دو حديث ديگر از امام صادق ( ع )

حديث ديگر اينكه امام صادق فرمود : « ان الارض لا تخلو الا و فيها امام‏
» زمين هيچگاه خالی از امام باقی نمی‏ماند . [ و نيز از آن حضرت است كه‏
] « لو بقی اثنان لكان احدهما الحجة علی صاحبه » اگر دو نفر در روی زمين‏
باقی بمانند يكی از اينها بايد حجت در روی زمين باشد، غير از اين نيست.

روايتی از حضرت رضا ( ع )

در اين زمينه ما احاديث زيادی داريم . روايت مفصلی است مربوط به‏
حضرت رضا ( ع ) كه مردی به نام عبدالعزيز بن مسلم می‏گويد : « كنا مع‏
الرضا عليه السلام بمرو فاجتمعنا فی الجامع يوم الجمعة فی بدء مقدمنا » .
می‏گويد ما با امام رضا ( ع ) در مرو بوديم در سفری كه حضرت در جريان و لا
يتعهدی به خراسان می‏رفتند . در يك روز جمعه در مسجد جامعه بوديم و امام‏
حضور نداشت . مردم جمع بودند و مسئله امامت مطرح بود و صحبت می‏كردند .
بعد من رفتم خدمت حضرت رضا و صحبتها را نقل كردم . امام تبسمی مسخره‏
آميز كرد كه اينها اصلا چه می‏فهمند ؟ ! اصلا نمی‏فهمند موضوع چيست . بعد
فرمود : « جهل القوم و خدعوا عن آرائهم » اينها جاهلند و در آراء و
عقايدشان فريب خورده‏اند . خداوند پيغمبر خود را نبرد مگر آنكه دين خودش‏
را تكميل كرد و قرآن را نازل كرد كه در آن بيان هر چيزی هست از حلال و
حرام و حدود و احكام و جميع آنچه كه مردم در راه دين به آن احتياج دارند
، و بعد فرمود : « ما فرطنا فی الكتاب من شيی‏ء » ما در اين كتاب هيچ‏
چيزی را كوتاهی نكرديم يعنی همه را گفتيم ( لا اقل مقصود دستورات حرام و
حلال و تكاليف مردم است ) . در حجة الوداع هم پيغمبر در آخر عمرش اين‏
آيه را خواند :