بد نیست بدانیم:
- بدون شك نگاهی هرچند كوتاه به برخی نكات بارز و مهم جنگ ، خالی از لطف نبوده و چه بسا انسان را برای مطالعه بیشتر در زمینه مورد نظر تشویق و تحریص نماید.
عراق پیش از حمله متجاوزانه به خاك ایران نقشه هایی در كتاب های درسی مدارس چاپ كرده بود كه از خوزستان ایران به عنوان «عربستان» نام برده به جای آبادان نوشته شده بود «آبدانا» به جای خرمشهر «محمره» به جای سوسنگرد «خواجیه» و به جای اهواز «الاحواز» .
مهرماه سال ۵۹ هنگامی كه ارتش تا دندان مسلح عراق در برابر تعداد كمی از رزمندگان محلی مستقر در خرمشهر زمینگیر شد و ۴۵ روز تلفات داد تا بتواند شهر را بگیرد در توجیه مقاومت سپاه و نیروهای مردمی در خرمشهر، رادیو عراق برای این كه بر این افتضاح عظیم ارتش عراق سرپوش بگذارد اعلام كرد «مقاومت نیروها در خرمشهر در اثر ترس از جوخه های اعدامی است كه به منظور اعدام افراد فراری از جبهه در پشت سر نیروهای ایرانی تشكیل شده است.»
عراق برای اشغال خرمشهر در پاییز سال ۱۳۵۹ كه فقط ده ها تن از بچه های سپاه و بسیج و مردم محلی با كمترین سلاح و مهمات در آن بودند ۴۵ روز پشت دروازه های خرمشهر جنگید و تلفات داد.

- در عملیات «بیت المقدس» اردیبهشت خرداد سال ۱۳۶۱ كه منجر بر آزادسازی شهر خرمشهر و مناطق وسیعی از جنوب كشور شد ، ارتش عراق به جای گذاردن ۱۶ هزار كشته و زخمی و ۱۹ هزار اسیر، مجبور به فرار شد.

- در عملیات «بیت المقدس» ۵۴۰۰ كیلومتر مربع از اراضی جمهوری اسلامی از جمله مراكز مهمی چون شهر خرمشهر، هویزه و پادگان حمید، طی ۲۵ روز نبرد سخت توسط رزمندگان اسلام از اشغال دشمن آزاد گردید.

- خرداد سال ۶۱ رزمندگان اسلام فقط در یك روز و نیم نبرد در خرمشهر، كه ده ها هزار سرباز عراقی مجهز به پیشرفته ترین سلاح، تانك و تجهیزات در آن مستقر بودند، این شهر را آزاد كردند.

- درعملیات بزرگ فتح المبین، تبلیغات عراق از «تارومارشدن ۱۲ لشكر ایران» ، در حملات موفق عراق و «به كنترل گرفتن اوضاع جبهه های شوش و دزفول» سخن گفت و در عملیات بیت المقدس كه به آزادسازی خرمشهر انجامید، عراق از «وارد آوردن خسارات سنگین به نفرات و تجهیزات ایرانی ها» و «سركوب نیروهای ایرانی و به اسارت گرفتن آن ها» سخن به میان آورد.

- عراق در سال ۶۱ سنگین ترین ضربه ها را از ایران خورد كه عمده آن فتح خرمشهر بود. در آن سال، رژیم متجاوز صدام، هر لحظه كار خود را تمام شده می دانست ولی با كمك های تسلیحاتی و مالی كشورهای غربی از جمله آمریكا این ضعف را جبران كرد. صدام در مراسم اعطای نشان به «حمید شعبان» فرمانده نیروی هوایی عراق، در این باره گفته است:
- سال ۱۹۸۲ م (۱۳۶۱) برای ما سال خیلی دشواری بود. در آن سال مجمره (خرمشهر) عقب نشینی كردیم كه از بوق و كرناهای ایران، آهنگ اشغال بصره و اشغال سرزمین های عراق شنیده می شد. به زعم همه این ها، تصمیم گرفتیم فقط از بغداد دفاع كنیم. چون با خود گفتیم باید به فكر آن لحظه بود كه سربازان ایرانی به پیش می تازند و به سوی بغداد می آیند. از این رو گارد ریاست جمهوری را فقط برای دفاع از بغداد بسیج و آماده كردیم. بنا داشتیم گارد ریاست جمهوری را در اطراف شهر بغداد مستقر كنیم تا بتواند در خارج از پایتخت همراه با پرسنل دیگر ارتش با دشمن پیكار كند. »

- اردیبهشت سال ۱۳۶۱ در هنگامه عملیات بیت المقدس و آزادی خرمشهر،» الكساندر هیگ «وزیر جنگ آمریكا به وزرای پیمان « ناتو » گفت: « پیروزی های ایران منافع آمریكا را به خطر انداخته است ».

- هنگامی كه ارتش عراق پس از قبول قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران، مجدداً به خاك ایران تجاوز كرد و تا دیوارهای خرمشهر پیش آمد، حضرت امام خمینی(ره) در پیامی به فرمانده كل سپاه بر ضرورت حفظ خرمشهر تاكید كرده و فرمود:«اینجا نقطه شكست و پیروزی اسلام یا كفر است. باید متر به متر جنگید. اینجا نقطه ای است كه حیات سپاه و عدم حیات سپاه در همین جاست ».

منبع: روزنامه همشهری ، ویژه نامه سالروز آزادی خرمشهر سال 84