بيان علی عليهالسلام
اميرالمؤمنين درنهج البلاغه میفرمايد : يك پيوستگی ميان همه انبياء بوده است كه انبياء سابق بايد مبشر انبياء لاحق باشند بالخصوص نبی ختمی ، و انبياء لاحق بايد از معرفيهای انبياء سابق استفاده میكردند و موظف بودند كه مردم را دعوت كنند به اينكه به آنها هم ايمان بياوريد . شما میبينيد كه يكی از اصول قرآن كريم اينست كه به ما میگويد شما بايد به كتب و پيغمبران گذشته هم ايمان بياوريد ، به نبوت عامه ايمان داشته باشيد : « و المؤمنون كل آمن بالله و ملائكته و كتبه و رسله »( 1 ) . اساسا اين پيوستگی بوده است ، پيغمبران سابق در مردم ايمان به پيغمبران لاحق و مخصوصا ايمان به نبوت ختميه را ايجاد میكردند ، و پيغمبران لاحق تصديق و تأييد میكردند نبوت پيغمبران سابق را . عبارتی كه در نهج البلاغه است اينست : « و لم يخل سبحانه خلقه من نبی مرسل او كتاب منزل او حجة لازمه او محجة قائمة ، رسل لا تقصر بهم قلة عددهم و لا كثرش المكذبين لهم ، من سابق سمی له من بعده او غابر عرفه من قبله ، علی ذلك نسلت القرون و مضت الدهور و سلفت الاباء و خلقت الابناء . . . » ( 2 ) . میفرمايد خدای تبارك و تعالی هيچگاه مخلوقات و زمين و بشر را خالی نگذاشته است ، يا يك پيغمبر مرسل در ميان آنها بوده است يا يك كتاب آسمانی بدون تحريف در ميان آنها بوده است ( اينها به قولپاورقی : . 1 سوره بقره ، آيه . 285 . 2 نهج البلاغه ، خطبه اول