غيرت ناموسی به معنی ناموس انسانی يعنی نسبت به همسر خودش بود . در
داستانی بود كه ( آيه نازل شد كه ) اگر كسی بيايد شهادت بدهد به اينكه‏
زنش زنا كرده است تنها شهادت او كافی نيست و شاهد ديگری بايد باشد .
گفت : يا رسول الله ! اگر ما ديديم زنمان زنا می‏كند برويم شاهد بياوريم‏
؟ من كه تاب تحمل چنين چيزی را ندارم . پيغمبر فرمود حكم الهی دين است‏
، در عين حال فرمود سعد آدم غيوری است . بعد فرمود : من از او غيورترم .
غيرت پيغمبر در مقابل نواميسی است كه خود پيغمبر دارد . نواميس پيغمبر
همان احكام الهی است . خدا كه از پيغمبر غيورتر است در مقابل نواميس‏
عام عالم است ، نواميس خلقت به طور كلی كه شامل شريعت هم می‏شود ،
يعنی قوانين و اصول خلقت كه خدای متعال قرار داده بايد محترم باشد . اگر
انسان بر ضد نواميسی كه خدا قرار داده عمل كند هتك ناموس الهی كرده‏
است . وقتی انسان هتك ناموس الهی بكند ، چنانكه هر غيوری وقتی كه‏
ناموسش هتك می‏شود عكس العمل شديد نشان می‏دهد خدا هم عكس العمل شديد
نشان می‏دهد . اين مقدمه را دانستيم .
اگر برای كسی وسايل هدايت و در واقع وسايل حيات جاودانی فراهم بشود و
او اين نعمت را حق ناشناسی و ناسپاسی كند ، خودخواهی و خودپرستی و جاه و
مقام و امثال اينها مانع بشود كه ( از آن بهره ببرد و ) حقيقت كه‏
اينچنين به او رو آورده ( و ) دستش را به طرف او دراز كرده و می‏خواهد
او را برای هميشه نجات بدهد و حيات ابدی به وی بدهد ، او به جای اينكه‏
دست حقيقت را بفشارد شمشيرش را بالا ببرد و اين دست را قطع كند كه تو
چرا آمده‏ای به سوی من ، قطعا اينچنين هتك ناموس الهی از طرف خدای‏
متعال عقوبت و عذابی بسيار شديد دارد . قبلا گفتيم كه پيغمبران كارخانه‏
معجزه‏سازی نياورده‏اند كه