" نحس " بحث كردهاند كه معنای شوم بودن يك روز چيست ؟ واضح است كه
در اينجا قرآن نمیخواهد بگويد كه مثلا آن روز چون روز يكشنبه يا دوشنبه
بود نحس بود و عذاب آمد . يكشنبه و دوشنبه هر هفته تكرار میشود . يا
مقصود اين نيست كه چون مثلا سيزده ماه صفر بود اينها معذب شدند . سيزده
ماه صفر هر سال تكرار میشود، و بعلاوه اينجا دارد تصريح میكند: " « فكيف
كان عذابی و نذر »" يعنی عذاب به علت تكذيب و به علت حق ناشناسی و
كفران يك نعمت بزرگ بود . پس روز، شوم بود ولی شومیاش نه از خود روز
بود از آن جهت كه ( روزی از روزهای ) هفته يا ماه است بلكه به علت
حادثهای كه در آن روز پيش آمد اين روز شوم شد .
حال ، بعضی روزها را مبارك میدانيم و بعضی روزها را شوم . اين موضوع
را مخصوصا تفسير الميزان مفصل بحث كرده است كه من در جلسه پيش تفسير
را با خودم آوردم حالا پيدايش نكردم . در آنجا راجع به اين موضوع بحث
كرده بودند و مخصوصا روايات زيادی را كه در اين باب هست آورده بودند و
من علامت گذاشته بودم كه در اين جلسه آن روايات را برای شما بخوانم .
در موضوع نحوست ايام ، دو مسأله است . يك مسأله اين است كه ما برخی
روزهای سال را مبارك میشماريم و برخی را نحس و شوم ، به اعتبار حادثهای
كه در آن روز واقع شده ، و مقصود ما اين نيست كه اين روز از آن جهت كه
اين روز است مبارك است يا اين روز از آن جهت كه اين روز است شوم
است ، بلكه مقصود ما اين است كه اين روز برای ما يادآور حادثه پر بركتی
است يا اين روز برای ما يادآور حادثه شومی است . مثلا ما روز عيد غدير
را روز مبارك میدانيم ولی نه به اعتبار اينكه هجدهم ذی الحجه ( است كه
) چون ماه ، ماه ذی الحجه است و اين روز
|