پاورقی : . 1 سوره بقره ، آيه . 213 . 2 آلعمران ، آيه . 19
« و ما اختلف فيه الا الذين اوتوه الا من بعد ما جائتهم البينات بغيا
بينهم »( 1 ) . اختلاف دوم كه اختلاف در خود دين است از ناحيه صاحبان
اغراض و هوا و هوس پيدا شد ، از روی جهل و نادانی و قصور نبود ، اينجور
نبود كه چون نمیدانند ا ختلاف میكنند ، بلكه میدانند و اختلاف میكنند ،
میدانند و حقيقت را كتمان میكنند ، میدانند و يك چيزی اضافه میكنند .
²و ما اختلف الذين اوتوا الكتابغ و اختلاف نكردند [ آنان كه كتاب داده
شدند ] « الا من بعد ما جائهم العلم بغيا بينهم »( 2 ) . مگر پس از آنكه
علم به آن كتاب را واجد بودند ، روی بغی ، روی ظلم ، روی سركشی و هوای
نفس .
پس پيغمبران صاحبان شرايع غير از صاحب شريعت اول دو كار میكردند .
يكی اينكه قانونی برای مردم میآوردند كه اين قانون حل كننده اختلافات
مردم باشد و حقوق و حدود آنها را معين كند . يك كار ديگرشان اين بود كه
مبارزه میكردند با بدعتهائی كه قبلا پيدا شده بود يعنی مرجع حل اختلافات
مذهبی بودند .
امام كارش فقط در اين قسمت دوم است . امام جانشين پيغمبر است در
اين قسمت آخر فقط ، يعنی امام حجت خدا است در ميان مردم و وظيفه دارد
كه اختلافاتی را كه اهل اهواء و بدع ، اهل اغراض به وجود میآورند رفع كند
. او صلاحيت كافی و كامل دارد برای حل اين اختلافات .
پاورقی : . 1 سوره بقره ، آيه . 213 . 2 آلعمران ، آيه . 19 |