شهید آوینی

 

پروتکل شماره 18

 - چون بسياری از توطئه‏گران فقط حرفهای توخالی می ‏زنند، لذا تازمانی كه مرتكب فعاليتهای آشكاری نشوند، دست رويشان نمی ‏گذاريم. ولی افرادی را بنام ناظر، به ميان آنها می ‏فرستيم. بايد بخاطر داشت كه اگر دولتی بخواهد توطئه‏هائی را كه كشف می ‏كند، فاش نمايد، از شأن و پرستيژ خود خواهد كاست. زيرا اينكار نشانه آنست كه يا دولت به ضعف خود اعتراف می ‏كند و يا اينكه بی ‏عدالتی شديد وجود دارد.
به خوبی می ‏دانيد كه ما هر چند گاه يك بار، عواملمان را زير پوشش فعاليتهای سياسی به جان پادشاهان غير يهودی انداخته‏ايم و شأن و اعتبار آنان را تنزل داده‏ايم. ما فرمانروايان غيريهودی را واداشته ‏ايم تا اعلام كنند كه تدابيری برای حفاظت خود به طور مخفيانه انديشيده ‏اند و بدينسان آنها را مجبور كرده ‏ايم كه به ضعف خود اعتراف كنند. بدون شك به زودی ما قدرت آنان را متلاشی خواهيم كرد.

- مافرمانروايان را خيلی مخفيانه حفاظت می ‏كنيم. ولی نحوه حفاظت چندان چشم‏گير و با اهميت نخواهد بود. زيرا نمی ‏خواهيم اعتراف كنيم كه توطئه ‏هائی در كار است و فرمانروا، قدرت برابری با اينگونه توطئه ‏ها را ندارد. و نيز اعتراف نمی ‏كنيم كه فرمانروا، خود را از خطرات پنهان می ‏كند.

- اگر ما همچون غيريهوديان كه همواره پذيرفته و می ‏پذيرند كه خطر آنها را تهديد می ‏كند، بپذيريم كه خطری در كار است، به دست خود، سند مرگ فرمانروايمان را امضاء كرده‏ايم. حال اگر اين حقيقت در مورد فرمانروا صدق نكند، در فاصله‏ای نه چندان دور، درباره جانشينانش صدق خواهد كرد.

حكومت به كمك ارعاب

- سيمای ظاهری حكومت ما به گونه ‏ای است كه نشان می ‏دهد فرمانروا تمام قدرتش را در جهت رفاه ملتش بكار می ‏گيرد، نه بخاطر حفظ منافع خود و خويشاوندانش.

لذا وقتی كه مردم شاهد چنين رفتاری باشند، حكومتش بوسيله افراد تحت سلطه حفاظت خواهد شد و از ستايشهای اغراق‏ آميز برخوردار خواهد بود. زيرا رفاه هر شهروندی به اقتدار حكومت بستگی خواهد داشت.

- حفاظت فرمانروا به گونه‏ای آشكار، نشانه ضعف قدرت و مديريت رهبر است.

- هنگامی كه فرمانروای ما به ميان مردم می ‏رود، ظاهراً گروهی زن و مرد مشتاق [كه در واقع محافظان اويند] او را احاطه می ‏كنند و صف اول ديداركنندگان را تشكيل می ‏دهند و وانمود می ‏كنند كه به خاطر حفظ نظم بايد صفوف ديگران را بدون رعايت احترام به عقب زد. اين عمل، فشار و ناراحتی مردمی را كه برای ديدار او يورش می ‏آورند، كاهش می ‏دهد. اگر كسی در بين مردم خواست كه عريضه‏ای بدست فرمانروا بدهد، كسانی كه در صف اول قرار دارند، عريضه او را گرفته و در برابر چشمانش به فرمانروا می ‏دهند تا بدانند كه فرمانروا خود بر همه امور نظارت دارد. مردم هميشه بايد بگويند:» اگر فرمانروا اين را بداند يا آن بگوشش برسد، چنين و چنان خواهد شد.«

- اگر سازمانی رسمی برای حفاظت فرمانروا تأسيس شود، شأن و اعتبار او با اين كار از بين می ‏رود. وانگهی، شورش‏طلبان در انتظار فرصت می ‏مانند تا به موقع، حمله خود را آغاز كنند.

- كسانی كه عليه ما مرتكب جنايت شوند، پس از اينكه ظن‏مان به يقين مبدل گشت، آنها را بازداشت می ‏كنيم و اجازه فرار به آنان نمی ‏دهيم. كسانی كه در زمينه مسائل سياسی مرتكب جرم شوند، بايد انگيزه آنها را جويا شويم. زيرا هيچكس نبايد دخالت در مسايل سياسی را حق خود بداند و اين تنها دولت است كه با همه مسائل آشنائی دارد... البته همه دولتها از ماهيت واقعی سياست سر در نمی ‏آورند.

Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved
logo