پروتکل شماره 23

- [در حكومت را جهانی خود] برای آنكه مردم به اطاعت كردن عادت كنند، بايد درس قناعت و تواضع به آنان آموخت. معنای اين سخن آنست كه از توليد اشياء لوكس بايد جلوگيری كرد. زيرا به مدد اين كار می‏توانيم مسائل اخلاقی را كه به سبب رقابت در مصرف اشياء لوكس متزلزل گرديده ‏اند، اصلاح كنيم.
تأسيس كارگاههای توليدی كوچك كه به معنای كارگذاشتن بمب، زيرپای سرمايه ‏های خصوصی است، دوباره ازسرمی‏گيريم. زيرا صاحبان موسسات توليدی بزرگ اگر چه، نه هميشه آگاهانه - افكار توده ‏ها را عليه مصالح دولت برمی  ‏انگيزند. كارفرمايان موسسات توليدی كوچك، چيزی درباره بيكاری نمی‏دانند و كارگران را با مقررات دولت آشتی داده وقدرت دولت را استحكام می‏بخشند. بيكاری خطر بسيار بزرگی برای دولت به شمار می‏رود. البته زمانی كه ما به قدرت برسيم نقشه ‏های لازم در اين زمينه به اجرا درخواهد آمد. همچنين شرابخوری را طبق قانون ممنوع ‏اعلام می‏كنيم. كسی كه مشروب می‏خورد، تحت تاثير الكل به حيوانی درنده مبدل می‏گردد. لذا ما اين را جنايتی عليه بشر تلقی كرده و شراب‏خوار را مشمول مجازات قرار می‏دهيم.

- يك‏بار ديگر تكرار می‏كنم، افراد تحت سلطه، از فرد قوی دستی كه هيچگونه وابستگی و اتكايی به آنها ندارد، كوركورانه اطاعت می‏كنند. زيرا او را شمشير دفاع و حامی اجتماع در برابر نابسامانی‏ها می‏دانند. اين افراد از پادشاهی كه روحی ملكوتی در بدن دارد، چه انتظاری دارند؟

- جوامعی كه ما اخلاقيات را در آنها از بين برده ‏ايم، وجود خدا را نفی می‏كنند و از ميان آنها شعله‏ های آتش هرج و مرج‏ طلبی (آنارشيسم) به هر سو زبانه می‏كشد. لذا فرمانروای عظيم ‏الشأن، صحنه اين گونه جوامع را از وجود فرمانروايان كنونی پاك خواهد كرد. به علاوه فرمانروا موظف است كه اينگونه جوامع را پس از نابودی جان تازه ‏ای ببخشد و خون تازه ‏ای در رگهای آنها به جريان اندازد تا به صورت جوامع منظمی درآيند و چون سربازانی جنگجو به مبارزه با آلودگی‏هايی كه ممكن است پيكر دولت را مجروح نمايند، برخيزند.

- كسی كه از جانب خداوند انتخاب شده است، مأموريتی آسمانی دارد تا نيروهای كور و ناآگاهی را كه به فرمان غريزه و اميال و نه به فرمان عقل، دست ‏اندركارند، متلاشی كند. اين نيروها هم اكنون به صورت چپاول و انواع ديگر خشونت و بزهكاری و نيز زيرماسك اصول آزادی و حقوق بشر تجلی می‏كنند. اين نيروها تقريباً همه نوع نظم اجتماعی را به هم زده‏اند و زمينه را برای استقرار حكومت پادشاه يهود فراهم ساخته‏اند. اما زمانی كه پادشاه يهود شاهنشاهی خويش را آغاز كرد، اينگونه نيروها ديگر نقشی نخواهند داشت. البته لازم است كه آنها را ازسر راه پادشاه برداريم و بقايای آنها را برجای نگذاريم.

- آنگاه به مردم جهان می‏گوييم: «خداوند را شكرگزار باشيد و در برابرش كه سرنوشت انسان را رقم می‏زند و نيز در برابر كسی كه خداوند ستاره بختش را هدايت كرده است، زانو بزنيد. زيرا كسی غير از او نمی‏تواند ما را از زيرفشارها و بديها كه قبلاً از آنها ياد كرديم، رهايی بخشد.»