در ايران و در عصر پهلوي دوم، فرقه‌ي بدعت‌گذار مذهبي كه به طور كامل در خدمت اهداف و مقاصد يهود قرار داشت، بهائيان بودند. به طوري كه حضرت امام خميني (ره) از آنان به عنوان «عمال اسراييل» ياد مي‌كند. و پيوسته خطر حضور آنان را به علماي اسلام و طبقات مردم يادآوري مي‌نمايد.  از ديدگاه حضرت امام (ره) سازمان بهاييت در ايران، در حكم جاسوس اسراييل در منطقه بوده و در اصل براي شكستن نفوذ مذهب شيعه و روحانيت به وجود آمده بود. انتشار ده‌ها نامه، پيام و اسناد مربوط به روابط بهاييان و اسرائيل، سخنان آن زعيم عالي قدر را تأييد مي‌كند.

اسراييل يكي از اولين و مؤثرترين حكومت‌هايي بود كه بهاييت را به رسميت شناخت و آن را جزو مذاهب رسمي كشور خود قرار داد. جذب سرمايه‌هاي بهاييان كه باعث شكوفايي اقتصادي اين كشور مي‌شد، يكي از عوامل توجه اسراييل به بهاييان ايران بود، بهاييان نيز سرزمين اسراييل را مركز خود قرار داده و دولت يهود را پناهگاه و تكيه‌گاه خود مي‌دانستند. شوقي رباني ( م 1336 ه‍. ش) رهبر فرقه‌ي بهاييت، يكي از وظايف شوراي بين‌المللي بهاييان را رابطه با دولت اسراييل بيان مي‌كند. او هم چنين در مكتوبات خود، حمايت دولت اسراييل را بر همه‌ي دولت‌هاي جهاني ترجيح داده و تأسيس شعب محافل ملي بهائي را فقط در اسرائيل ممكن مي‌داند.

در عصر پهلوي، بهاييان با حمايت كشورهاي خارجي، به ويژه انگليس و اسراييل، در عرصه‌ي سياست و اقتصاد كشور، به اقتدار چشمگيري دست پيدا كردند. محمد‌رضا شاه كه به عناصر بهايي دربار خويش بيش از سايرين اعتماد داشت، آنان را به عنوان عمده‌ترين كارگزاران حكومت خويش به كار گرفت. بهاييان هم با استفاده از اين جايگاه سياسي، ايران را سرزمين امني براي رشد و توسعه‌ي جنبش خويش يافتند. ضمن ‌آن كه قدرت‌هاي استعماري و اسراييل نيز از اين رهگذر، با اطمينان از قدرت عامل دست نشانده‌ي خويش، تنها كشور شيعي مذهبي جهان را در اختياركساني قرار دادند كه حافظ منافع آنها بوده و مي‌توانستند همه‌ي ذخاير يك ملت را فداي مصالح خود و استعمارگران نمايند.

ارتباط بهاييان با اسراييل ـ كه در حقيقت پادگان كشورهاي غربي در قلب ملت‌هاي مسلمان است ـ موجب شد كه با توجه به نفوذ آنها در حكومت پهلوي، غربي‌ها بتوانند به اطلاعات دست اول و مهم دربار ايران دست پيدا كنند. پس از پيروزي انقلاب اسلامي، با توجه به سوابق اين فرقه به عنوان يك حزب سياسي طرفدار بيگانه، مقابله‌ي آنها با اقتدار ملت و روحانيت و مخالفت علني آنان با دين اسلام، نظام جمهوري اسلامي براي آنان هيچ‌گونه رسميتي قايل نشد. به علاوه، به دليل محرز شدن جاسوسي عده‌اي از سران تشكيلات بهايي در شهرهاي مختلف، حيف و ميل اموال مسلمين و سرازير كردن بيت‌المال به جيب صهيونيست‌ها، تعدادي از آنان دستگير و مجازات شدند.

 تنظيم  : عطاء الله باباپور