( اين دفعه عطف به ماسبق میكند ) اگر تقوای الهی را پيشه كنيد ، تقوا آن
بیتقواييها و گناهان گذشته شما را محو میكند . تقوا نه تنها نگهداری است
، شستشو هم هست . تقوا شستشوی گذشته هم هست ، پس تقوا پيشه كنيد تا
آلودگيهای گذشته شما شستشو بشود و از بين برود . هر كسی كه تقوای الهی را
پيشه كند خداوند از ناحيه او گناهان او را جبران میكند ، اين تقوای فعلی
كفاره آلودگيهای گذشته میشود " « و يعظم له اجرا »" اجر را يا اجری را
برای او عظيم میكند ، خدای متعال اجر عظيم به او میدهد . پاداشهای گذشته
كه در مورد تقوا بود ، به زندگی اين دنيا مربوط میشد ( البته زندگی اين
دنيا مقدمه زندگی آخرت است ، به همديگر مربوط است ) : « و من يتق الله
يجعل له مخرجا و يرزقه من حيث لايحتسب ، و من يتق الله يجعل له من امره
يسرا ». اينجا بيشتر جنبه اخروی دارد : كسی كه تقوای الهی داشته باشد ،
گناهانش شستشو میشود ، وارد به پروردگار میشود درحالیكه از گناهان گذشته
پاك شده است . هر كسی كه تقوای الهی داشته باشد خداوند اجر او را ( كه
قدر مسلم اجر اخروی است ، شايد اجر دنيوی را هم شامل شود ) عظيم
میگرداند .
نحوه زندگی زن در مدت عده و فلسفه آن
عرض كرديم اين تقواها را در لابلای مسائل مربوط به طلاق و روابط زوجيت
بيان میكند ، دو مرتبه سراغ همان مطلب میرود : « اسكنوهن من حيث سكنتم
من وجدكم و لا تضاروهن لتضيقوا عليهن و ان كن اولات حمل فانفقوا عليهن حتی
يضعن حملهن فان ارضعن لكم فاتوهن اجورهن و اتمروا بينكم بمعروف و ان
تعاسرتم فسترضع له اخری ».