پاورقی : . 1 معارج / 24 و . 25 . 2 ذاريات / . 19
اين جهت تفاسير اختلاف كردهاند كه در همين دوره اوايل اسلام بوده است يا
اساسا مربوط به امم گذشته است . ) اين مرد ، همچنانكه داب و سنت اهل
خير است ، كار میكرده ، زحمت میكشيده و محصولی به دست میآورده است و
هميشه فقرا را در اين محصول شريك میكرده است ، كه در قرآن كريم است :
« و الذين فی اموالهم حق معلوم للسائل والمحروم »( 1 ) . اين آيه در دو
جای قرآن است ، در يك جا كلمه " معلوم " را دارد، در جای ديگر ندارد:
« و فی اموالهم حق للسائل و المحروم » ( 2 ) . سائلان يعنی فقرايی كه
خودشان اظهار فقر میكنند ، محرومان يعنی كسانی كه اظهار فقر نمیكنند ولی
فقير هستند . قرآن در اوصاف متقين میفرمايد : آنها كه مسكينان و محرومان
و سائلان حقی در مال آنها دارند . نمیفرمايد : از مال خودشان به آنها
میدهند ، میگويد : آنها حقی در مال اينها دارند . در روايات وارد شده
است كه آيا مقصود همان زكات و وجوه واجب است ؟ تصريح شده كه خير ، آن
حسابش علیحده است ، چون آن مقداری كه زكات تعلق میگيرد مال آنها نيست
. در وجوه ديگر مانند خمس هم همينطور است ( البته در اين جهت
اختلافنظر است ، ولی در معنا میشود گفت مال آنها نيست . ) میفرمايد :
كسانی كه در همان چيزی كه ملك طلق و مال خالص شرعی آنها حساب میشود ،
حقی برای سائلان و محرومان است .
آن مرد اهل خير هم اينچنين مردی بود و قهرا سائلان و محرومان او را
شناخته بودند . هر سال موعد برداشت محصول كه میشد فقرا انتظار داشتند كه
باغهای فلان كس عن قريب محصول میدهد ، چيزی
پاورقی : . 1 معارج / 24 و . 25 . 2 ذاريات / . 19 |