اين صورت غلط است . ولی اين نشان می‏دهد كه اگر صنعی و صنعتی در كار
باشد ، اگر تدبيری در كار باشد ، آن تدبير می‏تواند با تركيب كردن نيروها
عملی بر ضد عمل نيروی ديگری انجام بدهد . جسم مرغ هم در آسمان چنين‏چيزی‏
است ، يعنی اگر خداوند متعال نيروی پرواز كردن و آن بالها و آن لوازمی‏
كه برای پرواز لازم است ، در وجود اين حيوان قرار نداده بود ، اين حيوان‏
هم اگر خودش را از پشت‏بام رها می‏كرد چون جسم سنگين است می‏افتاد پايين‏
، ولی ببينيد خداوند چه تدابيری در وجود اين حيوان به كار برده است و چه‏
نيروهای ديگری در اين عالم خلق كرده است كه اثر يك نيرو را خنثی می‏كند
.
از اينجا شما بفهميد كه در همه چيز عالم ، اين جريان هست . يعنی ما
اگر الان می‏گوييم : منظومه شمسی داريم ، خورشيد مركز است ، زمين به دورش‏
می‏چرخد و در هر 365 روز تقريبا يك دور به دور خورشيد می‏چرخد ، همچنين به‏
دور خودش می‏چرخد ، خيال می‏كنيم كه اينها اموری است كه بايد باشد و خلاف‏
اينها محال است . چنين چيزی نيست ، سررشته همه اينها به دست خداوند
است . اگر كسی نظر به مسبب‏الاسباب داشته باشد ( چون به آن سبب هم كه‏
نگاه كند می‏بيند يك سببی دارد ، باز آن سبب يك سبب ديگری دارد و آن‏
سبب يك سبب ديگری و . . . ) فورا می‏فهمد كه نگهدارنده همه اسباب ،
يعنی آن قدرتی كه تمام اسباب و وسائط و وسائل در اختيار اوست ، ذات‏
مقدس پروردگار است .
بشر اساسا پرواز در هوا و سير بر روی آب را كه همين كار كشتی باشد از
همين موجودهايی كه در عالم طبيعت وجود دارند الهام گرفت ، يعنی وقتی كه‏
انسان مرغ را ديد كه در آسمان پرواز می‏كند ،