خاتميت در قرآن
آيهای كه خواندم در سوره مباركه احزاب است ، میفرمايد : « ما كان محمد ابا احد من رجالكم و لكن رسولالله و خاتم النبيين » . محمد پدر هيچكدام از مردان شما نيست ، يعنی پدر خوانده كسی نيست ، او را با اين صفت نخوانيد ، صفتی كه بايد شما او را با آن صفت بخوانيد و بشناسيد اينست كه او فرستاده خدا و پايان دهنده پيغمبران است . ممكن است بپرسيد كه آن جمله اول يعنی چه ؟ محمد پدر هيچيك از مردان شما نيست ، پدر خوانده كسی نيست . اين نهی از چيست ؟ اين آيه در واقع نسخ يك سنت كهن است كه هم در ميان اعراب و هم در ميان غير اعراب از دنيای آن روز حتی در ايران خودمان وجود داشته است . رسم اين بود كه يك كسی يك كس ديگر را پسر خوانده میخواند و به منزله پسر خود حساب میكرد و طبق عادات و رسوم آن زمان پس از آنكه كسی يك نفر ديگر را پسر خود قرار میداد ، از لحاظ احكام و آثار عينا مثل پسر خودش بود ، يعنی همان طوری كه اگر بميرد پسر خودش از او ارث میبرد ، اين پسر خوانده هم از او ارث میبرد ، همانطوری كه مثلا زن پسر خودش عروس او شمرده میشود ، محرم او شمرده میشود ، و حتی بعد از طلاق دادن پسرش نمیتواند عروسش را برای خود عقد ببندد ، زن اين پسر خوانده نيز چنين است . در عربستان اين رسم شايع بود ، و در غير عربستان مخصوصا در ايران به يك شكل بسيار پيچيدهتر و وسيعتری رايج بود . اسلام اين قانون را نسخ كرد و فرمود : پسر خواندگی منشأ هيچ اثری نيست ، نه آن پسر از اين پدر ارث میبرد و نه اين