مواردی است كه تقريبا در دو جهت ضد است . ( از ماده " ولی " است .
) دو نفر كه با يكديگر مصاحب باشند ، به هم نزديك باشند ، به هم مرتبط
و متصل باشند ، گاهی به اينها " مولی " میگويند به اعتبار اينكه هم
پيمان و نزديك ( هستند ) . ( وقتی ) هم پيمان میشوند اين مولای اوست ،
او مولای اين ، يعنی به هم نزديكاند . و گاهی " مولی " میگويد ولی از
اين دو نفر به يكی میگويند " مولی " يعنی حامی ، پناه دهنده ، به ديگری
میگويند " مولی " يعنی واقع در تحت حمايت او و كسی كه ديگری دارد از
او حمايت میكند . لهذا ما به اميرالمؤمنين میگوييم " مولای " ، درباره
خودمان میگوييم : " انا موليك " ، در زيارتها هست . به ايشان میگوييم
: " مولی كل مؤمن و مؤمنة " يا میگوييم : " حضرت مولی چنين فرمود "
. گاهی هم در دعاها میگوييم : " انا موليك " من مولای تو هستم . اين دو
معنا متضاد هستند . " او مولاست برای ما " يعنی ما از او میخواهيم كه
در پناه او باشيم ، او حامی ما باشد . " ما مولای او هستيم " يعنی در
تحت تصرف او هستيم . اينجا میفرمايد : " « يوم لا يغنی مولی عن مولی
شيئا »" روزی كه هيچ مولايی ، هيچ حامیای از كسی كه تحت حمايتش است
نمیتواند حمايت كند و سودی به او برساند . " « و لا هم ينصرون »" و نه
كمك میشوند . میخواهد بگويد كه نه كسی میتواند صد در صد نجات دهنده
شخص ديگر باشد و نه كسی میتواند كمك برساند ، يعنی خود او چيزی داشته
باشد ولی ديگری میآيد مددی به او میرساند ، مثل اينكه در جلسه امتحان يك
وقت هست كسی هيچ چيزی ندارد ، ديگری همه را به او میرساند ، يك وقت
نه ، كمی بلد است ، چند كلمهای هم كه بلد نيست ديگری به او میگويد .
هيچ اينها وجود ندارد " « الا من رحم الله »" . اين جمله استثنای از "
« و لا هم ينصرون »" است : مگر كسی كه مورد رحمت الهی قرار بگيرد .
مفسرين گفتهاند اين خودش از ادله شفاعت است . از
|