« و الجهاد فی سبيل الله عند الامر بالمعروف و النهی عن المنكر الا كنفسة
فی بحر لجی و ان الامر بالمعروف و النهی عن المنكر لا يقربان من اجل و لا
ينقصان من رزق و افضل من ذلك كله كلمة عدل عند امام جائر » . از اين‏
جمله دانسته می‏شود كه اصلاح داخل ( امر به معروف و نهی از منكر ) از جهاد
با كافر خارجی مهمتر است ، و در داخل مبارزه با كژرويهای رهبر از همه‏
مهمتر است .
مخفی نماند كه امر به معروف در بعضی از مراتب جهاد است و سخن عدل با
پيشوای ستمگر نوعی امر به معروف و نهی از منكر است .
4 - در مقاله 10 از سلسله مقالات سيری در نهج البلاغه گفتيم كه علی‏
عليه‏السلام تصريح می‏كند كه نظر خوارج مبنی بر اينكه قرآن كافی است و
نيازی به حكومت و دستگاه مديريت و رهبری نيست غلط است . آنها می‏گفتند
: لا حكم الا لله علی می‏فرمود : « كلمة حق يراد بها الباطل . . . و لكن‏
هؤلاء يقولون لا امرش الا لله و انه لابد للناس من امير بر او فاجر يعمل فی‏
امرته المؤمن و يستمتع فيها الكافر » . . .
دستگاه حكومت از آن جهت حكومت ناميده می‏شود كه حافظ امنيت داخلی و
خارجی است ، مجری قانون است . و از آن جهت امامت ناميده می‏شود كه‏
مشتمل بر رهبری است ، نيروها را به حركت در می‏آورد و بسيج می‏كند و
سازمان می‏بخشد و استعدادها را شكوفا می‏نمايد .
در نهج البلاغه تعبير و الی و رعيت هم آمده است كه ظاهر ناظر به جنبه‏
حفظ و رعايت است آنچنانكه در خطبه 214 آمده است : « و اعظم ما افرض‏
سبحانه من الحقوق حق الوالی علی الرعية و »