دينتان از بين برود يا ضعيف شود و هر چه كه بر سرتان بيايد ، بايد از من
بترسيد . " از من بترسيد " يعنی چه ؟ مگر خدا دشمن دين خودش است ؟ نه
، اين آيه همان مطلبی را میگويد كه در آيات زيادی از قرآن به صورت يكی
اصل اساسی هست راجع به نعمتهايی كه خداوند بربندهاش تمام میكند .
میفرمايد : « ان الله لا يغير ما بقوم حتی يغيروا ما بانفسهم »( 1 ) يا :
« ذلك بان الله لم يك مغيرا نعمة انعمها علی قوم حتی يغيروا ما بانفسهم
غ ( 2 ) مضمون اينست : خداوند هر نعمتی را كه بر قومی ارزانی بدارند ،
آن نعمت را از آنها نمیگيرد مگر وقتی كه آن مردم خودشان را از قابليت
بيندازند يعنی مگر اينكه آن مردم خودشان به دست خودشان بخواهند آن نعمت
را زايل كنند . اين مطلب اساسا يك اصل اساسی در قرآن مجيد است .
محكمات و متشابهات
به مناسبت اين آيه لازم است مطلبی را كه در خيلی موارد به كار میآيد
عرض بكنم . آيات قرآن بعضی ، بعضی ديگر را تفسير میكنند : « القرآن
يفسر بعضه بعضا » . قرآن كتاب مبين است ، آشكار و آشكار كننده است .
خود قرآن میگويد آيات من دو گونه است : محكمات و متشابهات . آيات
محكمات را آيات ما در مینامد كه تعبير عجيبی است : « هو الذی انزل
عليك الكتاب منه آيات محكمات هن ام الكتاب و اخر متشابهات ». آيه
متشابه آيهای است كه مفهومی دارد كه آنرا چند جور میشود پياده كرد . آيه
محكمه را فقط يك جور میتوان پياده كرد . قرآن كه آيات محكمات را آيات
مادر مینامد يعنی آيات
پاورقی :
1 - سوره رعد ، آيه . 11
2 - سوره انفال آيه . 53