامینِ ما طَلَعَتْ کواکبُ الاَْسْحارُ

آن پیشوایان راهنما و رهبران خجسته باد تا هرگاه که سرزند اختران سحرگاه

وَاَوْرَقَتِ الاَْشْجارُ وَاَینَعَتِ الاَْثْمارُ وَاخْتَلَفَ اللَّیلُ والنَّهارُ

و برگ کند درختان و برسد میوه ها و گردش کند شب و روز

وَغَرَّدَتِ الاَْطْیارُ اَللّهُمَّ انْفَعْنا بِحُبِّهِ وَاحْشُرْنا فى زُمْرَتِهِ وَتَحْتَ

و نغمه سرائى کنند پرندگان خدایا سودمند کن ما را به دوستیش و محشورمان کن در گروه او و در زیر

لِوآئِهِ اِلهَ الْحَقِّ آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ

پرچمش اى معبود به حق آمین اى پروردگار جهانیان

 

ذکر صلوات بر آن حضرت

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیتِهِ وَصَلِّ عَلى وَلِىِّ الْحَسَنِ

خدایا درود فرست بر محمّد و خاندانش و درود فرست بر نماینده امام حسن

وَوَصِیهِ وَوارِثِهِ الْقآئِمِ بِاَمْرِک وَالْغائِبِ فى خَلْقِک وَالْمُنْتَظِرِ لاِِذْنِک

و وصى او و وارثش آنکه قیام کند بدستورت و آن پنهان در خلق تو و چشم براه اذن تو

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیهِ وَقَرِّبْ بُعْدَهُ وَاَنْجِزْ وَعْدَهُ وَاَوْفِ عَهْدَهُ وَاکشِفْ

خدایا درود فرست بر او و نزدیک کن دوریش را و انجام ده وعده اش را و وفا کن به عهد و پیمانش و برطرف کن

عَنْ بَاْسِهِ حِجابَ الْغَیبَةِ وَاَظْهِرْ بِظُهوُرِهِ صَحآئِفَ الِْمحْنَةِ وَقَدِّمْ

از نیرویش پرده غیبت را و پشت سر انداز با ظهور آن حضرت اوراق محنت و اندوه را و بفرست در پیش

اَمامَهُ الرُّعْبَ وَثَبِّتْ بِهِ الْقَلْبَ وَاَقِمْ بِهِ الْحَرْبَ وَاَیدْهُ بِجُنْدٍ مِنَ

رویش رعب و ترس را و آرامش ده به او دل را و برپا کن بدستش جنگ را و کمکش کن به لشکرى از

الْمَلاَّئِکةِ مُسَوِّمینَ وَسَلِّطْهُ عَلى اَعْدآءِ دینِک اَجْمَعینَ وَاَلْهِمْهُ اَنْ

فرشتگان نشاندار و مسلطش کن بر دشمنان دینت همگى و به او الهام کن

لا یدَعَ مِنْهُمْ رُکناً اِلاّ هَدَّهُ وَلا هاما اِلاّ قَدَّهُ وَلا کیداً اِلاّ رَدَّهُ وَلا

که پایه اى از آنها نگذارد جز آنکه فرو ریزد و نه سرى از آنها جز آنکه دو نیم کند و نه نقشه شومى جز آنکه بازش گرداند

فاسِقاً اِلاّ حَدَّهُ وَلا فِرْعَوْنَ اِلاّ اَهْلَکهُ وَلا سِتْراً اِلاّ هَتَکهُ وَلا عَلَماً اِلاّ

و نه فاسق بدکارى جز آنکه حدّش زند و نه فرعون (گردنکشى ) جز آنکه هلاکش کند و نه پرده اى جز آنکه بدرد و نه پرچمى جز آنکه

نَکسَهُ وَلا سُلْطاناً اِلاّ کسَبَهُ وَلا رُمْحاً اِلاّ قَصَفَهُ وَلا مِطْرَداً اِلاّ خَرَقَهُ

سرنگونش سازد و نه سلطنت و قدرتى جز آنکه بتصرف گیرد و نه نیزه اى جز آنکه درهم شکند ونه زوبینى جز آنکه بشکند

وَلا جُنْداً اِلاّ فَرَّقَهُ وَلا مِنْبَراً اِلاّ اَحْرَقَهُ وَلا سَیفاً اِلاّ کسَرَهُ وَلا صَنَماً

و نه لشکرى جزآنکه پراکنده سازد و نه منبرى جز آنکه بسوزاند و نه شمشیرى جز آنکه بشکند و نه بتى

اِلاّ رَضَّهُ وَلا دَماً اِلاّ اَراقَهُ وَلا جَوْراً اِلاّ اَبادَهُ وَلا حِصْناً اِلاّ هَدَمَهُ

جز آنکه خرد کند و نه خونى جز آنکه بریزد و نه ستم و بیدادگرى جز آنکه از میان بردارد و نه قلعه و دژى جز آنکه ویران کند

وَلا باباً اِلاّ رَدَمَهُ وَلا قَصْراً اِلاّ خَرَّبَهُ وَلا مَسْکناً اِلاّ فَتَّشَهُ وَلا سَهْلاً

و نه درى جز آنکه ببندد و نه کاخ و قصرى جز آنکه ویران کند و نه مسکنى جز آنکه بازرسى کند و نه زمین هموارى

اِلاّ اَوْطَئَهُ وَلا جَبَلاً اِلاّ صَعَدَهُ وَلا کنْزاً اِلاّ اَخْرَجَهُ بِرَحْمَتِک یا اَرْحَمَ

جز آنکه زیر پا گذارد و نه کوهى جز آنکه بالا رود و نه گنجى جز آنکه بیرون آورد به رحمتت اى مهربانترین

الرّاحِمینَ

مهربانان

 

مؤلّف گوید: که شیخ مفید بعد از نقل زیارت سابق که اوّل آن اَللَّهُ اَکبَرُ اَللَّهُ اَکبَرُ لااِلهَ اِلاّ اللَّهُ وَاللَّهُ اَکبَرُ بود فرموده که به روایت دیگر منقول است که مى گویى بعداز داخل شدن درسرداب مقدّس ((اَلسَّلامُ عَلَى الْحَقِّ الْجَدیدِ)) پس زیارت را نقل کرده تا نماز زیارت آنگاه فرموده پس دوازده رکعت نماز زیارت مى کنى هر دو رکعت به یک سلام و مى خوانى بعد از آن دعایى را که از آن حضرت روایت شده :

اَللّهُمَّ عَظُمَ الْبَلاَّءُ وَبَرِحَ الْخَفاَّءُ

خدایا بزرگ شد بلا و گرفتارى و آشکار شد راز پنهانى

وَانْکشَفَ الْغِطاَّءُ وَضاقَتِ الاَْرْضُ وَمَنَعَتِ السَّماَّءُ وَاِلَیک یا رَبِّ

و پرده از روى کار برافتاد و زمین (بر ما) تنگ شد و آسمان خوددارى کرد و بدرگاه تو آوریم پروردگارا

الْمُشْتَکى وَعَلَیک الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَالرَّخاَّءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

شِکوه را و بر تو اعتماد کنیم در سختى و آسانى خدایا درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَینا طاعَتَهُمْ فَعَرَّفْتَنا بِذلِک مَنْزِلَتَهُمْ

محمد و آل او آن بزرگانى که واجب کردى بر ما فرمانبرداریشان را و بدینوسیله منزلت و مقامشان را به ما شناساندى

فَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً کلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ مِنْ ذلِک یا

بگشا از ما به حق ایشان گشایشى فورى چون چشم برهمزدن یا زودتر از آن اى

مُحَمَّدُ یا عَلِىُّ یا عَلِىُّ یا مُحَمَّدُ اُنْصُرانى فَاِنَّکما ناصِراىَ

محمد اى على اى على اى محمد یاریم دهید که به حقیقت شمائید یاور من

وَاکفِیانى فَاِنَّکما کافِیاىَ یا مَوْلاىَ یا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ

و کفایتم کنید که براستى شمائید کفایت کننده من اى مولاى من اى صاحب الزمان به فریادم برس

الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکنى اَدْرِکنى اَدْرِکنى

. . . . . . . . . . . . . . مرا دریاب . . . . . .. . . . . . . . . . .

مؤ لف گوید که این دعاى شریفى است و سزاوار است خواندن آن در آنجا مکرّر و در غیر آن مکان و ما در باب اوّل ذکر کردیم این دعا را با اختلاف جزئى زیارت دیگر زیارتى است که سید بن طاوس نقل کرده فرموده دُو رکعت نماز گذارد و بگوید بعد از آن ((سَلامُ اللَّهِ الْکامِلُ التّاَّمُّ الشّامِلُ)) الخ و ما این زیارت را در فصل هفتم از باب اوّل به عنوان استغاثه به آن حضرت از کلِم طیب نقل کردیم به آنجا رجوع شود.

 

دعاى ندبه

مؤلّف گوید که سید بن طاوس در مصباح الزّائر فصلى در اعمال سرداب مقدّس ایراد کرده و در آن شش زیارت نقل کرده پس از آن فرموده و ملحق مى شود به این فصل دعاء ندبه و زیارتى که مولاى ما صاحب الامرعلیه السلام هر روز به آن زیارت کرده مى شود بعد از نماز صبح و آن زیارت هفتم حساب مى شود و دعاى عهد که امر شده به تلاوت آن در حال غیبت و دعایى که آنرا بخوانند در وقتى که از آن حرم شریف مى خواهند برگردند پس شروع کرده به ذکر این چهار امر ما هم در این کتاب مبارک متابعت آن بزرگوار نموده و آن چهار امر را ذکر مى نماییم اوّل دعاء ندبه است که مستحبّ است در چهار عید یعنى عید فطر و قربان و غدیر و روز جمعه بخوانند و آن دعا این است :

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ

ستایش خاص خدا پروردگار جهانیان است

وَصَلَّى اللَّهُ عَلى سَیدِنا مُحَمَّدٍ نَبِیهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ تَسْلیماً اَللّهُمَّ لَک

و درود خدا بر آقاى ما محمد پیامبرش و بر آل او و سلام کاملى بر ایشان باد خدایا از آن تو است

الْحَمْدُ عَلى ما جَرى بِهِ قَضآئُک فى اَوْلِیاَّئِک الَّذینَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ

ستایش بر آنچه جارى شد بدان قضا و قدر تو درباره بندگان مقربت آنانکه خالص گردانیدى آنان را

لِنَفْسِک وَدینِک اِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزیلَ ما عِنْدَک مِنَ النَّعیمِ الْمُقیمِ

براى خود و دین خود چون انتخاب کردى براى آنها آن نعمت شایان و پایدارى که نزد تو است

الَّذى لا زَوالَ لَهُ وَلاَ اضْمِحْلالَ بَعْدَ اَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فى

آن نعمتى که زوال و نابودى برایش نیست ، (و این ) پس از آنى (بود که ) با آنها شرط کردى تا کناره گیرند از

دَرَجاتِ هذِهِ الدُّنْیا الدَّنِیةِ وَزُخْرُفِها وَزِبْرِجِها فَشَرَطُوا لَک ذلِک

درجات (و ریاستهاى ) این دنیاى پست و از زیب و زیورش و آنها نیز این شرط تو را پذیرفتند

وَعَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفاَّءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَقَرَّبْتَهُمْ وَقَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّکرَ الْعَلِىَّ

و تو نیز وفاى آنان را به این شرط دانستى و پذیرفتیشان و مقرب درگاهشان کردى و مقرر داشتى از پیش براى ایشان نامى بلند

وَالثَّناَّءَ الْجَلِىَّ وَاَهْبَطْتَ عَلَیهِمْ مَلا ئِکتَک وَکرَّمْتَهُمْبِوَحْیک

و ثنائى آشکار و فرو فرستادى برایشان فرشتگانت را و گرامى داشتى آنان را به وحى خود

وَرَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِک وَجَعَلْتَهُمُ الذَّریعَةَ اِلَیک وَالْوَسیلَةَ اِلى رِضْوانِک

و یاریشان کردى به علم خود و قرارشان دادى واسطه درگاهت و وسیله اى بسوى خوشنودیت

فَبَعْضٌ اَسْکنْتَهُ جَنَّتَک اِلى اَنْ اَخْرَجْتَهُ مِنْها وَبَعْضٌ حَمَلْتَهُ فى

پس برخى را در بهشت جا دادى تا آنگاه که از آنجا بیرونش آوردى و برخى را در کشتى خود سوار کردى

فُلْکک وَنَجَّیتَهُ وَمَنْ آمَنَ مَعَهُ مِنَ الْهَلَکةِ بِرَحْمَتِک وَبَعْضٌ اتَّخَذْتَهُ

و او و همراهانش را که ایمان آورده بودند به مهر خود از هلاکت نجات دادى و برخى را براى خود

لِنَفْسِک خَلیلاً وَسَئَلَک لِسانَ صِدْقٍ فِى الاْخِرینَ فَاَجَبْتَهُ وَجَعَلْتَ

خلیل گرفتى و او از تو درخواست کرد نام نیک را در امتهاى آینده و تو اجابت کردى و نام او را

ذلِک عَلِیاً وَبَعْضٌ کلَّمْتَهُ مِنْ شَجَرَةٍ تَکلیماً وَجَعَلْتَ لَهُ مِنْ اَخیهِ

بلند گرداندى و با برخى از میان درخت بطور مخصوصى سخن گفتى و براى او برادرش را

رِدْءاً وَوَزیراً وَبَعْضٌ اَوْلَدْتَهُ مِنْ غَیرِ اَبٍ وَآتَیتَهُ الْبَیناتِ وَاَیدْتَهُ

یاور و وزیر گردانیدى و برخى را بدون پدر بوجود آوردى و نشانه هاى آشکارى به او دادى

بِرُوحِ الْقُدُسِ وَکلُّ شَرَعْتَ لَهُ شَریعَةً وَنَهَجْتَ لَهُ مِنْهاجاً وَتَخَیرْتَ

و به روح القدس (جبرئیل ) یارى فرمودى و براى همه آنها دین و قانونى مقرر داشتى و برایش طریقه و برنامه اى قرار دادى

لَهُ اَوْصِیاَّءَ مُسْتَحْفِظاً بَعْدَ مُسْتَحْفِظٍ مِنْ مُدَّةٍ اِلى مُدَّةٍ اِقامَةً لِدینِک

و اوصیائى براى او انتخاب کردى تا یکى پس از دیگرى نگهبان باشد از زمانى تا زمانى تا برپا ماند دین تو

وَحُجَّةً عَلى عِبادِک وَلِئَلاّ یزُولَ الْحَقُّ عَنْ مَقَرِّهِ وَیغْلِبَ الْباطِلُ

و حجتى باشند بر بندگانت و تا زائل نگردد (دین ) حق از جاى خود و تا پیروز نگردد باطل

عَلى اَهْلِهِ وَلا یقُولَ اَحَدٌ لَوْلا اَرْسَلْتَ اِلَینا رَسُولاً مُنْذِراً وَاَقَمْتَ لَنا

بر اهل حق و کسى نگوید چرا نفرستادى بسوى ما پیامبرى که ما را بترساند و چرا بپا نداشتى

عَلَماً هادِیاً فَنَتَّبِعَ آیاتِک مِنْ قَبْلِ اَنْ نَذِلَّ وَنَخْزى اِلى اَنِ انْتَهَیتَ

پرچمى راهنما تا پیروى کنیم از آیات تو پیش ازآنکه خوار و رسوا گردیم تا اینکه رساندى

بِالاَْمْرِ اِلى حَبیبِک وَنَجیبِک مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ فَکانَ کمَا

کار را بدست حبیب خود و برگزیده ات (حضرت ) محمد صلى اللّه علیه و آله و او چنان بود که او را

انْتَجَبْتَهُ سَیدَ مَنْخَلَقْتَهُ وَصَفْوَةَ مَنِ اصْطَفَیتَهُ وَاَفْضَلَ مَنِ اجْتَبَیتَهُ

برگزیدى بزرگ آفریدگانت و برگزیده برگزیدگانت و برترین انتخاب شدگانت

وَاَکرَمَ مَنِ اعْتَمَدْتَهُ قَدَّمْتَهُ عَلى اَنْبِیاَّئِک وَبَعَثْتَهُ اِلَى الثَّقَلَینِ مِنْ

و گرامى ترین معتمدین تو بود و او را بر پیمبرانت مقدم داشتى و بسوى جن و انس از

عِبادِک وَاَوْطَاْتَهُ مَشارِقَک وَمَغارِبَک وَسَخَّرْتَ لَهُ الْبُراقَ وَعَرَجْتَ

بندگانت مبعوث فرمودى و مشرقها و مغربهاى عالم را زیر پایش گذاردى و براق را مسخر او گرداندى

بِرُوْحِهِ [بِهِ] اِلى سَماَّئِک وَاَوْدَعْتَهُ عِلْمَ ما کانَ وَما یکونُ اِلَى انْقِضاَّءِ

و به آسمان خود او را بالا بردى و علم گذشته و آینده را تا هنگام پایان

خَلْقِک ثُمَّ نَصَرْتَهُ بِالرُّعْبِ وَحَفَفْتَهُ بِجَبْرَئیلَ وَمیکاَّئیلَ وَالْمُسَوِّمینَ

آفرینش به اوسپردى آنگاه او را بوسیله ترس و رعب (در دل دشمنش ) یارى کردى و گرداگردش جبرئیل و میکائیل و فرشتگان

مِنْ مَلا ئِکتِک وَوَعَدْتَهُ اَنْ تُظْهِرَ دینَهُ عَلَى الدّینِ کلِّهِ وَلَوْ کرِهَ

نشاندارت را واداشتى و به او وعده دادى که دینش را بر همه دینها پیروز گردانى اگرچه مشرکان

الْمُشْرِکونَ وَذلِک بَعْدَ اَنْ بَوَّئْتَهُ مُبَوَّءَ صِدْقٍ مِنْ اَهْلِهِ وَجَعَلْتَ لَهُ

خوش نداشته باشند، و این جریان پس از آنى بود که جایگیرش کردى در جایگاه راستى از خاندانش (یعنى آنان را براى حفظ دینش

وَلَهُمْ اَوَّلَ بَیتٍ وُضِعَ لِلنّاسِ لَلَّذى بِبَکةَ مُبارَکاً وَهُدىً لِلْعالَمینَ

معین کردى ) و قرار دادى براى او و خاندانش نخستین خانه اى را که براى مردم بنا شد که مکه است و مایه برکت و موجب راهنمایى

فیهِ آیاتٌ بَیناتٌ مَقامُ اِبْراهیمَ وَمَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً وَقُلْتَ اِنَّما یریدُ

جهانیان است و درآن نشانه هاى آشکارى است چون مقام ابراهیم و هر که در آن درآید ایمن است ، و فرمودى : ((جز این نیست

اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیتِ وَیطَهِّرَکمْ تَطْهیراً ثُمَّ جَعَلْتَ

که خدا اراده فرموده تا دور کند از شما خاندان پلیدى را و بخوبى شما را پاک گرداند)) آنگاه

اَجْرَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُک عَلَیهِ وَآلِهِ مَوَدَّتَهُمْ فى کتابِک فَقُلْتَ قُلْ لا

مزد محمد را که درودهاى تو بر او و آلش باد درکتاب خود دوستى و مودت ایشان قراردادى و فرمودى : ((بگو من

اَسْئَلُکمْ عَلَیهِ اَجْراً اِلا الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبى وَقُلْتَ ما سَئَلْتُکمْ مِنْ اَجْرٍ

از شما براى رسالت مزدى نخواهم جز دوستى خویشانم )) و فرمودى : ((آنچه مزد از شما خواستم

فَهُوَلَکمْ وَقُلْتَ ما اَسْئَلُکمْ عَلَیهِ مِنْ اَجْرٍ اِلاّ مَنْشاَّءَ اَنْ یتَّخِذَ اِلى

آن هم بسود شما است )) و فرمودى : ((من از شما براى رسالت مزدى نخواهم مگر کسى که بخواهد بسوى پروردگار خویش



 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved