مقصود آن میبود با صيغه مضارع نمیآمد كه " « و لا يستثنون »" ، مثلا
بايد گفته میشد : " و ما استثنوا " و " انشاالله " نگفتند ، يعنی
آنوقت عطف به " « اقسموا »" میشد نه عطف به " « يصرمنها »" . به
عبارت ديگر اگر به معنای " ان شاالله " گفتن میبود ، عطف به "
« اقسموا »" بود و بايد ماضی آورده میشد ، ولی چون مضارع آورده شده
علیالظاهر عطف به " « يصرمنها »" است . پس معنای آيه اين است :
قسم خوردند كه صبح بسيار زود ، هنوز كه كسی خبردار نشده ، ميوههای باغ را
بچينند و هيچ چيزی هم جدا نكنند .
" « فطاف عليها طائف من ربك »" گذشت بر آن باغ عبوركنندهای از
جانب پروردگار تو ، يعنی اين را خدا فرستاده بود ، يك وسيله الهی بود ،
يك تسبيب الهی بود ، يك نوع سببسازی الهی بود . آن عبوركننده الهی (
كه قرآن اسمش را نمیبرد كه چه بود و از چه نوع بود ) در وقتی آمد كه
آنها خواب بودند ، يعنی شب كه اينها خواب بودند كار را يكسره كرد . "
« فاصبحت كالصريم »" اين باغ گرديد ( اصبح به معنی " گرديد " است
ولی گرديدن در صبح را میگويند " اصبح " ، گرديدن در شام را میگويند "
امسی " . اصبح يعنی صبح چنين شد ) اين باغ داخل صبح شد درحالیكه درست
به شكل يك صريم يعنی يك باغ چيده شده درآمده بود ، كاملا چيده بودند و
چيزی باقی نمانده بود . آنجا هم كلمه " « ليصرمنها »" بود . " صرم "
در آنجا به همان معنای چيدن و قطع كردن ميوه از درخت و از بن خودش است
. اينجا هم كلمه " صريم " را آورده است . اگر ما " كالصريم " را به
همين معنا بگيريم كه ظاهرش هم همين است معنايش اين است كه آن آفت
هرچه بود و هر كه بود در همين حد بود كه از تمام ميوههای باغ كه اينها
برای خودشان چطور حدس میزدند
|