پاورقی : . 1 الصافات / . 64
دنياست . در آنجا انسان از تمام آن ميوههای درخت وجود خودش كه اعمال
خودش است ( بهرهمند است . تفاوت ديگر اين است كه در آخرت انسان )
با خودش مواجه میشود ، واقعا خودش را يك درخت میبيند ، درختی كه
آنقدر ميوه دارد الی ماشاء الله ، و بعضی افراد ميوههايشان در نهايت
درجه شيرين و مطبوع و آن ديگری كه درختش زقوم است ميوههايش آنچنان تلخ
كه به تعبير ما از زهر مار تلختر . ولی در عين حال با همه آن تلخی آنچنان
گرسنگی وجوعی دارد كه همه آنها را میخورد و شكم خودش را پر میكند ، چون
همانهايی است كه در دنيا خورده . آنچه در آنجا میخورد تجسم آن چيزی است
كه در دنيا خورده .
پس در عالم آخرت ، ما درختی در بهشت داريم و درختی در جهنم . انسان
ممكن است به صورت آن درخت بهشتی دربيايد ، ممكن است به صورت اين
درخت جهنمی دربيايد . به عبارت ديگر انسان ممكن است عضوی و شاخهای از
درخت بهشتی باشد و ممكن است عضوی و شاخهای از درخت جهنمی باشد . برای
كسی قطعی نكردهاند كه تو حتما از آن درختی يا حتما از اين درختی ، نه ،
هر كسی در اين دنيا میتواند خودش را عضوی و جزئی و شاخهای از آن درخت
بكند و میتواند عضوی و جزئی و شاخهای از اين درخت بكند .
در چند جای قرآن نام " زقوم " آمده است كه در دو جا به تعبير "
شجرش الزقوم " است ، يكی در سوره " و الصافات " بود كه خوانديم ،
يكی هم در همين سوره دخان . در سوره " والصافات " خوانديم : " « انها
شجرش تخرج فی اصل الجحيم »" ( 1 ) درختی است كه در اصل و متن جهنم
میرويد . آنهايی كه اهل به اصطلاح اشاره هستند ، در كلمات خودشان اين طور
بيان كردهاند
پاورقی : . 1 الصافات / . 64 |