اگر بنا شود انسان حافظه را مانند يك انبار بداند كه بدون هيچ ترتيب و
نظم و حسابی هی بايد مطالعه كرد و روانه و سرازير به انبار حافظه كرد هيچ‏
حافظه‏ای چندان مفيد نخواهد بود . ولی اگر انسان حافظه خود را اداره كند ،
رهبری كند ، با روش و متد از آن بهره‏برداری كند ، آنرا مانند كتابخانه‏ای‏
منظم قرار دهد كه قفسه‏های كتاب به تناسب موضوعات و قطع كتابها منظم‏
شده است و كتابها رديف چيده‏اند نه اينكه هر كتابی پهلوی هر كتابی قرار
گرفته و كتابها رويهم ريخته شده، آنوقت خوب می‏تواند از آن استفاده كند.
افرادی كه كتابهای متفرقه بی ترتيب مطالعه می‏كنند ، امروز كتابی‏
تاريخی ، فردا كتابی روانشناسی ، پس فردا كتابی سياسی ، روز ديگر كتابی‏
دينی ، هرگز استفاده نمی‏كنند . روش صحيح و متد صحيح در مطالعه اينست كه‏
اولا انسان آگاهانه كتاب مورد مطالعه خود را به حسب نيازمنديهای شخصی‏
خود انتخاب كند و مطالعه را در اختيار تصادف قرار ندهد كه كتابی به‏
دستم افتاد و مطالعه كردم ، ثانيا در مطالعه آنرا به حافظه بسپارد به‏
مفهوم واقعی سپردن يعنی مطالب كتاب را بعد از مطالعه از حافظه بخواهد
ببيند تحويل گرفته يا خير . ثالثا برای اينكه مطالب خوب به حافظه سپرده‏
شود كافی نيست يك بار مطالعه ولو آنكه حافظه خيلی قوی و نيرومند باشد .
حداقل دوبار مطالعه پشت سرهم برای يك حافظه قوی و بيش از دو بار برای‏
حافظه‏های ضعيفتر پشت سرهم لازم است . رابعا بايد موضوعی باشد يعنی هر
چندی يك بار موضوعی را برای تفكر انتخاب كند و در اطراف آن يك سلسله‏
مطالعات انجام دهد ، كتابهای مربوطه را انتخاب كند ، فكر كند ،
يادداشت كند ، خلاصه و نتيجه مطالعات خود را بنويسد ، آنوقت آن خلاصه و
نتيجه را در يكی از