حضرت موسی بن جعفر می‏كند
" و قبر ببغداد لنفس زكيه "
كه نوشته‏اند در اينجا حضرت رضا فرمود : يك شعر هم من می‏گويم اضافه كن :
" و قبر بطوس يا لها من مصيبة "
كه عرض كرد : آقا ! اين قبر را من نمی‏شناسم . فرمود : اين قبر من است.
دعبل در اين اشعارش شعری دارد كه به همين موضوع اشاره می‏كند . در اين‏
شعر ، دعبل تصريح می‏كند كه تمام اين قضايا هست و هست و هست تا ظهور
امامی كه آن ظهور لامحاله وقوع پيدا می‏كند و قطعا صورت می‏گيرد .
اگر بخواهيم باز هم از شواهد تاريخی ذكر بكنيم ، شواهد تاريخی زياد
ديگری داريم كه لزومی ندارد همه آنها را برای شما عرض بكنم . ذكر اين‏
شواهد از اين جنبه بود كه خواستم بگويم مسئله مهدی موعود از صدر اسلام و
از زمان پيغمبر اكرم يك امر قطعی و مسلم در ميان مسلمين بوده است و از
نيمه دوم قرن اول هجری منشأ حوادث بزرگ تاريخی شده است .

اعتقاد به مهدويت در جهان تسنن

اگر می‏خواهيد بفهميد كه اين مسئله منحصر به شيعه نيست ( 1 ) ببينيد
آيا مدعيان مهدوديت فقط در ميان شيعه زياد بوده‏اند و در ميان اهل تسنن‏
نبوده‏اند ؟ می‏بينيد مدعيان مهدويت در ميان اهل تسنن هم زياد بوده‏اند .
يكی از آنها همين مهدی سودانی يا متمهدی سودانی

پاورقی :
. 1 البته آنچه انحصار به شيعه دارد با اين مشخصات است كه اهل تسنن‏
همه شان با اين مشخصات قبول ندارند ، برخی از آنها قبول دارند .