. 3 معاويه در شام لعن و ناسزای به اميرالمؤمنين را رسم كرده بود . اين‏
را در متن صلحنامه قيد كردند كه بايد اين عمل زشت موقوف باشد : "
معاويه بايد ناسزا به اميرالمؤمنين ولعنت بر او را در نمازها ترك كند و
علی را جز به نيكی ياد ننمايد " كه اين را هم معاويه تعهد و امضاء كرد .
اينها روی علی تبليغ می‏كردند ، می‏گفتند علی را ما به اين دليل لعنت‏
می‏كنيم كه - العياذ بالله - او از دين اسلام خارج شده بود . آدمی كه اينجا
امضا می‏دهد ، لااقل اين مقدار اتمام حجت بر اوشده كه تو اگر علی را يك‏
آدمی می‏خوانی كه واقعا مستحق لعن است پس چرا متعهد می‏شوی كه او را جز
به نيكی ياد نكنی ، و اگر مستحق لعن نيست و آنطور كه متعهد شده‏ای درست‏
است پس چرا اينطور عمل می‏كنی ؟ ! كه بعد ، اين را هم زير پا گذاشت و
تا نود سال اين كار ادامه پيدا كرد .
. 4 " بيت المال كوفه كه موجودی آن پنج ميليون درهم است مستثنی است‏
و " تسليم حكومت " شامل آن نمی‏شود و معاويه بايد هر سالی دو ميليون‏
درهم برای حسن بفرستد " اين قيد را كرده بودند برای همين كه می‏خواستند
نياز شيعيان را از دستگاه حكومت معاويه رفع كنند كه اينها مجبور نباشند
، و بدانند اگر نيازی داشته باشند می‏شود خود امام حسن وامام حسين مرتفع‏
كنند . " و بنی هاشم را از بخششها و هديه‏ها بر بنی اميه امتياز دهد و
يك ميليون درهم در ميان بازماندگان شهدايی كه در كنار اميرالمؤمنين در
جنگهای جمل و صفين كشته شده‏اند تقسيم كند و اينها همه بايد از محل خراج‏
" دارابجرد " تأديه شود " . دارابجرد در اطراف شيراز است كه خراج و
ماليات اين نقطه را به بنی هاشم اختصاص دادند .