30 - آيه كريمه : « و اذ ابتلی ابراهيم ربه بكلمات . . . قال انی‏
جاعلك للناس اماما قال و من ذريتی قال لا ينال عهدی الظالمين »، اهميت‏
مقام رهبری و مديريت انسانها را می‏رساند . ابراهيم پس از آنكه‏
آزمايشهای بزرگی از قبيل در راه عقيده در آتش رفتن ، يك تنه با يك‏
ملت مبارزه كردن و بت شكنی نمودن ، تا پای قربانی فرزند عزيز در راه‏
خدا رفتن [ را با موفقيت پشت سر گذاشت ] خدا او را به عنوان امام و
رهبر و پيشوا معرفی می‏كند . از اينجا می‏توان به اهميت فوق العاده رهبری‏
پی برد . در حديث است : « ان الله اتخذ ابراهيم نبيا قبل ان يتخذه رسولا
و اتخذه رسولا قبل ان يتخذه خليلا و اتخذه خليلا قبل ان يتخذه اماما » .
حديث معروف كه رسول خدا فرمود اگر در سفر از دو نفر بيشتر شديد يكی را
برای خود امير انتخاب كنيد نشانه از اهتمام اسلام به تشكل و رهبری است .
حقيقت اينست كه رهبری انسانها و بسيج كردن نيروهای عظيم نهفته آنها
در مسير كمال چه از نظر بعد اجتماعی و زندگی اين جهانی و چه از نظر بعد
روحانی و معنوی و سلوك الی الله عاليترين و مشكلترين مقام انسانی است و
لهذا رهبری جامع و كامل جز در خور افرادی نظير ابراهيم و خاتم الانبياء و
اميرالمؤمنين علی ( ع ) نيست .
31 - گفتيم كه رشد عبارت است از شايستگی و لياقت برای اداره و
نگهداری و بهره‏برداری و استفاده از وسائل و سرمايه‏ها و امكانات حيات .
اكنون می‏گوئيم يكی از سرمايه‏ها و بلكه مهمترين سرمايه‏ها سرمايه‏های انسانی‏
است و اداره اين سرمايه و نگهداری آن و هدر ندادن آن و استفاده و
بهره‏برداری صحيح از آن رشد بهره‏برداری از سرمايه‏های خود رشد شخصی و اخلاقی‏
است و

پاورقی :

1 - در اصول كافی اين حديث به اين صورت آمده : ان الله تبارك و
تعالی اتخذ ابراهيم عبدا قبل ان يتخذه نبيا و ان الله اتخذه نبيا قبل ان‏
يتخذه رسولا و ان الله اتخذه رسولا قبل ان يتخذه خليلا و ان الله اتخذه خليلا

قبل ان يجعله اماما » .