می‏گويند : مردمی كه در شمال و شرق ايران هستند ، برای قبله ، ستاره جدی‏
را ( كه به آن می‏گويند " جديد " ، ستاره قطب را روی منكب راست قرار
بدهند ، يعنی اگر طوری بايستند كه آن ستاره به اين نقطه بخورد ، رو به‏
قبله ايستاده‏اند . قرآن در اينجا زمين را به يك حيوان رام و شتر رام‏
تشبيه كرده و می‏گويد : روی منكبهای اين حيوان راه برويد . اين دليل است‏
بر اينكه تشبيه مخصوصا به همين حيوان شده است چون كلمه " « فامشوا فی‏
مناكبها »" آمده است .
مقصود اين است كه از زمين خدا استفاده كنيد . " « و كلوا من رزقه
" و از رزق پروردگار كه در اين زمين قرار داده است [ بهره ببريد . ] "
« و جعلنا لكم فيها معايش »" ( 1 ) ( در سوره اعراف است ) ما در
زمين برای شما اسباب معيشت و زندگی را قرار داده‏ايم ، استفاده كنيد از
آنچه كه در زمين مايه معيشت و روزی برای شما قرار داده‏ايم . و بدانيد كه‏
اينها همه كارهای حساب‏شده است ، تصادفی و اتفاقی نيست كه به موجب يك‏
علل اتفاقی قضايا به اينجا رسيده باشد ( افكار ماديين ) : يك امر تصادفی‏
و اتفاقی سبب شد كه زمين از خورشيد جدا شد ، بعد يك امر تصادفی و
اتفاقی سبب شد كه حيات در روی زمين پيدا شد ، بعد امر تصادفی ديگر و
امر اتفاقی ديگر ، بالاخره مجموع اين تصادفات و اتفاقات نتيجه‏اش اين‏
شده كه حالا ما مواجه شده‏ايم با يك سلسله اشيا ، اين درختها ، اين ميوه‏ها
، اين مايه روزی‏های ديگر ، اين كشتها ، گندمها ، جوها ، خرماها و امثال‏
اينها . اگر ما به صورت يك موجودی خلق شده‏ايم كه دارای دندان و معده‏
هستيم ، و اگر اين ميوه‏ها و ساير مواد

پاورقی :
. 1 اعراف / . 10