سر آغاز
سخن از مدیری است كه زندگی، رفتار و كردار او یادآور زندگی صحابی رسول خدا
(ص) بود. صحبت از خادمی مهربان است كه بنا به توصیه مرجع و مراد خویش، خدمت در
دورترین و محرومترین منطقه كشور را برگزید و نه تنها خادم، بلكه همدرد آنها بود
و در نداری آنها ندار، در درد آنها دردمند و در گرسنگی آنها گرسنه بود. كلام در
رسای عابدی است كه همواره با وضو بود، اهل قرآن و زیارت عاشورا و نماز شباش
حتی در سختترین زمانها و خستهترین احوال ترك نشد. عارفی كه اهل ذكر بود و در
پی صاحب ذكر. عاشقی كه به اهل بیت عشق میورزید و با اولین ذكر مصائب آلالله،
قطرات اشك بر محاسنش جاری میشد. سخن از مسافری است كه در زمان حضورش به ما
آموخت كه با توكل به خداوند و همتی مردانه طلسم بشاگرد شكستنی است.
كودكی است به نام «عبدالله» از خانواده والی در 8 اسفند 1327 در محله دولاب
تهران چشم به جهان میگشاید. تحصیلات ابتدایی را در مدرسهای اسلامی میگذراند.
در دوران تحصیل اهل درس است و قرآن و دعا و در كنار درس و مطالعه اهل مسجد است.
نوجوانی پرتلاش كه با راهاندازی «هیئت جوانان حسینی» بچههای محل را هادی و
راهنما است. جوانی كه به توصیه پدر با وضو بود. اهل قرائت قرآن است و آنچنان
وارسته و خودساخته است كه اهل محل او را امین میدانند. مردی كه در دوران
ستمشاهی به فقر مردم اطراف تهران میاندیشد و نیمههای شب به كمك آنان
میشتابد. در یاری امام و مقتدای خویش امام خمینی(ره) به جمع مبارزان بر علیه
رژیم میپیوندد و پس از پیروزی انقلاب، آنگاه كه میبیند كردستان به امثال او
نیازمند است، در منطقه حضور مییابد. سپس به جبهه میرود و شبی دست تقدیر او را
با نام بشاگرد آشنا مینماید. با سفری به بشاگرد با این وادی آشناتر میشود و
در دوراهی جبهه یا بشاگرد به اشاره مولی و رهبر خویش بشاگرد را بر میگزیند و
این هجرت سرآغازی است بر حضور بیست و سه ساله «والی» در بشاگرد. حضوری سخت و
طاقتفرسا برای او، امّا پرحاصل و پرثمر برای مردم آن دیار. آغازی بر مأموریتی
بیپایان كه از سال 1361 آغاز و در 8 اردیبهشت 1384 با ارتحال او و آرمیدن در
بهشت زهرا(س) قطعه 46 ردیف 135 شماره 8 پایان یافت.
این مجموعه در بردارنده یكصد خاطره و نكته از هزاران خاطرهی بیاد مانده از
آن یار سفر كرده است كه از مطالب مصاحبههای انجام شده انتخاب گردیده و با حفظ
محتوا بازنویسی شده و به نام گوینده محترم آن ثبت گردیده است. از اینكه جهت
اختصار فقط به ذكر نام و فامیل عزیزان بزرگوار بسنده كردهایم عذر میطلبیم.
از تمامی بزرگواران به ویژه خاندان گرامی والی، دوستان حاج عبدالله والی،
یاران بشاگرد كه قبول زحمت نمودند و با انجام مصاحبه ما را در تدوین این مجموعه
یاری نمودند و از همكاری دوستان در بنیاد فرهنگی شهید سید محسن مهاجر به ویژه
آقایان مهدی اردستانی، سید مرتضی هرندی و حامد حقپرست و مدیریت محترم موسسه
فرهنگی هنری شهید آوینی جناب آقای علی سلطانی نیز سپاس گذاریم.
امید آنكه یاران و علاقمندان به بشاگرد و مرحوم حاج عبدالله والی «ره» با
ارسال مطالب خود به آدرس قم _ صندوق پستی 157 _ 37165 ما را در تدوین هر چه
بهتر این مجموعهها یاری نمایند.
سید محمد باقر مهاجر
فروردین 1385