احترام به نام محمد و علی
امام در پاریس می خواستند كفش بپوشند، پایشان را كه بلند كردند تا روی روزنامه
بگذارند، سئوال كردند : مثل اینكه این روزنامه های ایرانی هستند؟ عرض كردند:
بله آقای ، ولی این صفحه آگهی هاست. با این حال پایشان را روی روزنامه نگذاشتند
و برگشتند و فرمودند: شاید یك اسم محمد یا علی در اینها باشد.
گریه امام
یكی از حالات عرفانی امام نسبت به دعا و توسل است. در نوفل لوشاتو شاهد بودیم ،
شب عاشورا بعد از اینكه نماز تمام می شد می فرمودند: كسی هست كه روضه بخواند؟
یكی از برادرها بلند می شود و روضه می خواند و ناظر بودیم كه امام دستمالشان را
در آوردند و شروع به گریه كردن می كنند و واقعا انسان در مقابل این روح خالص
شده از گفتن هر كلام و تفسیری عاجز می شود.