را تشبيه میكند به كسی كه مكب به صورت خود است يعنی خودش را به صورت
خود انداخته است . اين را شما به دو گونه درنظر بگيريد : يا مثل
چهارپايان [ و يا مثل خزندگان . ] چهارپايان از نظر جسمی با انسان اين
تفاوت را دارند كه چهارپايان ( انعام به تعبير قرآن ) سرشان به پايين
است ، بيشتر همان پيش پای خودشان را میبينند ، ولی انسان يك موجود
مستقيم القامه است ، سر خودش را بلند میكند ، جلو را میبيند ، بالا سرش
را نگاه میكند ، طرف راستش را نگاه میكند ، طرف چپ خودش را نگاه
میكند . بدتر از چهارپايان آن حيوانی است كه روی زمين میخزد و اين گونه
به زمين چسبيده است .
قرآن میفرمايد : اينها مانند آن حيواناتی هستند كه به رو به زمين
افتادهاند ، اينطور دارند حركت میكنند ، يعنی راه و روششان در زندگی ،
راه و روش كسی است كه سرش را همينطور پايين انداخته و همان جا را
میبيند و روی زمين میخزد يا مثل يك چهارپا راه میرود . آيا اينها را شما
میتوانيد مقايسه كنيد با آن انسانی كه راست و مستقيمالقامه ايستاده و
راه راست را پيدا كرده است و بر اين راه راست گام برمیدارد ؟ "
« افمن يمشی مكبا علی وجهه اهدی امن يمشی سويا علی صراط مستقيم » "
مقايسهای میكند : آيا آن كسی كه به رو درافتاده است ، او راهيافتهتر
است يا آن كسی كه راست و مستقيم بر يك جاده مستقيم حركت میكند ؟
بحث ، از مساله لجاجت شروع شد و بعد رسيد به اين حالتی كه مردم
دوگونه هستند : بعضی اين طور در زندگی حركت میكنند و بعضی آنطور . حال
آيا مردم دو جور خلق شدهاند ؟ نه ، مردم يك جور خلق شدهاند . خداوند
وسائل و اسباب هدايت را در اختيار همه مردم
|