. 3 معاويه در شام لعن و ناسزای به اميرالمؤمنين را رسم كرده بود . اين
را در متن صلحنامه قيد كردند كه بايد اين عمل زشت موقوف باشد : "
معاويه بايد ناسزا به اميرالمؤمنين ولعنت بر او را در نمازها ترك كند و
علی را جز به نيكی ياد ننمايد " كه اين را هم معاويه تعهد و امضاء كرد .
اينها روی علی تبليغ میكردند ، میگفتند علی را ما به اين دليل لعنت
میكنيم كه - العياذ بالله - او از دين اسلام خارج شده بود . آدمی كه اينجا
امضا میدهد ، لااقل اين مقدار اتمام حجت بر اوشده كه تو اگر علی را يك
آدمی میخوانی كه واقعا مستحق لعن است پس چرا متعهد میشوی كه او را جز
به نيكی ياد نكنی ، و اگر مستحق لعن نيست و آنطور كه متعهد شدهای درست
است پس چرا اينطور عمل میكنی ؟ ! كه بعد ، اين را هم زير پا گذاشت و
تا نود سال اين كار ادامه پيدا كرد .
. 4 " بيت المال كوفه كه موجودی آن پنج ميليون درهم است مستثنی است
و " تسليم حكومت " شامل آن نمیشود و معاويه بايد هر سالی دو ميليون
درهم برای حسن بفرستد " اين قيد را كرده بودند برای همين كه میخواستند
نياز شيعيان را از دستگاه حكومت معاويه رفع كنند كه اينها مجبور نباشند
، و بدانند اگر نيازی داشته باشند میشود خود امام حسن وامام حسين مرتفع
كنند . " و بنی هاشم را از بخششها و هديهها بر بنی اميه امتياز دهد و
يك ميليون درهم در ميان بازماندگان شهدايی كه در كنار اميرالمؤمنين در
جنگهای جمل و صفين كشته شدهاند تقسيم كند و اينها همه بايد از محل خراج
" دارابجرد " تأديه شود " . دارابجرد در اطراف شيراز است كه خراج و
ماليات اين نقطه را به بنی هاشم اختصاص دادند .
|