عيبگيری و طعنزنی
" « هماز مشاء بنميم »" اين مردم هماز . هماز يعنی همز كن . همز و لمز كه در سوره " « ويل لكل همزه لمزه »" هم داريم ، به معنی عيبگيری و طعنزنی است . در باب " همز " گفتهاند نه هر گونه عيبگيری و طعنزنی است ، بلكه عيبگيری و طعنزنی به نوع پست و حقيرش ، آنهايی كه دائما با چشم و اشاره و شكلك در آوردن از مردم عيبجويی میكنند ، تقليد مردم را درمیآورند ، با گوشه چشم به يك عيبی اشاره میكنند . انسان وقتی بخواهد عيبجويی كند ، يك وقت خيلی صريح و قاطع با زبان حرفش را میزند . يك وقت نه ، در مقابل طرف كه هست وقتی كه او در چشمهايش نگاه میكند با تواضع با او حرف میزند كه مخلص شما هستيم ، حضرتعالی چنين و . . . تا او رويش را آن طرف میكند شكلك درمیآورد ، تقليد او را میكند . اين هم خودش از حقارت و پستی است . يك مرد و يك انسان كه شخصيت داشته باشد [ چنين نمیكند . ] اولا خود غيبت كردن پشت سر مردم علامت بیشخصيتی است . روبروی او بگو . تو وقتی كه او به طرف تو نگاه