اهتمام شيعه به مسائل تعقلی
بهترين دليل [ بر اينكه در زمان امام صادق ( ع ) علوم عقلی نيز نضح گرفت ] اين است كه در تمام كتب حديث اهل تسنن : صحيح بخاری ، صحيح مسلم ، جامع ترمدی ، سنن ابی داوود و صحيح نسائی ، جز مسائل فرعی چيز ديگری نيست : احكام وضو اين است ، احكام نماز اين است ، احكام روزه اين است ، احكام حج اين است ، احكام جهاد اين است ، و يا سيره است ، مثلا پيغمبر در فلان سفر اينطور عمل كردند . ولی شما به كتابهای حديث شيعه كه وارد میشويد میبينيد اول مبحث و اول كتابش " كتاب العقل و الجهل " است . اصلا اينجور مسائل در كتب اهل تسنن مطرح نبوده . البته نمیخواهم بگويم منشأ همه اينها امام صادق بود ، ريشهاش اميرالمؤمنين است و ريشه ريشهاش خود پيغمبر است ، ولی اينها اين