برای اينها يك چنين خيال و توهمی پيدا شده بود كه العياذ بالله اين شخص
ديوانه است ، كه بايد از آنها رفع توهم شود ، و يك وقت مساله چيز
ديگری است و مساله دو راه مختلف است . اينها منافع خودشان را در
گمراهی بشر تشخيص دادهاند و تو راه راست را نشان میدهی . مساله مساله
دو راه و مساله هدايت و ضلالت است نه مساله عقل و جنون ، حقيقت اين
است . آنها واقعا در عمق دلشان دچار چنين شبههای نيستند ، مساله اين
است كه اينها میخواهند راه تو را به هر شكل و عنوان كه هست تخطئه كنند
، خدا كه خودش میداند كه حقيقت چيست ، اينها در زير اين پردهها بر
مردم بتوانند تعميه كنند ، بر خدا كه تعميه نمیشود .
" مفتون " به معنی گرفتارشده است ، يعنی مجنون . اغلب ، مفسرين
گفتهاند كه " ب ، " در " « باييكم المفتون »" " ب ، " زائده است
، يعنی " فستبصر و يبصرون ايكم المفتون " . ولی بعضی ديگر از مفسرين
گفتهاند دليل ندارد بگوييم زائده است ، اما آنها مفتون را مصدر به معنای
خود فتنه گرفتهاند ، چون در زبان عربی مفعول به معنای مصدر زياد آمده ،
مثل ميسور كه به معنای يسر آمده است . ولی من از اين مطلب تعجب كردم و
نرسيدم كه همه تفاسير را ببينم كه اساسا كلمه " ابصر " در لغت عرب ،
مكرر و شايد بيشتر با " ب ، " استعمال میشود و اين يك امر استثنائی
نيست ، يعنی " ابصرته " در زبان عرب داريم و " ابصرت به " هم زياد
داريم كه همان معنی ابصرته را میدهد و به اصطلاح با تقويه است . اين يك
امری نيست كه بگوييم استثنائا در اين مورد آمده است كه بعد بگوييم آيا
" ب ، " زائد است يا زائد نيست ، مثل " اعلم به " است كه در آيه
بعد آمده است . " علمته " و " علمت به " هر دو در زبان عرب
استعمال شده
|