پاورقی : 1 - سوره طه آيه . 121 2 - سوره فتح آيه . 2
مراتب و درجات دارد . معصومين نسبت به آن چيزهايی كه برای ما گناه
است و گاهی مرتكب میشويم و گاهی اجتناب میكنيم ، معصوم هستند و هرگز
گناه نمیكنند ولی آنها هم مراحل و مراتبی دارند و نيز همه مثل همديگر
نيستند . در بعضی از مراحل و مراتب آنها مثل ما هستند در اين مرحله .
همانطور كه ما نسبت به گناهان عصمت نداريم ، آنها [ در آن مراحل و
مراتب ] عصمت ندارند . از آن چيزی كه ما آنها را گناه میشماريم آنها
معصوم هستند ولی چيزهايی برای آنها گناه است كه برای ما حسنه است چون
ما [ به آن درجه ] نرسيدهايم . مثلا اگر يك شاگرد كلاس پنجم يك مسئله
كلاس ششم را حل كند برای او فضيلت است و جايزه دارد اما اگر همان مسئله
را شاگرد كلاس نهم حل كند چيزی برايش شمرده نمیشود و ارزشی ندارد .
چيزهايی كه برای ما حسنات است ، برای آنها گناه است .
اينست كه ما میبينيم قرآن در عين حال به انبياء نسبت عصيان میدهد :
« و عصی آدم ربه »( 1 ) ، يا به پيغمبر (ص) میگويد : « ليغفر لك الله
ما تقدم من ذنبك و ما تأخر »( 2 ) . اينها میرساند كه عصمت يك امر
نسبی است ، او در حد خودش و ما در حد خودمان . پس ماهيت عصمت از
گناه بر میگردد به درجه و كمال ايمان . انسان در هر درجهای از ايمان باشد
، نسبت به آن موضوعی كه نهايت و كمال ايمان را به آن دارد يعنی در
مرحله « و لولا ان رأی برهان ربه »است ، قهرا عصمت دارد . نه اينكه
شخص معصوم هم مثل ماست ، هی میخواهد برود به طرف معصيت ، ولی مأموری
كه خدا فرستاده
پاورقی : 1 - سوره طه آيه . 121 2 - سوره فتح آيه . 2 |