نقد اين نظريه
اين هم خيلی واضح است كه يك تئوری غير عملی است ، زيرا فقط درباره افرادی صادق است كه زور زياد ندارند . درباره بنده ممكن است صادق باشد . من كه يك آدم ضعيفی هستم ، وقتی از همسايههايم میترسم و میبينم به اندازهای كه من زور دارم همسايهام هم زور دارد ، از ترس زور همسايه میشوم عادل . اما آن ساعتی كه يك قدرتی به دست آوردم كه هيچ بيمی از همسايهام نداشتم و صد در صد يقين داشتم كه اگر او را لگد كوب كنم قدرتی نيست كه در مقابل من بايستد ، آنوقت چطور میتوانم عادل باشم ؟ چطور علم من میتواند مرا عادل كند ؟ ! چون جنابعالی كه میگوييد بشر منفعت پرست است ، علم میگويد به خاطر منفعت خودت عادل باش ، و اين ، آن وقتی است كه من زوری را در مقابل خودم ببينم ، وقتی كه زوری در مقابل خودم نمیبينم چطور عادل باشم ؟ ! ولهذا فلسفه راسل - بر خلاف همه شعارهای انساندوستی - او به همه اقويا و زورمندان درجه اول كه هيچ بيمی از ضعفا ندارند حق میدهد كه