شاید واژه تجسم صورت مرشد در وقت عبادت را شنیده اید.این عمل شرک آمیز از دستورات سران فرقه نعمت اللهیه بویژه صوفیان گنابادی است.

در این عمل یک صوفی باید در وقت عبادت صورت قطب را در نظر بگیرد و مجسم کند که طبق نظر علمای شیعه و سنی شرک محسوب می شود.

اما چرا؟

یکی از مهمترین شیوه های کنترل افراد در فرقه ها مدیریت ارتباطات است.تلاش برای عدم ارتباط با کسانیکه ممکن است تاثیر گذار باشند و باعث خروج وی از فرقه شوند و همچنین ایجاد وابستگی شدید غیر عقلانی به قطب فرقه.

به دلیل ضعف استدلال در این گونه فرقه ها که باعث فرار همیشگی سران فرقه از مناظره می شود معمولا روشهای دیگری برای کنترل افراد فرقه در نظر گرفته اند که تجسم صورت مرشد در وقت عبادت یکی از این اعمال است.

وقتی یک صوفی بارها و بارها به عنوان یک تکلیف شرعی صورت قطب فرقه را در نظر می گیرد کم کم برای او دل کندن از قطب سخت می شود و لذا در صورت اثبات انحراف و غلط بودن مسیر،باز هم شخص عناد ورزیده و به مسیر غلط خود ادامه می دهد.

با هم برخی دستورات سران فرقه را برای تجسم صورت مرشد در وقت عبادت می خوانیم:

ملا علی گنابادی فرزند موسس فرقه گنابادی می گوید: «مقلد ناچار است که در وقت عمل، مطاع(مرشد) را در نظر آورد.[1]»

ملاسلطان گنابادی موسس گنابادیه نیز بیان می کند: «اگر صورت مرشد ظاهری را خیال در نظر نداشته باشد، صورت هواهای نفسانی که بت­تراشی نفس­اند هیچ­وقت از نظر او نرود.[2]»

میرزا زین العابدین شیروانی مست علیشاه که از سرسلسله­های گنابادی است، می­نویسد: «در این حال باید که سالک در مجامع و احوال و افعال و اقوال از مراقبت صورت مرشد غافل نشود. در هنگام ذکر و ورد و طاعت و خدمت، از وجه شیخ خود زایل نگردد.[3]»

به هر حال آنچه مسلّم است این گونه اعمال ظاهرا زیرکانه اگر چه شاید برای مدتی بتواند عده ای را فریب دهد ولی قطعا آن دسته از صوفیانی که اهل اندیشیدن هستند دچار شبهه خواهند شد و انشاالله مسیر خود را از این فرقه انحرافی جدا می کنند.

در حقیقت این عمل نوعی بت پرستی مدرن محسوب می شود که شباهت زیادی به اعمال مسیحیان دارد.