مسئله‏ای به نام امامت مطرح است كه اهل تسنن از اساس آنرا قبول ندارند
نه اينكه در شرائطش با آنها اختلاف دارند . درست مثل مسئله نبوت است‏
در مقابل منكرين نبوت . شيعه امامت را در سطحی آنچنان بالا می‏برد كه‏
قهرا اگر كسی آن فرضيه را پيش بكشد و قبول كند ، نمی‏تواند قبول نكند كه‏
امام بايد از طرف خدا تعيين شده باشد . همينطور كه در نبوت هيچگاه‏
نمی‏گويند مردم بنشينند و نبی انتخاب كنند ، قهرا در مورد امام در آن‏
سطحی كه شيعه می‏گويد نيز جای اين حرف نيست كه مردم بنشينند و چنان شخصی‏
را انتخاب كنند .
در جلسه پيش ما آن سلسله مراتب و شرايطی را انتخاب كنند . در باب‏
امامت می‏گويد عرض كرديم و رسيديم به اينجا كه شيعه مسئله را از بالا
شروع می‏كند و می‏آيد پائين . بعد می‏گويند برای اينكه اين فقط يك فرضيه‏
نباشد بايد ببينيم آيا واقعا با توجه به آنچه كه ما در باب امامت در آن‏
سطح عالی می‏گوئيم ، پيغمبر اكرم كسی را برای اين مقام تعيين كرده است ؟
آيا قرآن فرموده است يا نه ؟
اول در نظر داشتم كه به همان ترتيب حرفهای خواجه در تجريد مطالب را
عنوان بكنم ولی به مناسبت اينكه چند روز ديگر روز عيد غدير است ، به‏
نظرم رسيد كه بهتر اينست كه ما همين آيات مربوط به غدير را معنی و
ترجمه بكنيم و شرح بدهيم .

بررسی آيه اليوم يس . . .

در اوايل سوره مائده اين آيه آمده است : « اليوم يئس الذين كفروا من‏
دينكم فلا تخشوهم و اخشون اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتی و
رضيت لكم الاسلام دينا »( 1 ) اين دو قسمت كه هر دو با

پاورقی :
1 - سوره مائده ، آيه . 3