آيه انما وليكم الله . . .

آيات ديگر در اين زمينه نيز به گونه‏ای هستند كه فكر و انديشه را بر
می‏انگيزد ب رای اينكه انسان بفهمد كه در اينجا چيزی هست ، و بعد هم به‏
كمك نقلهای متواتر قضيه ثابت می‏شود . مثل آيه : « انما و ليكم الله و
رسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلوش و يؤتون الزكوش و هم راكعون »(
1 ) تعبير عجيبی است : ولی امر شما خداست و پيغمبر و آنها كه نماز را
به پا می‏دارند و در حال ركوع زكات می‏دهند . زكات دادن در حال ركوع يك‏
كار عمومی نيست كه بشود آنرا به صورت يك اصل كلی ذكر كرد بلكه اين‏
مطلب نشان می‏دهد كه اشاره به يك واقعه معين است . هم تصريح نكرده است‏
تصريحی كه تمرد از آن نزد دوست و دشمن تمرد از قرآن شمرده شود ، و هم‏
تفصيح كرده است يعنی طوری بيان نموده كه هر آدم بی غرضی می‏فهمد كه در
اينجا يك چيزی هست و اشاره به يك قضيه‏ای است . " « الذين يؤتون‏
الزكوش و هم راكعون »در حال ركوع زكات می‏دهند " يك امر معمولی نيست‏
، يك قضيه استثنايی است كه اتفاقا رخ می‏دهد . اين قضيه چه بوده است ؟
می‏بينيم همه اعم از شيعه و سنی گفته‏اند كه اين آيه درباره علی بن‏
ابيطالب است .

سخن عرفا

آيات ديگری نيز هست كه تدبر عميق مطلب را روشن می‏كند . اينست كه‏
عرفا از قديم سخنی گفته‏اند و البته اين سخن در خود شيعه هست و عرفا آنرا
خوب بيان كرده‏اند . می‏گويند مسئله امامت و ولايت باطن شريعت است .
يعنی كسی به اين مطلب می‏رسد كه اندكی از قشر عبور كرده باشد و به‏
مغزولب پی برده

پاورقی :
1 - سوره مائده آيه . 55