بود ؟ ( رابطه عذاب و انذار من چگونه بود ؟ ) در اينجا هم كلمه " ²
كذبت »" ( همان معنی را دارد ) . در داستان نوح دو تا " « كذبت »"
داشتيم ، يكی " « كذبت »" مطلق و يكی " « كذبوا عبدنا »" كه عرض‏
كرديم : آنجا كه " « كذبت »" مطلق می‏گويد گويی عنايت به اين جهت‏
است كه اينها اساسا پيشاپيش تكذيب می‏كردند ، به اين معنا كه بنا بر
قبول نكردن بود نه اينكه حالت " بی‏تفاوتی " داشتند بعد آمدند روی آن‏
حساب كردند ديدند خير، بهتر اين است كه قبولش نكنند، نه، اينها روحشان‏
روح تكذيب و انكار و مخالفت بود: "« كذبت عاد فكيف كان عذابی و نذر
" چگونه بود عذاب و انذار من ؟ بعد به طور مختصر شرح می‏دهد : "
« انا ارسلنا عليهم ريحا صرصرا فی يوم نحس مستمر »" فرستاديم بر آنها
بادی صرصر، بادی تند و شديد و ويرانگر. بعضی مفسرين می‏گويند خود "صرصر"
كأنه آن صدای باد را هم دارد مجسم می‏كند. " « فی يوم نحس مستمر »" در
روزی شوم ( كه ) شومی مستمری داشت .
" يوم " گاهی به معنی " روز " گفته می‏شود در مقابل " شب "، گاهی‏
به معنی " شبانه روز " گفته می‏شود و گاهی به معنی قطعه‏ای از زمان كه‏
شامل چند شبانه روز بشود. مثلا وقتی می‏گوييم: " روز فلان حادثه " روز فلان‏
حادثه ممكن است سه شبانه روز يا ده شبانه روز طول كشيده باشد . می‏گوييم‏
" روز فلان حادثه " يعنی آن وقتی كه در آن وقت اين حادثه واقع شد .
اينجا مقصود اين نيست كه حتما يك شبانه روز بوده ، چون خود قرآن‏
تصريح می‏كند كه سه شبانه روز بوده است . پس اينجا وقتی می‏فرمايد : "
« فی يوم نحس مستمر غ" يعنی آن روز، آن قطعه از زمان كه اين عذاب شامل‏
حال آنها بود .
كلمه " نحس " به معنی " شوم " است . در اينجا مفسرين روی كلمه‏