اِذا مُتُّ فَادْفِنِّى اِلى جَنْبِ حَيْدَرٍ |
اَبى شَبَّرٍ اَكْرِمْ بِهِ وَشُبَيْرٍ
|
هنگامى كه مرگم فرا رسيد مرا در كنار حيدر دفن كن |
كه پدر ارجمند شبر و شبير (حسن و حسين ) است
|
فَلَسْتُ اَخافُ النّارَ عِنْدَ جِوارِهِ |
وَلا اَتَّقى مِنْ مُنْكَرٍ وَنَكيرٍ
|
چونكه من در جوار او ترسى از آتش ندارم |
و
باكى از سؤ ال نكير و منكر ندارم
|
فَعارٌ عَلى حامىِالْحِمى وَهُوَفِى الْحِمى |
اِذا ضَلَّ فِى الْبَيْداءِ عِقالُ بَعيرٍ
|
براى حمايت كننده قرقگاه ننگ است كه در |
حوزه
حمايتش حتى افسار شترى گم شود
|