علمای ناصبی ، اندلسی هستند و شايد در اندلس شيعه نداشته باشيم و اگر
داشته باشيم خيلی كم است . محيی الدين ، اندلسی است ولی روی آن ذوق‏
عرفانی ای كه دارد و معتقد است زمين هيچگاه نمی‏تواند خالی از ولی و حجت‏
باشد ، نظر شيعه را قبول كرده و اسم ائمه عليهم السلام را ذكر می‏كند تا
می‏رسد به حضرت حجت و مدعی می‏شود كه من در سال ششصد و چند محمد بن حسن‏
عسكری را در فلان جا ملاقات كردم . البته بعضی از حرفهايی كه زده ضد اين‏
حرف است و اصلا سنی متعصبی است ولی در عين حال چون ذوق عرفانی هميشه‏
ايجاب می‏كند كه زمين خالی از يك ولی به قول آنها ( و به قول ائمه ما
حجت ) نباشد ، اين مسئله را قبول كرده و حتی مدعی مشاهده هم هست و
می‏گويد من به حضور محمد بن حسن عسكری كه اكنون از عمرش سيصد و چند سال‏
می‏گذرد و مخفی است رسيده و به زيارتش نائل شده‏ام .