كرد كه اشتباه كرده است و به درگاه الهی توبه و بازگشت كرد ، كه اينجا
به تعبير " « لولا ان تداركه نعمه من ربه »" آمده است : اگر نبود كه‏
نعمت توفيق الهی ، نعمت توبه ، نعمت الهی شامل حالش شده بود ، در يك‏
بيابان قفری پرت می‏شد با بدبختی . " « فاصبر لحكم ربك »" صابر باش‏
برای حكم پروردگار خودت . " « و لا تكن كصاحب الحوت »" مانند يار
ماهی ( يونس ) مباش " « اذ نادی و هو مكظوم » " آن وقتی كه فرياد
می‏كرد در حالی كه در خشم فرو رفته بود . ( شايد مقصود آن وقتی است كه‏
ندا می‏كرد ، از خدا می‏خواست كه مردم را عذاب كند ، نه آن وقتی كه ندا
می‏كرد ، برای خودش عذرخواهی می‏كرد. ) " « لو لا ان تداركه نعمه من ربه
"اگر نعمت توبه تدارك و جبران نكرده بود "« لنبذ بالعراء و هو مذموم‏
"به اين ماهی دستور می‏رسيد كه او را در بيابان قفر بی‏سقف بی‏سايبان پرت‏
كن در حالی كه مذموم درگاه پروردگار است . ولی او با توبه خود اشتباه‏
خودش را جبران كرد ، خدای متعال هم از او پذيرفت . " « فاجتبيه ربه‏
فجعله من الصالحين »" خدا او را اختيار و انتخاب كرد و برگزيد و او را
از صالحان قرار داد ، بنابراين جبران شد .
آخرين آيه اين سوره آيه معروف است:« و ان يكاد الذين كفروا ليزلقونك‏
بابصارهم لما سمعوا الذكر و يقولون انه لمجنون ». ترجمه آيه اين است :
و نزديك است كه اين كافران تو را با چشمهای خود بلغزانند ، آن وقتی كه‏
آيات قرآن را می‏شنوند ، و اينها می‏گويند كه او ( يعنی تو ) يك ديوانه و
جن‏زده است . البته در اينجا مقصود اين است كه اگر يك جنبه‏های غيرعادی‏
در اين می‏بينيد، اينها الهامات و القائاتی است كه شياطين به او می‏كنند،
لهذا بعد می‏فرمايد : " « و ما هو الا ذكر للعالمين »" خير ، اينها جز
ذكری و تذكری و تنبهی و القائی كه از ناحيه پروردگار برای