اعمالي كه بايد براي آنها وضو گرفت

 

مسأله 322. براي شش عمل وضو گرفتن واجب است:

اول ـ براي نمازهاي واجب غير از نماز ميت و در نمازهاي مستحب وضو شرط صحت است.

دوم ـ براي سجده و تشهد فراموش شده، اگر بين آنها و نماز، حدثي از او سر زده، مثلاً بول كرده باشد، و احتياط واجب آن است كه براي سجده سهو هم وضو بگيرد.

سوم ـ براي طواف واجب خانه كعبه.

چهارم ـ اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه وضو بگيرد.

پنجم ـ اگر نذر كرده باشد كه جايي از بدن خود را به خط قرآن برساند.

ششم ـ براي آب كشيدن قرآني كه نجس شده، يا بيرون آوردن آن از محلي كه بودن قرآن در آنجا اهانت به قرآن باشد در صورتي كه مجبور باشد، دست يا جاي ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند، ولي چنان چه معطل شدن به مقدار وضو بي‎احترامي به قرآن باشد، بايد بدون اين كه وضو بگيرد، قرآن را از آنجا بيرون آورد و اگر نجس شد آب بكشد.

مسأله 323. مس نمودن خط قرآن ـ يعني رساندن جايي از بدن به خط قرآن ـ براي كسي كه وضو ندارد حرام است، و احتياط مستحب آن است كه موي خود را هم به خط قرآن نرساند. ولي اگر قرآن را به زبان فارسي يا به زبان ديگر ترجمه كنند مس آن اشكال ندارد.

مسأله 324. جلوگيري بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست ولي اگر مس نمودن آنان بي‎احترامي به قرآن باشد، بايد از آنان جلوگيري كنند.

مسأله 325. كسي كه وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را به هر لغت نوشته شده باشد، مس نمايد. واحتياط واجب آن است كه اسم مبارك پيغمبر صلي الله عليه و آله و امامان و حضرت زهرا: را هم مس ننمايد.

مسأله 326. اگر پيش از وقت نماز به قصد اين كه با طهارت باشد، وضو بگيرد يا غسل كند صحيح است. و نزديك وقت نماز هم اگر به قصد مهيا بودن براي نماز وضو بگيرد اشكال ندارد.

مسأله 327. كسي كه يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوي واجب كند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده وضوي او صحيح است.

مسأله 328. مستحب است انسان براي نماز ميت و زيارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم ائمه: وضو بگيرد، و هم چنين براي همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن و نيز براي مس حاشيه قرآن و براي خوابيدن، وضو گرفتن مستحب است. و نيز مستحب است كسي كه وضو دارد، دوباره وضو بگيرد. و اگر براي يكي از اين كارها وضو بگيرد هر كاري را كه بايد با وضو انجام داد مي‎تواند به جا آورد مثلاً مي‎تواند با آن وضو نماز بخواند.