كيفيت اعمال اين مسووليت :
. 1 از راه ارشاد و گفتن
حال كيفيت چگونه است ؟ دو راه دارد . يك راه ارشاد و راهنمايی است ، گفتن ، تعليم و ياد دادن . اگر خود انسان میداند ، خودش اين كار را بكند ، اگر نمیداند لااقل افرادی را كه میدانند در داخل خانه بر آنها بگمارد كه به آنها تعليم كنند ، يا آنها را ببرد در جايی كه چنين تعليماتی وجود دارد . ولی به هر حال بايد امر و نهیهای الهی ، معارف الهی به وسيله پدر و مادر به گوش فرزندان برسد ، مامور ابلاغ و وسيله ابلاغ ، آنها هستند . اگر بچهای بزرگ بشود و به گوشش نرسد ، مسوول پدر و مادرند .. 2 از راه عمل
از اين بالاتر ، عمل خود پدر و مادر است و مخصوصا پدر ، يعنی پدر در منزل اگر عملش به گونهای باشد كه پسر ، دختر و همسر هميشه در وجود او حقيقت را ببينند ، [ خاندان او اهل حقيقت خواهد شد ، ] در وجود او نه فقط نماز خواندن را ببينند ، احترام به نماز را ببينند ، ببينند اصلا نماز برای او يك حقيقت محترمی است . بچهای میبيند پدرش نماز میخواند ، اما میبيند اين نماز برای پدرش كوچكترين كارهاست . سر ظهر كه به خانه میآيد ، از همه كارهايش فارغ شده میخواهد ناهار بخورد ، میگويد چقدر فاصله تا ناهار هست ؟ پنج دقيقه . پس ما نمازمان را بخوانيم تا خيالمان راحت شود . نماز در دل بچه به صورت يك امر غيرمهم وارد میشود ، برخلاف آن بچهای كه پدر را میبيند برای او نماز مهمترين كارها و اصلهاست ، حتی برنامهاش را طوری